Скнара-пачвара

Дзе грошы, «Мінсктранс»?

Кожны раз мы жахаемся, пачуўшы пра новыя тэрміны для палітвязняў: тры гады, пяць гадоў, сем, а то і болей. На гэтым фоне іншыя лічбы - сумы, якія патрабуюць ад палітвязняў беларускія транспартнікі, - вядома, выглядаюць бледна і наогул не ўспрымаюцца: забярыце, здавалася б, усё, толькі выпусціце людзей. А між тым калі раней «Мінсктранс» ціхай курай па зярнятку дзяўбаў, то апошнім часам рассмакаваўся, раздзьмуў апетыты і пачаў без разбору рассылаць пазовы да ўдзельнікаў пратэстаў, з кожным разам зусім беспакарана павялічваючы лічбы.

Нядаўні прысуд сківічна-тварнаму хірургу Андрэю Любецкаму ўразіў усіх: пяць гадоў турмы проста так, ні за што, ад няма чаго рабіць. Але плюс да пяці гадоў зоны Любецкі яшчэ павінен выплаціць пазоў «Мінсктранса» на 210 тысяч рублёў - 80 тысяч даляраў, калі ў пераліку на зразумелыя свету грошы. Высвятляецца, сваім удзелам у акцыях пратэсту ён нанёс менавіта такую шкоду дзяржаўнаму транспартнаму прадпрыемству. Наогул на такую суму Любецкі павінен быў як мінімум па ўсім горадзе адзін набудаваць барыкад, заваліць усе цэнтральныя вуліцы супрацьтанкавымі вожыкамі, залегчы з кулямётам у зацішным месцы і паліць па аўтобусах, разносячы іх у дробныя жалязякі. А інакш адкуль узяцца такой лічбе?

Незадоўга да разгляду справы хірурга, у пачатку красавіка, суд вынес абвінаваўчы прысуд іншаму лекару, ветэрынарнаму: Яну Жураўлёву прысудзілі да трох гадоў пазбаўлення волі і выплаты «Менсктрансу» 179 тысяч рублёў. Разам - толькі за красавік, за два суды, «Мінсктранс» нарабаваў сабе 150 тысяч даляраў. А Любецкі і Жураўлёў страцілі права на ўмоўна-датэрміновае вызваленне, бо пакуль на чалавеку «вісіць» пазоў, ніякіх УДВ і заменаў рэжыму быць не можа. Не, вядома, усе мы верым, што палітвязні выйдуць раней і без усялякага УДВ. Таму што зарабіць УДВ выплатай тых вар'яцкіх пазоваў немагчыма. Давядзецца ўсё ж перамагаць, інакш ніяк.

А ўвогуле транспартнікі неяк занадта высока ацэньваюць уласныя паслугі апошнім часам. Памятаю, калі ў 2011 годзе судзілі ўдзельнікаў снежаньскіх пратэстаў, пазоў ад "Мінсктранса" таксама быў. На суму 159 470 рублёў - тымі, старымі, дарэформенымі рублямі. Тагачасным курсам - 52 даляры. І не кожнаму, хто сядзеў на лаве падсудных, а чамусьці Змітру Бандарэнку. Якая, зрэшты, розніца – мяркуючы з усяго, вызначылі вінаватага ў нанясенні шкоды простым лёсаваннем. Жонка Змітра Вольга тады падчас першага ж перапынку ў судовым пасяджэнні збегала ў банк і заплаціла. Квітанцыю аб аплаце далучылі да справы, і больш нікому ніякіх пазоваў не выстаўлялі. 52 даляры за аўтобусы, якія затрымаліся на лініі, - добра, цалкам дапушчальная сума. Мы не прагныя, забірайце і больш не блытацеся, і купіце сабе новы кампосцер.

Але высветлілася, што за дзесяцігоддзе апетыты іх выраслі да касмічных маштабаў. Нават калі ўспамінаць не ўсе «пратэстныя» крымінальныя справы, а проста першыя, што прыходзяць у галаву, неяк няёмка становіцца ад гэтай жывёльнай прагнасці транспартных чыноўнікаў і пракурораў і суддзяў, якія іх падтрымліваюць. 56 тысяч рублёў спаганяюць з журналіста Алега Груздзіловіча, 76 тысяч з Анастасіі Тарэлкі, 46 тысяч з Мікалая Шаметава, 28 тысяч з Івана Цэгалкі і Уладзіміра Жыхара, 46 тысяч з Дзмітрыя Кубарава, 6 тысяч з Лявона Халатрана, 6 тысяч з Івана Красоўскага, 2 з Арцёма Саўчука, 22 тысячы з Арцёма Хвашчэўскага, 18 тысяч з Ігара Прэжэнікава, 28 тысяч з Ігара Гонтавага - гэта я так, наўскідку, пра тых, чые суды памятаю. Само сабой, трымаць у памяці тысячы судоў і сум немагчыма. Але для дэманстрацыі пражэрлівасці - цалкам дастаткова. Калі дадаць сюды ўзяты невядома адкуль (зрэшты, вядома) трохмільённы грамадзянскі пазоў да Сяргея Ціханоўскага, Мікалая Статкевіча і тых, хто апынуўся з імі ў адной клетцы на судзе, то ўзнікае адно простае пытанне. Спадары, з такім маштабным рэкетам палітвязняў увесь беларускі народ даўно ўжо павінен ездзіць на ўсіх відах транспарту, у тым ліку таксі, цалкам бясплатна. Тым не менш аўтобусы і тралейбусы застаюцца такімі ж запляванымі і заквэцанымі, у гадзіну пік у іх па-ранейшаму не ўлезці, ды яшчэ і кошт праезду рэгулярна падвышаецца. Ужо не ўсякі пенсіянер можа дазволіць сабе такую раскошу, як рэгулярныя паездкі на трамваі. Квіткі няўмольна становяцца залатымі. Дык дзе ж усе гэтыя нарабаваныя ў палітвязняў мільёны?

Можаце не адказваць. І так зразумела, што ў рыфму.

Ірына Халіп, адмыслова для Charter97.org

Калі вам спадабаўся артыкул, вы можаце падтрымаць сайт Charter97.org наступным чынам:

РАЗЛІКОВЫ МУЛЬТЫВАЛЮТНЫ РАХУНАК ДЛЯ АХВЯРАВАННЯЎ:

Назва банка: Bank Millennium S.A.
Адрас: ul. Stanislawa Zaryna, 2A, 02-593, Warszawa
IBAN: PL 97 1160 2202 0000 0002 1671 1123
SWIFT: BIGBPLPW
Імя ўладальніка рахунку: Fundacja “KARTA ‘97”
рызначэнне аплаты: Darowizna na cele statutowe

Звязацца з намі можна праз адрас charter97@gmail.com