Хто пачынае?
9- 27.09.2021, 7:34
- 16,126
Дастаткова спыніцца «Гродна Азоту» і аўтаматычна перастане працаваць цэлы шэраг прадпрыемстваў.
Беларусы з многіх прадпрыемстваў і дзяржаўных арганізацый удзельнічаюць у акцыі «#Стачке_быть». Пра перадстрайкавы стан сёння ведае ўся краіна.
Што беларусы думаюць пра працоўны пратэст? Сайт Charter97.org сабраў меркаванні чытачоў:
«Баставаць трэба ўсім адным махам! Няма чаго адседжвацца і чакаць, што вось нехта за мяне ўстане! У Польшчы ў 70-я – 80-я гады пачыналіся страйкі. Камуністы спрабавалі душыць страйкі і ціснуць на працоўных. У выніку польскія працоўныя вярнулі сабе права на страйк і змялі паганай мятлой антынародную ўладу! Ва ўсіх развітых краінах з годным ладам жыцця страйкі дазволеныя і працаўнікі актыўна карыстаюцца сваім правам на страйк! Не бастуюць: Паўночная Карэя, Расея, Куба і іншыя адкіды цывілізацыі! Страйк – рэальны спосаб дамагчыся росту заробку, паляпшэння ўмоваў працы і звярнуць увагу да праблемаў працоўных. Без страйку вас “не ўбачаць” кіраўнічкі-самадуры, прыватнікі-эксплуататары. Галоўны эксплуататар у Беларусі – дзяржава, прыкарытныя прафзвязы і іншая шушара! Час заявіць пра сябе і стаць на ўвесь рост!»
«Я цалкам падтрымліваю страйкавы рух і ўсіх тых, хто ў гэтым удзельнічае. Сапраўды, так у краіне і адбудзецца, хто пачне першы, а да іх далучацца ўжо ўсе астатнія прадпрыемствы, і ўся краіна. А пачынаць можна з таго, што напісаць заяву за свой кошт на два тыдні ў сувязі з небяспечным эпідэміялагічным становішчам у разгар пандэміі і прыходам новай хвалі каранавіруснай інфекцыі. Можна, спаслаўшыся на дрэннае самаадчуванне, маўляў, трэба праверыцца. Паміж сваімі супрацоўнікамі падтрымліваць сувязь і далей ужо абвяшчаць праз сацыяльныя сеткі, што мы ўжо ўсе пачалі страйкаваць. Потым будзе рост страйкавага руху. Нашы патрабаванні заўсёды нязменныя! Гэта свабода ўсім палітвязням – да адзінага, з іх поўнай рэабілітацыяй, а таксама адстаўка ўсёй нелегітымнай улады. У адзінстве толькі наша сіла, сябры! Адзін за ўсіх і ўсе за аднаго! Наша возьме! Жыве Беларусь!»
«Дастаткова застрайкаваць аднаму “Азоту” і аўтаматычна спыняцца некалькі прадпрыемстваў, якія з ім звязаныя. Застрайкуе пару флагманаў і пачнецца аўрал. Час, мой сябра, настаў час».
«Добры мэнэджар на буйным прадпрыемстве заслугоўвае большага, чым два катэджы ў Лістападавічах, але застаюцца пытанні. Ці такі добры мэнэджар, калі на “Беларуськаліі” сабралася столькі праблемаў, аварыі сталі нормай, а прыбытак прадпрыемства ўпаў у 13 разоў? Хто і за якія заслугі ў 2014 годзе прызначыў зусім не геніяльнага 38-гадовага інжынера гендырэктарам найбуйнейшага ў свеце горнага прадпрыемства? Навошта было афармляць нерухомасць у Лістападавічах на жонку-псіхолага? Ці яна Фрэйд паводле здольнасцяў? Чым увогуле займаецца псіхолаг на “Беларуськаліі”? Выяўляе апанентаў улады, каб своечасова іх звольніць? Вось і пазвальнялі. Цяпер ежце свае праблемы самі і самастойна выкарасквайцеся з балота! А кралі там дзесяцігоддзямі, што пры Кірыенку, што пры Галаватым. Чым займаюцца “гальштукі” ў “свечцы”, таксама складана сказаць. Там іх мора! Але мала, яшчэ і Пасат з іншымі прысоскамі спатрэбіўся, каб радню да карыта прыстроіць. Самі не могуць нічога?»
