Што не так з «пахвалой» Лукашэнкі Качанавай?

Ёсць факты, якія даюць падставу для сумневу ў «поспехах» чыноўніцы.

Кіраўніца адміністрацыі Лукашэнкі - рэдкі высокапастаўлены чыноўнік, якога ўсім як прыклад ставіць правадыр. Але ці заслужана? Сайт udf.by надумаў разабрацца ў сітуацыі.

Кампліменты з боку правадыра краіны

Больш за год таму, калі Лукашэнку паскардзіліся на нежаданне чыноўнікаў камунікаваць са СМІ, ён публічна паставіў Наталлю Качанаву вышэй за астатніх:

«Яна ў нас чалавек патрыятычны і не па-жаночаму мужны. Я думаю, яна разбярэцца з усімі там - і прэм'ерамі, і віцэ-прэм'ерамі, і міністрамі».

Увесну гэтага года Лукашэнка звярнуў увагу ўжо на вонкавыя характарыстыкі кіраўніцы сваёй Адміністрацыі:

«Качанава Наталля Іванаўна - сімпатычная, худзенькая. У адрозненне ад многіх нашых службовак».

А дзень на мінулым тыдні, калі правадыр краіны прыняў шэраг кадравых пастаноў, стаў ледзь не бенефісам Качанавай, якую Лукашэнка падаў астатнім як прыклад.

«Не такі ўжо дрэнны ў нас народ. Трэба з імі працаваць. Вось Наталля Іванаўна можа са свайго досведу вам пра гэта расказаць. Яна не пышыцца сваёй вялікай пасадай. Едзе да цыганоў, рабочых, сялян, паляўнічых і з імі размаўляе. Я часта кажу: калі не ведаеш, што рабіць - ідзі да людзей. Нават калі не знойдзеш адказу на пытанне, з якім ты прыйшоў да іх, табе будзе лягчэй потым», - заявіў правадыр краіны.

Што прымушае сумнявацца ў апраўданасці пахвалы Качанавай?

Па-першае, у многіх названых выпадках кіраўніца адміністрацыі адпраўлялася ў рэгіёны не са сваёй ініцыятывы, а пасля выразнага загаду Лукашэнкі. І гэтая практыка прадаўжаецца. Самы свежы прыклад - Качанава папрасіла прабачэння ў Pussy Riot за забарону на ўезд у Беларусь пасля таго, як пра гэтую сітуацыю прачытаў правадыр краіны.

Не даводзіцца сумнявацца, што калі б такія загады атрымлівалі ад Лукашэнкі і іншыя чыноўнікі, то і яны б імгненна сталі б вельмі блізкія да народа. Але як і Качанава самастойна праяўляць ініцыятыву яны асцерагаюцца.

Па-другое, прымушае сумнявацца ў шчырым жаданні Качанавай дапамагчы народу яе бэкграўнд. Як забыцца, напрыклад, пра ейнае апраўданне «антыдармаедскага» дэкрэта №3 і заяву, што маладыя трэнеры, якія працуюць за жабрацкі заробак, з'яўляецца «дзяржаўнымі людзьмі і павінны разумець сітуацыю ў краіне»?

Па-трэцяе, цяжка ўспомніць, калі б Качанава брала на сябе адказнасць за крах і памылковыя пастановы ўлады, хоць з самага пачатку знаходзілася ў курсе многіх праблем.

Яшчэ адзін прыклад. У лютым у Воршы яна пакрытыкавала мясцовыя органы ўлады:

«Часу на разварушванне ў вас няма, час дамаўленняў прайшоў. Мы павінны бачыць вынік і эфектыўнасць пастаноў, якія ўжо падпісаныя Лукашэнкам. Практычна ніводзін ключавы паказчык эфектыўнасці работы за мінулы год не выкананы».

Неспадзяванка ў тым, што сама Качанава досыць даўно курыруе «адраджэнне» Аршаншчыны, але падзяляць віну за крах адмаўляецца.