«У РФ спалохаліся»: чаму Пяскоў нервова адрэагаваў на навіны з ЗША

Створаны прэцэдэнт.

Прэс-сакратар расейскага дыктатара Уладзіміра Пуціна Дзмітрый Пяскоў прыстрашыў ЗША "адказам" на канфіскацыю расейскіх актываў, за якую кангрэсмэны прагаласавалі 20 красавіка. Размова ідзе ўсяго толькі аб пяці мільярдах даляраў. Чаму гэтая пастанова паўплывала на расейцаў, нягледзячы на параўнальна невялікую суму сродкаў, у эфіры Radio NV распавёў палітолаг Ігар Рэйтэровіч.

- Таму што гэта прэцэдэнт. Таму што ўсе цудоўна разумеюць, што гэтая гісторыя пра намёк Еўропы: “Глядзіце, мы робім крокі, мы прымаем ужо заканадаўчыя акты”. Яны неадназначныя - у тым сэнсе, што [прэзідэнт ЗША Джо] Байдэн, напрыклад, можа зрабіць, а можа і не. Але яны ствараюць механізм, інструмент, з дапамогай якога гэтае пытанне можна ўжо быць канкрэтна разгледжанае.

І гэта вельмі прамы мэсэдж для Еўрапейскага Звязу, у якога значна больш замарожаных расейскіх актываў. Там некалькі сотняў мільярдаў.

І ў гэтым кантэксце ў Расеі спалохаліся, бо гэта сапраўды прэцэдэнтная гісторыя. Яны ж цудоўна разумеюць, што ў ЗША, Брытаніі, Канадзе, Аўстраліі, у некаторых еўрапейскіх іншых краінах дзейнічае прэцэдэнтнае права. І нават калі там дзейнічае кантынентальная мадэль, у цэлым па ўсім Еўрапейскім Звязе, тым не менш не ўспомніць пра гэты прэцэдэнт ім будзе вельмі складана. Таму што зараз юрысты, якія ў Еўропе займаюцца пытаннямі аргументацыі замарожвання гэтых актываў, атрымліваюць дадатковы козыр, чыннік, які яны могуць выкарыстоўваць у абгрунтаванні, якое яны ўжо ў чэрвені пакладуць, я так разумею, на стол еўрапейскім лідарам. І зразумела, што гісторыя ЗША зараз будзе гуляць зусім іншымі фарбамі.

У Расеі выдатна разумеюць, да чаго гэта фінальна можа прывесці. Акрамя таго, гэта ж вельмі важны сімвалічны крок, які паказвае, што "ніхто з вамі не будзе дамаўляцца так, як вы хочаце, і не будзе рабіць выгляд, што мы не бачым нейкіх вашых актываў ці чагосьці іншага". То бок, гэта сігнал, што супрацьстаянне працягваецца, і яно працягваецца зусім не паводле таго сцэнару, па якім хацела б Расея.

Адсюль такая хуткая, панічная і істэрычная ў некаторай ступені рэакцыя таго ж Пяскова. Звярніце ўвагу: там нячаста каментуюць [нешта] літаральна ў наступныя 10-15 хвілін пасля таго, як прынятая пастанова. А заява Пяскова з'явілася ледзь не праз пяць хвілін. Відаць, што яны гэты варыянт пралічвалі: яны падрыхтавалі гэтую заяву, і калі за гэтую пастанову прагаласавалі, адразу адрэагавалі.

Гэта значыць, яны разумеюць практычныя наступствы, і гэтыя практычныя наступствы для Расеі фактычна могуць стаць катастрафічнымі.

І яшчэ адзін момант. Гэта ж сігнал усім астатнім краінам, якія адхіленыя ад расейска-ўкраінскай вайны, займаюць у дачыненні да Расеі нейтральную ці нават партнёрскую пазіцыю. Ім паказваюць, што "глядзіце, яны ператвараюцца ўсё больш у выгнаннікаў". Прычым такіх, што з імі не будуць камунікаваць, і яшчэ больш актывы іх будуць забіраць: “Ці ёсць сэнс вам увогуле з імі мець справу і нешта ўкладваць у іх развіццё эканомікі? Магчыма, наадварот, вам таксама трэба ад гэтага адмаўляцца і паступова адыходзіць”.

І гэта супадае з візітам таго ж [дзяржсакратара ЗША Энтані] Блінкена - ён будзе гаварыць з Кітаем аб тым, каб Кітай менш камунікаваў з Расейскай Федэрацыяй, менш дапамагаў ёй, менш прадаваў ёй нейкія тавары двайнога прызначэння, і агулам больш на яе ціснуў у кантэксце заканчэння вайны.