Маці збеглага падлетка: У Магілёўскай спецвучэльні дзедаўшчына

Сталі вядомыя новыя падрабязнасці аб уцёках шасцёрых хлопцаў са СПТВ.

Расследаванне крымінальнай справы за перавышэнне службовых паўнамоцтваў у дачыненні да дырэктара і ягонага намесніка спецвучэльні №2 у Магілёве прадаўжаецца. А падлеткі, паводле падазрэння ў збіванні якіх і затрымалі кіраўнікоў, даюць паказанні і адкрыта гутараць праз тэлефон з бацькамі. «Сын радуецца, што цяпер яны не баяцца распавядаць праўду. Таму што цяпер гэта дазволена - усе ўсё ведаюць», - распавяла tut.by маці 16-гадовага Цімафея, яшчэ аднаго ўдзельніка ўцёкаў з СПТВ.

26 лістапада шасцёра хлопцаў уцяклі з закрытага СПТВ № 2. Іх знайшлі і вярнулі ва ўстанову, а пасля, са слоў маці аднаго з уцекачоў, збілі. Адзін з хлопцаў атрымаў пералом хрыбетніка і дагэтуль знаходзіцца ў лякарні. У дачыненні да дырэктара спецвучэльні і ягонага намесніка распачатая крымінальная справа за перавышэнне службовых паўнамоцтваў. Мужчыны затрыманыя і ўзяты пад варту.

Аб уцёках магіляўчанка Наталля даведалася першай з бацькоў - да яе дадому ўвечары 26 лістапада прыйшлі супрацоўнікі вучэльні, распавяла жанчына. Яна была дома з дзецьмі - жанчына выхоўвае яшчэ траіх.

- Яны [супрацоўнікі вучэльні], мабыць, думалі, што Цімафей прывядзе хлопцаў да нас дадому. Паводзілі сябе гэтыя людзі агрэсіўна, у іх словах я пачула пагрозу. Яны казалі, што «ўзгадаюць ўсё добрае» ўцекачам, калі іх зловяць, - успамінае маці.

Пра тое, што хлопцаў злавілі, ёй паведамілі праз тэлефон. На наступны дзень а 10.00 яна была ўжо ў вучэльні, але сустрэцца з сынам ёй не далі.

- Я адразу адчула, што нешта не так. Па-першае, у мяне тэлефон забралі перад тым, як я ў бацькоўскі пакой зайшла, хоць раней такога не было - у мяне малое дзіця, я заўсёды на сувязі. Па-другое, Ала Валянцінаўна (Дзікава - намесніца дырэктара ў выхаваўчай працы. - TUT.BY) мне гадзіну распавядала, як з дзецьмі тут, маўляў, добра абыходзяцца. А на пытанне, чаму я не магу ўбачыць сына, адказала, што ўцекачы будуць у каранціне: маўляў, ці мала якую заразу прынеслі пасля ўцёкаў. Да таго ж, сказала яна, хлопцам забароняць сустрэчы з бацькамі на нейкі час і званкі - у якасці пакарання. І я ж паверыла, што справа толькі ў гэтым! - кажа Наталля.

Пра тое, што ўжо тады сына збілі, жанчына даведалася толькі праз 2 тыдні. Цімафей сам ёй патэлефанаваў, распавёў аб збіцці і пра тое, што хлопцы напісалі заяву на кіраўніцтва вучэльні. У выхадныя да падлетка прыязджала бабуля - іх сустрэча была нядоўгай. Ёй Цімафей, са слоў маці, распавёў, што раней усе баяліся нешта казаць, «таму што ў вучэльні дзедаўшчына».

- На пытанне, чаму хаця б у лістах не напісаў пра гэта, ён ёй сказаў: «Бабуля, ты хочаш, каб мяне наогул забілі?». Дык што ж там за ўмовы такія, у каго іх там перавыхоўваюць? - хвалюецца маці.

Са слоў Наталлі, Цімафей трапіў у СПТВ на 2 гады: прагульваў школу, яго затрымлівалі на вуліцы з півам. У вучэльні падлетак прабыў ўжо паўтара года. Прычым год адбыў без заўваг, за што яго павінны былі падчас летніх вакацый заахвоціць 10-дзённым адпачынкам дадому.

- Яго не пусцілі. Я пайшла да дырэктара. На што ён адказаў - прыводжу даслоўна: «Дадому ходзяць тыя, хто нешта распавядае. Ваш сын нам яшчэ нічога не распавёў, каб яго дадому адпусцілі», - кажа маці.

Сына яна яшчэ не бачыла, але ён ёй тэлефануе, калі можа. Напрыклад, тэлефанаваў, калі яго дапытвалі ў Следчым камітэце:

- Ён вельмі прасіў: «Матуля, калі ласка, я вельмі хачу, каб ты была на судзе».

Жанчына ўпэўненая: інцыдэнту з уцёкамі і збіццём можна было б пазбегнуць, калі б сітуацыю ў вучэльні раней кантралявалі адказныя органы - «званкі ж ужо былі».

Навучэнцы рэгулярна ладзілі ўцёкі са СПТВ №2 з 2014 года. Спачатку - пяць хлопцаў, потым - трыццаць чатыры. Праз тры тыдні пасля гэтага ўстанову самавольна пакінулі два хлопцы. За 2015 год такіх выпадкаў было тры - падлеткі збягалі па двое-трое. Прычым маці аднаго з іх выказвала занепакоенасць за жыццё дзіцяці, якому трэба было вярнуцца ў вучэльню пасля ўцёкаў.

16-гадовы ўраджэнец Чэрыкава Андрэй дагэтуль знаходзіцца ў шпіталі - яму дыягнаставалі закрыты пералом першага пазванка паяснічнага аддзела. На днях яго збіраюцца выпісваць, наклаўшы на спіну гіпс і спецыяльны гарсэт. Маці падлетка дамагаецца таго, каб пасля выпіскі Андрэй паехаў дадому, дзе зможа прадоўжыць амбулаторнае лячэнне.

- Я тэлефанавала намесніцы дырэктара Дзікавай, пыталася, калі лекар СПТВ вызначыць, ці ёсць у вучэльні ўмовы для лячэння сына. Яна чамусьці сказала, што гэта трэба вызначаць з юрыстам, - патлумачыла Алена Шчаўлікава.