Эль Мюрыд: Пуцін загнаў сябе ў небывалую колькасць пастак

Крэмль падаў сваім супраціўнікам раскошны выбар.

Азербайджан, увёўшы войскі на тэрыторыю Арменіі, напраўду нічым не рызыкуе. У тым ліку і адказам ад АДКБ. Дарэчы, арганізацыя ўжо заявіла, што вывучае пытанне і агучыць сваю заяву на працягу трох дзён. Не распачне меры, а толькі нешта там агучыць. У цэлым гэта практычна прысуд АДКБ, бо дэманструе ўсё, што хацелі б бачыць як непасрэдныя ўдзельнікі, так і замежныя «партнёры», піша расейскі палітычная блогер Анатоль Несміян (Эль Мюрыд).

Аднак ёсць і яшчэ адзін момант. Гэта трохбаковае пагадненне Расея-Арменія-Азербайджан, якое было ўкладзена па выніках вайны ў Карабаху. На падставе гэтага пагаднення расейскія міратворцы былі ўведзеныя на тэрыторыю Нагорнага Карабаха. Дзейнічае пагадненне 5 гадоў, аднак яно не замацавана ні адной міжнароднай арганізацыяй (АБСЕ ці ААН), а таму мае асабліва сепаратны характар. У кожны момант кожны з бакоў можа з яго выйсці.

У выпадку, калі АДКБ (чытай Расея) рызыкне прымусіць Азербайджан да міру, ён можа адклікаць свой подпіс пад трохбаковым пагадненнем і запатрабаваць вывесці расейскіх міратворцаў са сваёй тэрыторыі. А яна, шчыра кажучы, яго, і гэта не аспрэчваецца нікім.

Мала таго - Баку цалкам мог ужо праз непублічныя каналы папярэдзіць крамлёўскіх, што паступіць менавіта так. Таму АДКБ тармозіць і невыразна «вывучае».

Кожнае развіццё падзей ідзе ў залік Азербайджану (і Турцыі, якая стаіць за ім) і цалкам развальвае пазіцыю Крамля ў рэгіёне. Вядома, наўрад ці проста цяпер Турцыя зацікаўленая ў канчатковым сыходзе Крамля з Закаўказзя. Пастка, у якую трапіў тут Пуцін, вельмі важная з пункту гледжання ўсіх балансаў стасункаў паміж Турцыяй і Расеяй. І няма ні найменшага сэнсу перамагаць у Закаўказзі, але пазбаўляцца болевай мясціны, на якую можна ціснуць і атрымліваць перавагі на іншых франтах вайны з Расеяй - у Сірыі, Лібіі, а неўзабаве і ў Сярэдняй Азіі.

Таму, хутчэй за ўсё, Пуціну дадуць захаваць твар і не стануць даводзіць сітуацыю да краю. Але атрымаюць ад яго нейкія непублічныя саступкі ў іншых месцах. Да наступнага разу. Кіраваць Крамлём не проста лёгка, а вельмі лёгка - ён сам сябе загнаў у такая колькасць пастак, што даў сваім супраціўнікам раскошны выбар - брацца можна за кожную.