«Выбары» Пуціна прайшлі не згодна з планам

Кіраўнік Крамля - сапраўдны лузер.

Працэс праціскання Пуціна на чарговае шасцігоддзе развіваецца не зусім згодна са сцэнаром каманды Крамля на чале з Кірыенкам. Ягоная задача ў стварэнні эфекту транквілізатару як на самога Пуціна, так і на народную масу. У традыцыях савецкага часу ўпор робіцца на дэманстрацыю народнай падтрымкі правадырскага курса любой цаной. Такім чынам шляхам падтасоўкі прымальнага прыходу адбываецца замыленне вачэй на рэальныя жыццёвыя праблемы, утойванне эфектаў катастрофы ўварвання ва Украіну, умацаванне дэкарацый ваеннай нармальнасці. Чым большы адсотак расейцаў нібыта падтрымае названыя непатрэбствы, тым спакайней будзе сядзець вечнаму аўтакрату. Але ўсенародная і масавая падтрымка была змазанай.

Мэта Кірыенкі, якога прадказваюць на пасаду кіраўніка адміністрацыі замест бляклага эстонца Вайно, складаецца ў падтрыманні міфа аб безальтэрнатыўнасці Пуціна і пуцінізму. Прасцей кажучы - трэба прадаць вострую патрэбу захавання процьмы чыноўнікаў, якія хочуць і далей нябедна жыць на фоне «краіны V» у агні. Так бы мовіць, замацаваць бягучую "стабільнасць" для іх за кошт чарговага прагінання насельніцтва. Тое, як праходзяць выбары ў 2024 годзе, калі адсутнічае любая палітычная канкурэнцыя паказвае глыбіню крызісу сістэмы. Ужо не раз адзначалася ўразлівасць вежы ўлады сілавікоў, якая адчувае жах ад кідання пластыкавага кубачка у пысу паліцыянта, які падае з ног ад самой спробы супраціву.

Але расейцаў працягваюць усыпляць, знясільваць, аскаціньваць, толькі б яны і далей трывалі, неслі аброк маўчання і не задумваліся пра найменшыя змены ў сваім жыцці. Галоўнае важна выключыць з дыскурсу пытанне: за што менавіта я галасую? Нармальна, калі людзі падтрымліваюць паспяховых палітыкаў, якія нясуць ім паляпшэнні. Але ці можна Пуціна назваць паспяховым персанажам, якому давяраецца лёс вялізнай краіны?

Калі ўзяць асабістае вымярэнне асобы Пуціна, то ён далёкі ад каштоўнасцяў паспяховай традыцыйнай сям'і, якія ім навязваюцца. Ён кінуў сваю жонку, размяняўшы яе на шматлікіх пасій вядомых паводзін, а значыць у яго няма ўнутранага стрыжня, ён дрэнны сем'янін, дрэнны бацька. Няўжо можа ён быць прыдатным бацькам расейскага народа. Нейкая недарэчная карыкатура проста.

Можна паглядзець на палітычную эфектыўнасць. У якасці мега-дасягнення Пуціну прыпісваюць даўгалецце на Алімпе, бо сядзіць ён у самым высокім кабінеце ўжо чвэрць стагоддзя! Дзіўна доўга, але які вынік? Паводле канстытуцыі РФ прэзідэнту адводзіцца максімум два тэрміны для рэалізацыі сваёй перадвыбарнай праграмы. Такая ўстояная міжнародная практыка. Гэта падганяе палітыкаў быць актыўнымі, дзейснымі ў выкананні ўзятых на сябе абавязацельстваў. Калі ты не змог рэалізаваць сваю праграму, то ты прайдзісвет, маніпулятар, пустазвон. Калі казаць прасцей - лузер, якому не месца ў вышэйшай лізе. Атрымліваецца, што Пуцін менавіта няўдачнік, які згвалтаваў асноўны закон абы схаваць сваю некампетэнтнасць, не здольнасць ажыццявіць абяцанкі.

Няўдалага Пуціна зноў уносяць ва ўладу, прымушаючы масы праглынуць яго зноў. Галасаванне 15-17 сакавіка тыповая павіннасць, якая спаганяецца з людзей далёкіх ад лаяльнасці. Яшчэ б канструктыўнай праграмы няма. Ёсць толькі вайна з Украінай, на якую можна спісаць усе няўдачы, любыя выдаткі бюджэту, катастрофы, няўдачы. Бо заўсёды можна сказаць: Пуцін усёй душой быў за Расею, але падступны Захад бясконца ўстаўляе палкі ў колы.

То ўдарамі дронаў УСУ вывелі з ладу 25% нафтаперапрацоўчых прадпрыемстваў, то прымежныя вобласці сталі зонай партызанскай вайны. Далей няма пробліскаў надзеі, наадварот патрэбны новыя наборы рэкрутаў на фронт, трэба больш гармат замест масла, трэба тужэй зацягваць паясы з-за падзення эканомікі. Такія яны, поспехі па-пуцінску.

Telegram-канал «Сито Сократа»