6 траўня 2024, панядзелак, 19:01
Падтрымайце
сайт
Сім сім,
Хартыя 97!
Рубрыкі

Беларускі медык: За два тыдні можна ў корані ўсё змяніць

21
Беларускі медык: За два тыдні можна ў корані ўсё змяніць

Сёння слова за войскам і працоўнымі.

У Беларусі фіксуюцца захворванні на індыйскі штамам каранавіруса. Ён вылучаецца тым, што вельмі заразны. У той жа час у краіне назіраецца сур'ёзны дэфіцыт медыкаў. Што такое сёння беларуская сістэма аховы здароўя? На гэтыя пытанні сайту Charter97.org адказаў медык Аляксей Носаў:

- Улада сама не ведае, што ёй рабіць. Кіроўныя работнікі, у тым ліку сістэмы аховы здароўя, натуральна, раўняюцца на партрэт «любага» і «адзінага», а ён зусім не ведае, што рабіць з эпідэміяй COVID-19. Таму яны кідаюцца ад вакцын да нігілізму. Спачатку поўнае адмаўленне, потым кажуць, што гэта небяспечна, зноў адмаўляюць і зноў кажуць пра неабходнасць вакцын. Тое, што цяпер адбываецца ў Беларусі - гэта хаос.

Памірае дастатковая колькасць людзей. Калі спачатку гэта неяк расцэньвалася з пункту гледжання гуманнасці, чалавечнасці, то цяпер, груба кажучы, паміраюць - хай і паміраюць. У гэтым і ёсць увесь жах сітуацыі.

Захады не будуць зробленыя, бо, па-першае, з’язджаюць і сыходзяць спецыялісты, то бок чалавечы рэсурс памяншаецца. Па-другое, тэхнічная база не вельмі добрая, таму праблемы будуць працягвацца яшчэ доўгі час.

- Ужо амаль на працягу года мы назіраем сітуацыю, калі ўлады або скарачаюць, або вымушаюць з'ехаць кваліфікаваных дактароў з Беларусі. На вашу думку, наколькі сёння вялікая нястача медработнікаў у краіне?

- Вельмі вялікая нястача лекараў. На перыферыі, груба кажучы, медсястра лічыцца лекарам, прычым лекарам-спецыялістам, бо іншых няма. Людзі прыходзяць да медсястры і просяць лячэнне і ад галавы, і для клубоў. Асноўная маса такіх медыцынскіх работнікаў не валодае каласальным досведам і магчымасцямі, а таксама здольнасцю імправізаваць, што даволі важна ў медыцыне.

Сітуацыя катастрафічная, яна будзе пагаршацца. Акрамя тых лекараў, якіх рэпрэсавалі, шмат якія калегі бачаць варункі працы і загадны характар. Вось начальнік прыходзіць на працу з пугай і пачынае: «так, хутка, усе туды, ты сюды». Людзі разумеюць, што яны нічога такоўскага не зрабілі, гэта значыць, не выходзілі на пратэст, але рэпрэсіі супраць іх таксама ўжываюцца. Гэтыя дактары таксама пераязджаюць у іншыя краіны. Паводле беларускіх мерак вельмі шмат лекараў кансультуюцца што да эміграцыі і магчымасці пацвярджэння дыплома за мяжой.

- Таксама c 1 жніўня выплаты медыкам ў «чырвонай зоне» паменшаць. Як Вы думаеце, з чым гэта звязана, бо COVID-19 далей мутуе і нясе велізарную небяспеку?

- Гэта звязана з тым, што сістэма не мае грошай. У нашага дарагога сіпата не стае грошай на ОМОН, неўзабаве не стане і на пенсіі, і, натуральна, на лекараў. Ён будзе скарачаць там, дзе маўчаць.

Бо асноўная маса лекараў усё-ткі не надта рэагуе, пасуе да катэгорыі «нэйтралаў», то адпаведна Лукашэнка будзе затыкаць ім рот. Ад гэтага пацярпяць самі ж ябацькі, у тым ліку - і вельмі шмат лекараў. Я ўсё ж такі заклікаю адукаваных людзей паварушыць глуздамі, напрыклад, маіх калег, а таксама задумацца над сітуацыяй. Усё яшчэ можна змяніць.

- Як бы Вы ацанілі сённяшнія настроі дактароў? Чым яны незадаволеныя найперш?

- Усім, я нават не ведаю, з чаго пачаць. Варункі працы, заплата, наладжванне стасункаў пацыент-лекар. Людзям усё трэба тлумачыць, бо не ўсе атрымалі вышэйшую адукацыю і далёка не ўсе скончылі сярэднюю школу. Мала хто разумее, што лекар - гэта не бог і не раб.

Трэба пачынаць рэформы знізу. Спадзяюся, калі мы пераможам, то зоймемся гэтым хуценька, бо ёсць вельмі добрыя праграмы рэформаў. Усё прыйдзе ў норму вельмі хутка.

- Ці можа гэтая сітуацыя з медыкамі выліцца ў пратэст?

- Калі ўсё пачыналася, другім дыханнем і быў пратэст дактароў. Медыкі паказалі сваю моц, да чаго яны здольныя, фактычна, з іх выхаду на праспекце Дзяржынскага, каля медыцынскага ўніверсітэта, спыніліся брутальныя разгоны.

Калі чарка і скварка сцінаецца да памеру радзімкі, то тады хлопцы з нітоўнікамі падумаюць, што варта выйсці на страйк.

Ніхто ж іх не заклікае знішчаць кагосьці фізічна, то бок да нейкага экстрэмізму, а вось два тыдні без лядоўні пасядзець, я думаю, можна. Рэвалюцыя, фактычна, гэта ахвяры. Мноства людзей ахвяравалі сваім здароўем і жыццём, а астатнія павінны ахвяраваць хаця б эканамічна і сваімі двума кілаграмамі, якія яны скінуць за гэтыя два тыдні.

За гэты час можна ў корані змяніць усё, асабліва на значных прадпрыемствах. Таму слова за войскам і рабочымі, лекары будуць чакаць, яны заўсёды далучацца да працэсу, вельмі хутка і пільна.

Напісаць каментар 21

Таксама сачыце за акаўнтамі Charter97.org у сацыяльных сетках