«Людзі павінны разумець што страйк – наш апошні шанец для выратавання Беларусі ад расейскага паглынання. Сіпатая сволач ужо ў адкрытую злівае Беларусь, і прамаруджванне гуляе супраць нас! Гэтая восень павінна стаць апошняй для сістэмы! Мы добра бачым, што лукавермахт дзікім чынам баіцца народнага страйку. Гэта відаць з таго, як зарыпела прапаганда ў апошні час! Яны ўжо не могуць схаваць, што эканоміка трэснула, і цяпер знаходзіцца на мяжы краху – у крамах паволі пачынаецца дэфіцыт тавараў. Халадзільнік пачынае перамагаць тэлевізар! Акрамя таго, пандэмія каранавірусу вельмі не своечасова паказала тварык, новая ўспышка захворвання гуляе дадатковую ролю ў закіпанні народа. Сітуацыя вельмі падобная на вясну мінулага года, толькі цяпер народ у даважку яшчэ і абураны беззаконнем уладаў».
«А інфляцыя, дарагоўля, падзенне капейкавага заробку, адсутнасць росту ўзроўню жыцця, ды толькі няспыннае зніжэнне не падстава ўжо ўвайсці ў страйк? Страйк – выйсце!»
«Будзе страйк – будзе канец рэжыму. Калі больш за 80% супраць рэжыму, няма ў іх людскіх рэсурсаў выстаяць. Якія рэсурсы? Мянтоўскія, пракурорскія, судзейскія і набытыя ябацькі? З іх заўзятыя злачынцы кінуцца ўцякаць. Хай лукавы іх усіх у лукалёт забірае з сабой, яны яму служылі. Я не буду аплачваць іх выслугі з падвышанымі пенсіямі. У апошні момант пры страйку рэжым проста разбяжыцца».
«Абход – планавы, трэшчына – планавая, прыпыненне вытворчасці – планавае... А на АЭС: урачысты націск на чырвоную пумпачку – планавы, выбух трансфарматараў – планавы, аварыйны супын рэактара – планавы. Няўжо самім не брыдка?»
«У савецкі час перасякаўся з дырэктарам Гомельскага суперфасфатнага завода Шастаковым. Ён з раніцы апранаў фуфайку і лазіў па цэхах, гэта быў сапраўдны дырэктар. Яго змяніў Бабкін – кабінетны дырэктар. Піў не адзін раз з Калугіным – праектавальнікам вытворчасці азотнай кіслаты пад ціскам 7.2 атмасферы “Гродна Азота”. Беларусь была самай моцнай рэспублікай СССР, але была пагнобленая псіхапатам Лукашэнкам за 25 гадоў. Іншых рэспублік хапіла б на 10–15 гадоў».
«Непісьменнасць кіраўнікоў найважнейшых службаў “Беларуськалія” часам зашкальвае, як і іх самаўпэўненасць. Нервы выматаюць і кроў вып'юць, пакуль ім нешта дакажаш. Часам свядома ставяць палкі ў колы выканаўцам, каб атрымаць гатовае, але нічога за яго не плаціць. Часта, прыкінуўшыся наіўнымі, шукаюць лохаў, якія без аплаты пагодзяцца закрыць амбразуру. Ціснуць яны навучыліся, а падрадніку часам няма куды дзявацца. Прыкідваюцца тупымі, калі паказвалі на грубыя памылкі “інавацыйных” праектаў, і могуць нахаміць. Часам падманваюць адкрытым тэкстам і не саромеючыся. Мець з імі справу – сябе не паважаць».
«Мне здаецца, што няма сэнсу чакаць пэўнага гадзіны Х. Любое прадпрыемства можа пачаць нават сёння. Час зрабіць ужо першы крок. Хто пачынае?»– рэзюмуюць чытачы сайта Charter97.org.