Спартыўны аглядальнік: Льюісу «навязалі» трэнерскі штаб

Да правалу беларускіх хакеістаў у Даніі прывёў ланцужок прычын.

Аўтар і вядучы праграмы «Овертайм» Леанід Лекарэвіч ацаніў выступленне каманды Беларусі на чэмпіянаце свету, піша «Трибуна».

«2:6 - ад французаў, 0:4 - ад аўстрыйцаў. Разгромы ад каманд, якіх «топ-камандамі» не назавеш. Жорсткая рэальнасць, у якой аказаўся наш хакей тут і цяпер. Шматлікія адмыслоўцы кулуарна прызнавалі і прызнаюць, усё заканамерна, цяпер такі наш узровень.

Да правалу на турніры ў Даніі прывёў ланцужок прычын, як суб'ектыўна-імгненных, абмежаваных уласна гульнёй і адным гэтым чэмпіянатам, так і стратэгічных пралікаў, якія здарыліся за апошні год і раней, нашмат раней. Пачнём з апошніх.

Ні для каго не сакрэт, што збой у працы дзіцяча-юнацкіх школ прывёў да таго, што мы, фактычна, не маем вялікай колькасці якасных гульцоў, народжаных у «дзевяностых», хакеістаў сярэдняга ўзросту, што мусяць быць касцяком зборнай сёння. Гэта першае.

Нашым хакеістам няма дзе развівацца. Слабы чэмпіянат - гэта не тое канкурэнтнае асяроддзе, у якой ты можаш расці як гулец. Гэта другое.

У «Дынама», у КХЛ трапляюць адзінкі. І шмат каму з іх не даюць магчымасцяў, як след, раскрыцца - мала гульнявога часу, абмежаваныя разбурэннем функцыі.

Зрэшты, у хакей гуляюць не асобныя хакеісты, а каманды. І калі арганізаваць усё правільна ў плане выразна прадуманых кіраўнічых рашэнняў і ўмелага падыходу ў пісьменным выкарыстанні наяўных рэсурсаў, то дамагацца выніку можна. Аднак... тут было таксама шмат «але».

Трэнер. Эпоха Дэйва Льюіса ў беларускай камандзе, хай і перапыненая раней належнага тэрміну, прадказальна скончылася. І, акрамя чэшскага феерычнага «свету», не прынесла бачных вынікаў. На самай справе, тое, што здарылася ў аўторак, павінна было адбыцца яшчэ год таму. Пасля няўдач у кваліфікацыі і на двух чэмпіянатах свету, было зразумела, што Льюіс і беларуская каманда гэта не казачны сімбіёз. Мы страцілі год, які камандай кіраваў вялікі і заслужаны трэнер, але пазбаўлены матывацыі і страсці да працы.

Склад. Трэнерскі. Льюісу «навязалі» штаб, чым яшчэ больш знізілі палкасць і прадуктыўнасць працы канадца, і пазбавілі гэты мікракалектыў згуртаванасці і адзінства поглядаў. Занадта розныя ментальна і прафесійна трэнеры ў яго ўвайшлі.

Гульцы. Мы сталі сведкамі многіх «дзіўных» кадравых рашэнняў канадца (ці толькі яго?) абцяжараных бяздзейнасцю федэрацыі ў пытаннях наладкі кантакту з магчымымі кандыдатамі ў каманду. Угаварыць Бэйлена, растлумачыць, чаму няма Стасенкі, даведацца пра тэрміны аднаўлення Касціцыных, «не ігнараваць» Кулакова за крытычныя словы, паспрабаваць прымірыць Льіюса і Сцяпанава. Гэта тое, што на паверхні. Зрабі хаця б гэта, і, магчыма, у Даніі ў нас была б зусім іншая каманда і іншы вынік.

Калектыў. Яго не было. Вы заўважылі, як пасля паразы ад Аўстрыі, некаторыя хакеісты паказалі на галоўнага вінаватага. У маналітных камандах такога б не адбылося. А недапушчальны карт-бланш моладзі, які раздражняў ветэранаў? А капітанскае пытанне? Нікога не хочам пакрыўдзіць, але па статусе і па духу капітан у гэтай каманды іншы - Уладзімір Дзянісаў.

Каманда была незадаволеная тактыкай, у нас не было лідзіруючага, забіўнога, ды проста першага звяна ў шырокім яго разуменні, выбар брамніка ператвараўся ў «гаданне», Пушкоў казаў пра слабую фізічнай гатоўнасць, а Дзянісаў - пра адсутнасць псіхалагічнай упэўненасці. Куча праблем.

Усё пералічанае - гэта не нейкія нашы адкрыцці, гэта відавочныя рэчы, пра якія ведае і якія разумее большасць нашых хакейных спецыялістаў. І як жа хочацца, каб людзі, у чыіх руках стырно праўлення нашым хакеем, да іх сталі прыслухоўвацца», - сказаў Лекарэвіч.

Нагадаем, каманда Беларусі ў хакеі прайграла ўсе свае матчы на ЧС у Даніі і пакінула элітны дывізіён.