Сяргей Міхалок «зварухнуў» Віцебск

Пасля паспяховых гастроляў у свеце - Даніі і Балтыі, Украіне ды Ізраілі - «Ляпіс-98» парадаваў выступам і віцебскую публіку.

«Мне падабаецца, што мы легалізуем «Ляпіс-98». Я думаю, што ахвочы весела і шчыра спяваць мой «блазенскі» рэпертуар. Я маю тату - Шапіто і лятучыя ў паветра балонікі. Гэта як у песні «Кірмашы фарбы» - настальгія не адпусціць, гэта назаўжды.

Я магу быць сур'ёзным, дарослым, разважлівым, але Цыркач і Вулічны Блазан заўсёды жывуць ува мне! Я люблю радаваць людзей. Я люблю сваю прафесію. Я люблю (і, спадзяюся, умею...) спяваць свае песні! І буду гэта рабіць ва ўсіх сваіх творчых праектах шчыра і ад душы», - падзяліўся 3 верасня са сцэны ў Віцебску Сяргей Міхалок.

45-гадовы артыст вярнуўся, каб пасля шматгадовага маўчання і забароны выканаць улюбёныя гіты 90-х гадоў. Арганізаваць канцэрт дапамог вядомы ў нашым горадзе TORVALD art-pub, піша vkurier.by.

«Увага, грамадзяне, на сцэне псіхапат», - свой выступ Сяргей Міхалок пачаў з «Залатойрыбкі» з альбома Manifest 2008 года.

Потерял я сон и покой, не кружусь с друзьями в танце

Раньше был, как бог, молодой, а теперь похож на засранца.

Не курю, не пью, не шучу, стал занудой и моралистом

Постоянно всех жизни учу, а ведь был позитивным артистом.

Далей «касмічны цырк аўтсайдэраў» згадаў «несмяротныя эстрадныя фаліянты» з альбома «Капітал» 2007 году:

Дикий Запад, Ближний Восток

Денег запах – приводит в восторг

Золотая антилопа, под моею звездной жопой

Бьет копытом, денежки кует.

«Давайце ператворым нашу сустрэчу ў цяперашні бардэльера!» - «Калі ўзімку холадна» з альбома «Ты кінула» 1998 года проста ўзрушыла залу.

«Гэта мой прыдуманы свет, гэта мой вольны шлях» з альбома 2004 года «Залатыя яйкі» прымусіў публіку проста віскатаць і выскокваць са сваіх месцаў. Дарэчы, былі і кветкі куміру. Аднак узняцца на сцэну пашчасціла толькі адной дзяўчыне.

Залатыя гіты суправаджаліся відэаінсталяцыяй ад Руслана Вашкевіча - аднаго з самых вядомых беларускіх канцэптуальных мастакоў.

Сяргей Міхалок згадаў, што ў менскай прывакзальнай рэстарацыі «Вясёлка» песню «Калі яблыні квітнеюць...» канферансье зазвычай прэзэнтаваў так:

Для дзецюкоў ды іхніх дзяўчат у праграме «Яблыні» гучаць!

Паміж «Ляпісамі» і гледачамі «лёд раставаў» вельмі хутка.

«Калі я напісаў гэтую песню, у веку двух гадоў і васьмі месяцаў, сікаючы на каменьчыкі і любуючыся хваляй Чорнага мора, я нават не мог уявіць, што гэтая кампазіцыя стане яблыкам разладу... Дык давайце расшпілім усе гузікі сваёй душы!» - і Міхалок праспяваў «Сочы».

Пасля песні «Капітал» да сцэны вырваўся маладзён і, перш чым яго скруціла ахова, кінуў Міхалку два шакаладныя батончыкі «Марс».

«Вострасацыяльны забойны шансон» працягваўся.

Пад Менскам ёсць паселішча Прывольны. Там нарадзілася прадвесце ўсяго - «Зялёнавокае таксі», - жартаваў Сяргей Міхалок.

Пасля гэтага гіта гурт сышоў пад безупынныя воклічы: «Ляпіс! Ляпіс!»

Праз некаторы час на біс былі выкананыя і «Галубы», і «Арлекін», і «12 малпаў».

Напэўна, у гэтым ёсць сусветная справядлівасць, але гэта песня была выкананая менавіта ў Віцебску, - пад лямант публікі «Ляпісы» праспявалі «Хлопец пад следствам».

Песняй «Агу», з якой, са слоў Сяргея Міхалка, і пачаўся творчы шлях гурту і «такі рамантычны палёт», выступ скончыўся пад вірлівыя воплескі гледачоў.

«Дзякуй, што не забываеце сваіх батлейнікаў! Дзякуй за цеплыню, надзею і напружаныя чаканні!», - развітваліся з публікай знакамітыя «Ляпісы».