Алег Белаколос: Мы ўжо бачым праявы незадаволенасці ў Расіі

Узброеныя сілы Украіны ўзялі на ўзбраенне тактыку саюзнікаў у Другой сусветнай вайне?

У Расіі абвастраецца паліўны крызіс пасля удараў украінскіх дронаў па нафтаперапрацоўчых заводах і тэрміналах. Цэны растуць, а на асобных запраўках адсутнічае бензін папулярных марак.

Які рэальны ўплыў наносяць на эканоміку Расіі сёння ўдары украінскіх дронаў па НПЗ і тэрміналах?

Пра гэта сайт Charter97.org пагаварыў з дырэктарам Цэнтра даследаванняў нацыянальнай устойлівасці ў Кіеве, былым дарадцам пасольства Украіны ў Канадзе і Кеніі Алегам Белаколосам:

— Улічваючы, што на сёння многія эканамічныя паказчыкі ў Расіі хаваюцца, можна рабіць высновы толькі па ўскосных прыкметах. Вядома, усё гэта ў комплексе ўплывае на эканоміку. Прастой аўтамабіляў, страта часу, зніжэнне эфектыўнасці. Ускладняецца лагістыка, адбываюцца затрымкі з пастаўкамі тавараў, нехта кудысьці спазняецца. Усё гэта, безумоўна, асобны пласт негатыўнага ўплыву на эканоміку.

І, уласна кажучы, па нафтаперапрацоўчых заводах — не сакрэт, што многія з іх будаваліся ў розны час, але абсталяванне было ў значнай ступені імпартнае. Цяпер ёсць цяжкасці з пастаўкай аналагічнага абсталявання або заменай таго, якое было пашкоджана. Гэта таксама сур’ёзны момант. Наколькі я магу судзіць з адкрытых крыніц, так званае імпартазамяшчэнне ў гэтым плане дакладна не спрацавала. Расійская прамысловасць не змагла і, думаю, не зможа выпускаць аналагі імпартнага абсталявання. У гэтым плане праблема і далей будзе паглыбляцца.

— Ці можна чакаць, што пры захаванні атак крызіс у паліўнай сферы ўзмоцніцца і пацягне за сабой сур’ёзныя наступствы для прамысловасці і лагістыкі РФ?

— Несумненна. Гэта павінна мець працяглы характар. Давайце згадаем, напрыклад, гісторыю Другой сусветнай вайны. Наколькі сістэмна, фактычна штодзённа і штотыднёва, англічане і амерыканцы наносілі магутнейшыя бамбаванні па нафтаперапрацоўчых прадпрыемствах нацысцкай Германіі.

Спачатку гэта былі прадпрыемствы ў Румыніі, затым у Венгрыі, потым ужо непасрэдна ў Германіі. Наколькі я памятаю з гісторыі і мемуараў таго ж Альберта Шпеера, калі быў знішчаны апошні завод па вытворчасці паліва, ён прыйшоў у стаўку Гітлера і заявіў, што вайна фактычна прайграна.

Так яно было насамрэч ці не — складана сказаць. Але тое, што гэта істотна падрывала здольнасць нацыстаў весці вайну, — факт. Мы ведаем выпадкі, калі нават падчас Ардэнскага наступу ў нацысцкіх танкаў было паліва толькі «у адзін канец». Яны разлічвалі захапіць запасы саюзнікаў і працягваць вайну, бо свайго паліва ў танкавых войск Германіі зімой 1944–1945 гадоў заставалася надзвычай мала.

— Ці магчыма, што паліўны крызіс стане трыгерам для росту пратэстных настрояў у Расіі супраць улады Пуціна?

— Не думаю, што менавіта гэта стане вырашальным фактарам. Павінен быць цэлы комплекс прычын, узаемазвязаных між сабой: страты на фронце, узмацненне ўнутранай цэнзуры, магчыма, абмежаванні інтэрнэту і доступу да інфармацыі, цяжкасці з палівам.

Але тут ёсць яшчэ адзін момант. Расія — вялікая краіна. Калі перабоі з палівам пачнуць рэальна ўплываць на дастаўку неабходных тавараў, ежы, медыкаментаў у аддаленыя гарады і рэгіёны, куды інакш нічога не прывезці, гэта можа ў пэўнай ступені падштурхнуць насельніцтва да акцый пратэсту. Мы ўжо бачым спарадычныя праявы незадаволенасці. Але насельніцтва настолькі запалохана машынай рэпрэсій, што за пост у сацсетках можна атрымаць рэальны тэрмін. Таму, думаю, цярпець будуць да тых часоў, пакуль стане зусім немагчыма.

Калі гэта настане — сказаць складана. Але ўпэўнены, што гэта будзе спалучэнне цэлага шэрагу фактараў. Не толькі недахоп прадуктаў або паліва, а комплексны ўплыў дзясяткаў праблем.

— Наколькі верагодна, што паліўны крызіс і эканамічныя цяжкасці прымусяць Пуціна сесці за стол перамоваў аб спыненні агню?

— Не думаю, што нейкія цяжкасці прымусяць яго пайсці на перамовы. Гэта не той фактар, які можа спабудзіць. Сёння мы бачым, што ваенная машына набрала ход. Ні сам Пуцін, ні яго бліжэйшае атачэнне не зацікаўленыя ў міры.

Бо мір для іх — гэта вяртанне ў іншую рэальнасць, да якой яны не гатовыя. Судзячы з таго, што я чытаю і бачу, у ваеннай парадыгме Пуціну сёння камфортна. Гэта дазваляе трымаць насельніцтва ў страху, праводзіць мабілізацыі, весці прапагандысцкую кампанію ўнутры Расіі. Пакуль гэтая машына працуе.

Рэальных унутраных перадумоў для змены рэжыму няма. Занадта многае асабіста Пуцінам пастаўлена на карту. Усё будзе рухацца па ваенным сцэнары. Я не назіраю нават мінімальных прыкмет змены рыторыкі ні ў яго, ні ў яго атачэння. Буквальна днямі Пуцін зноў пагражаў свету ядзернай зброяй. Гэта чарговы акт ядзернага шантажу. Фактычна менавіта ў гэтым ключы Крэмль дзейнічае з 2022 года — і працягвае дзейнічаць цяпер.

Вы можаце падтрымаць сайт Charter97.org наступным чынам:

РАЗЛІКОВЫ МУЛЬТЫВАЛЮТНЫ РАХУНАК ДЛЯ АХВЯРАВАННЯЎ:

Назва банка: Bank Millennium S.A.
Адрас: ul. Stanislawa Zaryna, 2A, 02-593, Warszawa
IBAN: PL97116022020000000216711123
SWIFT: BIGBPLPW
Імя ўладальніка рахунку: Fundacja “KARTA ‘97”
рызначэнне аплаты: Darowizna na cele statutowe

Звязацца з намі можна праз адрас charter97@gmail.com