19 сакавiка 2024, aўторак, 8:10
Падтрымайце
сайт
Сім сім,
Хартыя 97!
Рубрыкі

Толькі адзін месяц

26
Толькі адзін месяц
Наталля Радзіна

Лукашэнка разгублены і слабы.

Заўважаю, што частка людзей у Беларусі нібы здранцвела. Сваволле незаконнай улады замест лютасці выклікала ў некаторых пачуццё разгубленасці і жаданне стхарыцца і схавацца. Па-чалавечы гэта зразумела. Пытанне ў тым, як доўга пры такім рэжыме можна знаходзіцца ў стане маўклівага, бездапаможнага чалавека і пры гэтым заставацца ў бяспецы. Гісторыя даводзіць, што нядоўга.

Таму спыніць Лукашэнку трэба як мага хутчэй. Мы ўжо страцілі цэлы год.

Ці ёсць у нас яшчэ час на бяздзейнасць і чаканне? Няма. Давайце глядзець праўдзе ў вочы: ніхто нас не ўратуе, акрамя нас саміх. Захад ужо ўвёў сектаральныя эканамічныя санкцыі супраць рэжыму, беларускім дзяржбанкам закрылі валютныя рахункі ў Еўропе. Але для таго, каб сітуацыя ў Беларусі змянілася кардынальным чынам, на дыктатуру трэба ціснуць знутры.

Нядаўняе абвяшчэнне лідарам Беларускага аб'яднання працоўных Сяргеем Дылеўскі перадстрайкавага стану - самая важная ініцыятыва за апошні год. Страйк нанясе рэжыму накаўтавы ўдар. Гэта тое самае калектыўнае дзеянне, якое можа падтрымаць кожны, хто хоча зменаў у краіне, каго даняло жыццё ў галечы, хто хоча вызваліць сваіх блізкіх і сяброў з турмаў, хто марыць пра свабодную, дэмакратычную Беларусь, дзе кожны чалавек - каштоўнасць, дзе яго правы абароненыя, а праца годна аплачваецца.

Што для гэтага трэба? Рабочым, кіроўцам і бюджэтнікам - застацца дома, бізнэсу - сысці ў адпачынак. Цалкам падтрымліваю і 10 патрабаванняў рабочых, нават пункт аб прамых перамовах паміж дэмакратычнымі сіламі і ўладай, які выклікаў столькі спрэчак. Няма іншага шляху, калі мы не хочам грамадзянскай вайны.

Для тых, хто не разумее сілы страйкавага руху, скажу: з 1995 да 2020 год у Беларусі рэальных страйкаў не было. Прыйшоўшы да ўлады, Лукашэнка знішчыў зараджэнне пасля распаду Савецкага саюза незалежных прафзвязаў, пакінуўшы ў якасці дэкарацыі некалькі структур, якія ніколі з рабочымі не працавалі і правы іх не баранілі. Нешматлікія сумленныя прафсаюзныя лідары, вядома, не маглі ахапіць неабсяжнае і дапамагчы ўсім.

Таму толькі ў жніўні 2020 года, калі на заводах сталі праходзіць стыхійныя мітынгі, мы нарэшце ўбачылі сапраўдных рабочых лідараў. Высветлілася, што іх вельмі шмат, і яны ёсць на кожным прадпрыемстве. Іншая рэч, што часу на падрыхтоўку паўнавартасных страйкаў самім рабочым катастрафічна не стае, а ў новапаказаных палітычных правадыроў не стае смеласці і рашучасці, каб заклікаць людзей да працяглага ўсеагульнага страйку.

З працоўным Менскага трактарнага завода Сяргеем Дылеўскі я знаёмая асабіста і магу ручацца за яго сумленнасць і прыстойнасць. Ведаю, што гэты чалавек сапраўды хоча змяніць сітуацыю ў краіне, яму не ўсё адно, яму баліць сэрца, і ён гатовы самааддана працаваць на дасягненне мэты.

Нядаўна я праглядала архіўныя відэа рабочых пратэстаў мінулага года. Сярод работнікаў прадпрыемстваў я ўбачыла шмат такіх сумленных і шчырых людзей. Гэта не акторства, не ігра на публіку - яны сапраўды спрабавалі абараніць сваё права на сумленныя выбары, годную працу і бяспечныя ўмовы працы.

Мы нават не ўяўляем наколькі вялікі патэнцыял народа і як шмат лідараў сярод нас. Кантраляваць усіх паслугачы не змогуць. Улада разумее, што яна ў мізэрнай меншасці, і таму ў паніцы ідзе на ўсё больш дурныя і вар'яцкія крокі. Чаму ж мы не ўсведамляем, што сіла і праўда за намі?

Год таму мы ведалі, што нас большасць. Вы думаеце, цяпер нас стала менш? Не, стала яшчэ больш, бо гэты год паказаў нават самым нейтральным і абыякавым, што іх хата не з краю, а наступная.

Менавіта таму нельга марудзіць. Сёння адзін з самых важных момантаў у найноўшай беларускай гісторыі. Лукашэнка звар’яцелы і слабы, у гэтым няма ніякіх сумневаў. І мяркуючы з частых падарожжаў у Маскву, ён можа паспрабаваць прадаць краіну, каб утрымацца ва ўладзе яшчэ некалькі месяцаў. Хоць пасля падпісання інтэграцыйных карт Пуціну ён больш не будзе патрэбны.

Дык давайце навядзём парадак у сваёй хаце, абараніўшы тым самым сябе і краіну. Страйк - гэта тая сіла, якая здольная эфектыўна і ў кароткія тэрміны дапамагчы нам дасягнуць галоўнай мэты. Толькі адзін месяц мы павінны застацца дома. Адзін месяц.

Наталля Радзіна, галоўная рэдактарка Charter97.org

Напісаць каментар 26

Таксама сачыце за акаўнтамі Charter97.org у сацыяльных сетках