Як у Любашках другі дзень шукаюць двухгадовага малога

Задзейнічаны нават дэтэктар хлусні.

Апошні раз маленькага Янку, якому ў траўні спаўняецца два гады, яго мама Алена бачыла два дні таму. Пакуль жанчына гатавала, дзіця выйшла на двор - і знікла. Дзе ён, што з ім - не ведае ніхто, піша tut.by.

З серады ў вёсцы Любашкі Камянецкага раёна, дзе жыве сям'я, ідуць пошукі. Міліцыя, ратавальнікі, валанцёры, здавалася б, прачасалі кожны сантыметр, але нічога не знайшлі. Блізкія хлопчыка ўпэўнены: іх Янку хтосьці скраў і павёз. «Ён у нас кантактны, - апісвае характар сына Алена. - Пакажаш яму цукерку - і ён ужо ідзе да цябе».

Хлопчыка шукаюць два дні

Вёска Любашкі маленькая і, лічы, бязлюдная. Тут ўсяго адна безназоўная вуліца, але на ёй сустракаеш шмат дзяцей. Тут жыве шэсць ці сем шматдзетных сем'яў. Яшчэ з мясцовых - пара пенсіянераў, у сезон прыязджаюць дачнікі.

Амаль кожны адзін аднаму сын, брат або сват. Жывуць небагата, але дружна. І хоць іх дамы стаяць у розных частках вёскі, дзеці без праблем і без страху ходзяць адзін да аднаго ў госці. Баяцца, кажуць дарослыя, тут няма чаго. Тут усе, кажуць, свае.

З серады цэнтр вёскі зрушыўся да дома Валошыных. Тут сваякі, міліцыя, ратавальнікі. У пятніцу раніцай з бацькамі зніклага хлопчыка працуе псіхолаг.

- Цяпер яны пагутараць, і Алена з вамі пагаворыць, - на падыходзе да дома сустракаем Івана Валошына, дзядулю зніклага дзіцяці. - Хай больш людзей даведаецца, можа, хто дапаможа хлопца знайсці.

Маму Вані клічуць Алёна, тата - Віктар. 20-гадовы бацька - жывёлавод у мясцовай гаспадарцы, 18-гадовая мама сядзіць дома з дзецьмі. У Янкі яшчэ два родных брата і сястра, старэйшаму дзіцяці ў сям'і - 4 гады, малодшаму - 4 месяцы. Зніклы хлопчык - трэці па ліку. У траўні яму споўніцца два гады.

Двор Валошын не абгароджаны плотам. Тут ля драўлянай хаты 10 красавіка хлопчыка і бачылі апошнім разам. Ён гуляў з дзецьмі ў двары. Бліжэй да трох мама забрала яго пераапрануць. Сын гуляў у пакоі, Алёна пайшла гатаваць. Як і калі Янка выйшаў з хаты, яна не ведае.

- Ён вельмі любіць бегаць з мячом. Магчыма, і выбег пагуляць, - апісвае тыя падзеі Алёна. - Бегаў з іншымі дзецьмі, мы па-за ўвагай (пакінулі. - Заўвага. Рэд.). А самі з мужам пайшлі каля дома перад Вялікаднем прыбіраць. У нейкі момант гляджу: Янкі няма. Я давай усюды яго шукаць. Тут як раз зайшоў пляменнік мужа Рачык, пытаюся: «Ты малога не бачыў?» Ён: «Так Алеся (малодшая сястра Віктара. - Заўвага.) яго да бацькі дадому забрала». Ну я па-за ўвагай: забрала і забрала. Ёй 14 гадоў, што яна, дзіцяці не дагледзіць? Мы давай далей прыбіраць.

Хлопчыка шукаюць супрацоўнікі праваахоўных органаў, ратавальнікі, валанцёры

Бліжэй да вечара мама з татам вырашылі, што сыну пара дадому, патэлефанавалі Алесі. Высветлілася, дзіця не ў яе і да сябе яна яго не забірала. Віктар за ровар - і да іх. Хлопчыка няма.

- Мы сабралі ўсіх, сталі Янку шукаць па ўсіх Любашках, - успамінае той дзень Алёна. - Усё агледзелі: двары, хлявы - нідзе яго няма. Тады і паведамілі ў міліцыю.

b<«Хтосьці ўбачыў і павёз»

Родныя распавядаюць, што ўвесь вечар серады і ноч на чацвер у вёсцы шукалі Янку. Да пятніцы тут праверылі адрыны, склепы, двары, студні, вадалазы даследавалі прылеглую да Любашкаў канаву, але нічога.

- Ні цела, ні крыві... - распавядае цётка Алены Рада. - Хоць бы чым-то ад адзення... Ужо шукалі ў інтэрнэце экстрасэнса. Каб хоць ён сказаў, што з нашым хлопчыкам.

Дзеці, з якімі ён тады гуляў, таксама не ведаюць, дзе Янка. То тут быў, кажуць, то туды пайшоў, паказваюць. Самому старэйшаму з іх чатыры, пытацца ў іх нешта складана.

- Так скралі яго, - падключаецца да размовы Радзік, яшчэ адзін са сваякоў. З ім падыходзіць шматлікая радня Валошын. Версія ў іх тая ж: «Дзіця скралі».

