Віталь Портнікаў: Лукашэнку будзе цяжэй з кожным днём

Дыктатар зразумеў, што беларусы яго ненавідзяць.

Прапанова Лукашэнкі ўкраінцам перасяліцца ў Беларусь — вяршыня цынізму. Пра гэта на сваім YouTube-канале заявіў вядомы ўкраінскі журналіст Віталь Портнікаў. Сайт Charter97.org падае стэнаграму:

— У пачатку беларускі дыктатар прадастаўляе тэрыторыю сваёй краіны для нападу на суседнюю дзяржаву, асуджае яе жыхароў на смерць, ракетныя абстрэлы, бамбардзіроўкі, рабункі, згвалтаванні, на гады жыцця ў абстаноўцы бясконцай вайны. А затым запрашае гэтых, што пакутуюць ад вайны, шмат у чым звязанай з яго ўласнымі намаганнямі і ўдзелам, пераязджаць у Беларусь і працаваць на адзін з самых архайчных і чалавеканенавісніцкіх рэжымаў сучаснага свету. Абяцае ўкраінцам, якія змагаюцца за захаванне сваёй дзяржавы і дэмакратычных свабод у гэтай дзяржаве, магчымасць пажыць пры дыктатуры, якую маюць грамадзяне Беларусі.

Няма ніякіх сумневаў, што калі б самі грамадзяне Беларусі маглі вырашаць, якой будзе ўлада ў іх краіне, прэзідэнтам Беларусі дакладна не быў бы Лукашэнка, акружаны злодзейскай зграяй паплечнікаў і кантралюемы Крамлём. Няма ніякіх сумневаў, што калі б грамадзяне Беларусі мелі б магчымасць вырашаць, як дзейнічаць уласнаму ўраду, ніхто з іх ніколі не пагадзіўся б на прысутнасць расійскіх войскаў на беларускай зямлі і на агрэсію, учыненую расійскімі ўзброенымі сіламі з тэрыторыі Беларусі. Я думаю, што беларусы зрабілі б усё магчымае, каб перашкодзіць расійскай агрэсіі, таму што і самі яны ўспрымаюць расійскія войскі на ўласнай тэрыторыі як акупацыйныя, і рэжым Лукашэнкі ўспрымаецца даволі даўно як акупацыйны, нават тымі, хто ў 90-я гады неасцярожна галасаваў за самазадаволенага папуліста, які абяцаў беларусам даброты за кошт выкарыстання расійскага эканамічнага патэнцыялу.

Пра ўсё гэта можна было б гаварыць як пра фактар беларускага палітычнага жыцця да таго моманту, пакуль Лукашэнка яшчэ і ўкраінцаў не паспрабаваў запрасіць жыць і працаваць у Беларусі, лічыць Віталь Портнікаў:

— Відавочна гэта таму, што ўласныя грамадзяне Лукашэнку ўжо не задавальняюць. Ён працягвае баяцца народных выступаў, таму што 2020 год прымусіў яго зрабіць відавочную выснову. Ён не з'яўляецца героем для ўласнага насельніцтва. Адзіная магчымасць для яго ўцалець — гэта ўсесціся на расійскія штыкі. А гэта ж не самае камфортнае становішча.

Вось і працягвае спадзявацца Лукашэнка, што калі ён, напрыклад, запросіць стомленых вайной украінцаў, то выхадцам з гэтай краіны, якія вырашацца на пераезд у Беларусь, будзе не да змены ўлады і не да пратэстаў. Яны змогуць у гэтым выпадку стаць часткай эканамічнай машыны рэжыму ў сітуацыі, калі ў Лукашэнкі не так ужо шмат магчымасцяў падтрымліваць эканамічную стабільнасць, а ў Расіі не так ужо шмат грошай, каб утрымліваць беларускі рэжым. Тым больш, што, нягледзячы на дыялог з Злучанымі Штатамі, асноўны санкцыйны ціск на Беларусь усё яшчэ існуе і наўрад ці спрыяе нармалізацыі яе эканомікі.

