26 красавiка 2024, Пятніца, 23:39
Падтрымайце
сайт
Сім сім,
Хартыя 97!
Рубрыкі

У Беларусі наспявае супрацьстаянне. Але царква і грамадства выступаюць разам

18
У Беларусі наспявае супрацьстаянне. Але царква і грамадства выступаюць разам
Фота: «Радыё Свабода»

І грамадства, і царква выступаюць на баку нармальнасці.

Чытаю я цяпер пра тое, што адбываецца ў мемарыяле ў Курапатах. І ў расейскіх допісах - менавіта ў расейскіх - бачу вось гэта вось усё: «батька», «батька», «батька»...

Слухайце, ён вам, праўда, сваяк? Ну, я б такім сваяцтвам не стаў бы ганарыцца...

На жаль, Беларусь - аўтарытарная дыктатура (з прыцэлам на спадчынную манархію). На жаль, гэта запаведнік смяротнага пакарання ў Еўропе. На жаль, тым, хто пачаў ціснуць у РФ апазіцыю ў «нулявыя», было ў каго павучыцца...

Так, гэты чалавек – хітры, надзвычай хітры. Выдатна выкарыстоўвае ўсе «вокны магчымасцяў», лавіюе паміж Еўропай і РФ.

Але ўважаць яго за хоць крыху прыстойнага чалавекам... то не!

І вось цяпер наспявае супрацьстаянне. Такое супрацьстаянне, у якім і грамадства, і царква выступаюць на баку нармальнасці. А чаму?

А таму што тут няма ніякай канспіралогіі: проста гэтым разам хітрасць была пераўзыдзеная аўтарытарнасцю. Раздражнялі панскія вочы гэтыя крыжы! І слугі-сракалізы кінуліся ішчыць.

Усё.

І вось гэты эпізод кажа больш пра шкоду аўтарытарнага кіравання, чым тысячы публіцыстычных матэрыялаў.

Жыве Беларусь!

***

І яшчэ пытанне - рытарычнае, зразумела.

Дарагія спадары-вернікі, з абражанымі пачуццямі! Дзе вы?

Памятаецца, у 2012-м вы зладзілі гістэрыку не толькі праз Pussy Riot. Але яшчэ і праз спілаваны ў Кіеве паклонны крыж (уніяцкі). Дык вось: цяпер у Курапатах знішчылі не адзін крыж. І нават не дзесяць.

І вось чытаю я вядомага дзеяча з сусветна-артыстычным прозвішчам. І бачу там - пра Брунэй, пра тое, як выдатна, што там ўвялі збіццё камянямі і іншыя сярэднявечныя «захады». А вось пра тое, што знішчаюць - і не ў Брунэі, а ў Беларусі - хрысціянскія сімвалы, наш «ваяўнічы» захоўвае (не)шляхетнае маўчанне.

Што, новыя камуна-сталінісцкіх дружкі яму не загадаюць?

Або ў галаве ў яго замест веры ў Хрыста - жаданне апраўдаць усялякую жорсткасць, абы была садысцкай. Сталінскія следчыя з Менска, брунэйскія каты-заканадаўцы - гэта ж, фактычна, адно і тое ж.

Ягор Сядоў, «Фэйсбук»

Напісаць каментар 18

Таксама сачыце за акаўнтамі Charter97.org у сацыяльных сетках