- Ды ён далей суседняга двара ніколі не сыходзіў, - апісвае паводзіны сына Алена. - Ён жа зусім маленькі. Толькі «мама-тата» кажа. А без Віці наогул ні есцьі, ні спаць не мог.

- А хто яго мог скрасці?

- Тут, бывае, катаюцца машыны, - паказвае рукой на дарогу Алена. - Кветкі прадаюць, галёшы. У мяне ёсць цётка, мы з ёй не мелі зносіны, і дзяцей маіх яна не бачыла. А як усё гэта пачалося - учора да нас прыехала. Мы ёй фота Янкі паказалі, яна кажа ў сераду, калі сын знік, у іх вёсцы людзі кветкі да Радаўніцы прадавалі, так у іх у машыне хлопчык, падобны на нашага Янку, сядзеў, плакаў.

- Я ж увесь час хлопцаў прасіў: не выкладвайце вы маіх дзяцей ва «Укантакце», - кажа Віктар, тата хлопчыка. - Але ім жа ўсё роўна. Хтосьці ўбачыў Янку і звёз.

Родныя сем'і крыху пазней раскажуць: бацькі вельмі перажываюць. Мама амаль заўсёды плача, абодва амаль не спяць і нічога не ядуць.

- Міліцыя і нас падазравала, учора вазілі на дэтэктар хлусні, - стрымліваць эмоцыі Алене усё больш складана. - Прылада паказала: усё добра. Ну а што яна павінна была паказаць? Калі я цыганка, я што не люблю сваіх дзяцей? І я, і Віця - мы ж таксама людзі, чаму да нас няма спагады?

«Тут ужо ўсё праверылі. Нідзе хлопца няма»

На самой справе дапамагчы сям'і спрабуюць многія. Толькі ўчора, кажа стараста вёскі Міхаіл Кудзелька, «дзіця шукала дзесьці сто чалавек».

У пятніцу раніцай на месцы працавала прыкладна 50 спецыялістаў. Міліцыя і добраахвотнікі даследуюць вёску і прылеглую тэрыторыю, следчыя і экспэрты - аглядаюць дамы.

Крыху пазней на дапамогу пад'едзе яшчэ блізу 30 чалавек.

Аляксей Ждановіч, добраахвотнік пошукава-выратавальнага атрада «Анёл», спецыяльна адпрасіўся з працы. А як, кажа, не прыехаць, «калі знікла дзіця»?

- Зараз тут блізу 10 добраахвотнікаў, крыху пазней пад'едуць яшчэ, - стоячы сярод поля, апісвае ён абстаноўку. - Учора хлопцы мелі зносіны з мясцовымі, пачалі прачэсваць «квадраты» побач з Любашкамі. Тут блізка ферма, сёння працуем у тым кірунку. Стараемся праверыць тэрыторыю, куды дзіця толькі могло зайсці.

Куды мог зайсці хлопчык, уявіць складана. Вакол лес, поле і канава.

Да поўдня пятніцы валанцёры прачасалі каля васьмі кіламетраў палёў. Нягледзячы на холад, шукаць хлопцы збіраюцца «да перамогі». Версій пра тое, што магло здарыцца з малым, пакуль не агучваюць.

- Хочацца верыць, што ён недзе ў кагосьці, - дзеліцца здагадкамі Марыя, якая каардынуе працу добраахвотнікаў. - На вуліцы холадна, уначы тым больш. Як далёка ён мог сысці, таксама незразумела. Спадзяёмся, хлопчык жывы.

Верыць у гэта хочацца кожнаму, хто шукае.

Па факце невядомага знікнення дзіцяці ў Камянецкім раёне распачатая крымінальная справа, на месцы працуюць следчыя.

- Выкарыстоўваецца крыміналістычная тэхніка - квадракоптэр, цеплавізар. Працу следча-аператыўнай групы і пошукавых атрадаў на месцы здарэння каардынуе кіраўніцтва УСК Берасцейскай вобласці, - тлумачыць сітуацыю Дзмітрый Іванюк, афіцыйны прадстаўнік УСК Берасцейскай вобласці.

Стараста Міхаіл Кудзелька па вясковых мерках жыве ад маладой сям'і далёка - у іншай частцы Любашак. Валошын, кажа, непітушчыя і спакойныя.

Недалёка ад дома Міхаіла Мікалаевіча хата дзядулі зніклага хлопчыка. Хлопчык, распавядае мужчына, часта бегае туды-сюды без нагляду.

- Але Янка зусім маленькі, - разважае стараста. - Колькі я на вуліцы хаджу або каля акна сяджу, ніколі яго аднаго ў нашым краі не бачыў. Ды скралі яго, - мяняе ён тэму.

- Чаму вы так думаеце?

- Ды таму што тут ужо ўсё праверылі. Нідзе хлопца няма.

- А хто скраў?

- Не ведаю. Толькі не бывае так, што быў чалавек - і раптам няма яго.

Калі вам вядома што-небудзь пра месцазнаходжанне дзіцяці, паведаміце пра гэта па тэлефоне 102.