Хаця, цалкам магчыма, што Лукашэнка запрашае ўкраінцаў перадусім дзеля краснага слоўца, каб паказаць, які ён міратворца і з якім пашанаваннем ставіцца да грамадзян суседняй дзяржавы. Ён жа падобнымі заявамі займаўся і раней, калі дэманстраваў, што гатовы быць пасрэднікам паміж Расіяй і Украінай нават пасля 2014-га, калі кіраўнікі Украіны, Расіі і заходніх краін збіраліся ў Мінску для ўрэгулявання першай фазы развязанай Расіяй вайны супраць Украіны. Але ўжо тады было ясна, што Лукашэнка жадае поспеху ў гэтай вайне Путіну, а не ўкраінскаму народу перш за ўсё таму, што любы народ, які можа кантраляваць уласную ўладу і выбіраць уласны шлях для развіцця, Лукашэнку, як і Путіну, ненавісны. Любы народ, які здольны сказаць «не» дыктатару, свайму або чужому, Лукашэнку, як і Путіну, ненавісны.

Гэтыя двое людзей — натуральныя саюзнікі ў вайне супраць Украіны, таму што аб'яднаныя агульнай пагардай да народаў, якія імкнуцца да ўласнага выбару, і лічаць, што найбольш эфектыўны шлях для таго, каб даказаць уласныя магчымасці, — гэта гвалт і вайна. Гвалт на вуліцах Мінска, Магілёва, Віцебска, Гомеля і іншых беларускіх гарадоў, які ўжо стаў звыклым для жыхароў Беларусі. Вайна на вуліцах Адэсы, Харкава, Кіева і іншых украінскіх гарадоў, якія сталі ахвярамі нематываванай агрэсіі Пуціна. І тады, натуральна, можна жыхароў гэтых разбураных вайной гарадоў быццам бы завабліваць у Беларусь, нагадваючы, што ў самой гэтай краіне ціш ды гладзь, ды Божая ласка.

Ціш ды гладзь, забяспечаная прадастаўленнем тэрыторыі Беларусі ў якасці плацдарма для нападу на суседнія краіны або спецаперацыі Пуціна супраць суседніх краін. А Божая ласка — таму, што Лукашэнку пакуль што ўдаецца распраўляцца з уласным народам і перашкаджаць нармальнаму развіццю ўласнай краіны.

Зусім відавочна, што з аслабленнем Расіі ў ходзе расійска-ўкраінскай вайны беларускаму дыктатару будзе з кожным днём усё цяжэй і цяжэй захоўваць устойлівасць свайго рэжыму і фактычна садзейнічаць знікненню беларускай дзяржаўнасці і беларускага народа. Я не ведаю, ці апынецца Лукашэнка на лаве падсудных, але тое, што яго рэжым не будзе даўгавечным, і кожны год існавання гэтага рэжыму ў будучых падручніках гісторыі Беларусі будзе адзначацца як чорны год у нацыянальным існаванні, у гэтым я ўпэўнены на ўсе 100%. Як і ў тым, што ніякія ўкраінцы да чалавека, які ўдзельнічаў у агрэсіі супраць іх уласнай краіны, не паедуць. Ніякія запрашэнні Лукашэнкі не дапамогуць, якія б удаваныя даброты ён ні абяцаў людзям, у краіну якіх разам з Пуціным ён прынёс несправядлівую вайну.

Вы можаце падтрымаць сайт Charter97.org наступным чынам:

РАЗЛІКОВЫ МУЛЬТЫВАЛЮТНЫ РАХУНАК ДЛЯ АХВЯРАВАННЯЎ:

Назва банка: Bank Millennium S.A.
Адрас: ul. Stanislawa Zaryna, 2A, 02-593, Warszawa
IBAN: PL97116022020000000216711123
SWIFT: BIGBPLPW
Імя ўладальніка рахунку: Fundacja “KARTA ‘97”
рызначэнне аплаты: Darowizna na cele statutowe

Звязацца з намі можна праз адрас charter97@gmail.com