Эканаміст: Тумбачка з грашыма для ўладаў ужо закрытая

Урад альбо залезе да грамадзян у кішэню, альбо пачне раскручваць інфляцыю.

«Паглыбленая інтэграцыя» ў межах «саюзнай дзяржавы» паралізавала любую фінансавую дапамогу, якую Расея аказвала Беларусі. МВФ гатовы даць афіцыйнаму Менску крэдыт, але толькі ў абмен на рэформы, якія кіраўніцтва краіны расцэньвае як замах на ўладу. Праект дзяржаўнага бюджэту на 2020г. звярстаны з дэфіцытам у BYN1 млрд, а з $3,5 млрд замежнай запазычанасці, якія кіраўніцтву краіны давядзецца выплачваць налета, у Менску разлічваюць перазаняць 75% сумы. Пры гэтым прэзідэнцкія выбары прызначаныя на 2020г., і кіраўніцтва краіны крытычна мае патрэбу ў грошах. Але дзе іх узяць?

Сітуацыю для «БелГазеты» пракаментаваў эканаміст Сяргей Балыкін:

- Існуе некалькі варыянтаў пошуку крыніц фінансавання. Магчыма, Расея адновіць дапамогу ў абмен на інтэграцыю. Час працуе на Маскву, пакуль у Беларусі людзі паспеюць. У беларускай дзяржавы выбар невялікі: альбо ў Маскву жабраваць, альбо рэформы. У абодвух выпадках пагражае пэўная страта суверэнітэту і кіравання эканомікай. Па якім шляху пойдзе Менск, мне цяжка судзіць. Альбо выберуць перамовы з МВФ і правядзенне рэформаў або іх імітацыю, альбо прыйдзецца здавацца Маскве. Але Масква хоча ўжо пабольш. Дарэчы, у Крамлі таксама настойваюць на рэформах: еўразійскай структуры патрабуюць ад афіцыйнага Менска тых жа эканамічных рэформаў.

Думаю, паміж Масквой і Менскам працягнецца гульня. Калі яна будзе няўдалай, расплачвацца па даўгах прыйдзецца нам, а не гульцам. Бо стаўкай у гэтай гульні з'яўляемся мы, а не яны.

Існуе і трэці варыянт: залезці ў кішэню да насельніцтва. Звыклы шлях - пайсці на раскручванне інфляцыі з дэвальвацыяй нацыянальнай валюты (уключэнне друкаванага станка - эмісія грошай - інфляцыя - дэвальвацыя). Альбо падтрымліваць адносную стабільнасць беларускага рубля, але ў гэтым выпадку прыйдзецца закручваць гайкі ў эканоміцы і душыць людзей больш нізкімі заробкамі і больш высокімі коштамі. У выніку рэалізацыі апошняга сцэнарыя мы ўсё роўна пойдзем шляхам МВФ, толькі значна больш хваравітым спосабам.

Рэформы больш выгадна заўсёды. МВФ ненатуральнага або антычалавечнага не патрабуе, ён намагае, што «эканоміка павінна быць эканомнай», як казаў яшчэ Брэжнеў. Кіраўнікі нашай краіны ў Вышэйшай партыйнай школе навучаліся, прамовы Леаніда Ільіча слухалі. Нельга кідаць грошы на вецер - вось адзінае патрабаванне МВФ.

Рухаешся ты да Расеі, ідзеш ты ў бок Еўропы - куды б ты ні ішоў, рэформы патрэбныя абавязкова. Усюды эканоміка ўжо рынкавая, менш рынкавая або дэкларатыўна рынкавая, дзікі дзяржаўны капіталізм. Не існуе дзяржавы ўсеагульнага дабрабыту, які бярэ грошы з бюджэту суседняй дзяржавы і будуе адносны дабрабыт насельніцтва. Расейская тумбачка ўжо зачыненая.