Vera Rich, famous British translator of Belarusian literature, died
20- 23.12.2009, 13:26
Vera Rich translated Kuala, Kolas, Bahdanovich, Tsyotka, Arsenneva, Harun, Heniyush, Byadulya, Krapiva, Ipatava, Hilevich and others.
Хартыя_
22 December 2024,
Sunday,
18:51
какая уникальная европейка!
Replyсветлая ей память. Наверное, первая и единственная в своем роде для Беларуси.
А пані Веры сьветлая памяць!
ReplyВедаў, сустракаўся, размаўляў...
ReplyЗіма ў зіму... Завея белапенная,
Тужлівы сьпеў, саян і тлень нятленая,
За хмарамі сьцюдзёны сьвет... праменны...
Мы адыходзім... Лёгіка каменная:
Маўляў, няма такіх, каб незаменныя.
Але, як часта ім няма замены...
ВЕЧНАЯ ЎДЗЯЧНАСЬЦЬ І ПАМЯЦЬ!!!
In loving memory of this wonderful poet, scholar, campaigner, cat lover and dear dear friend. My life in London will be less colourful now she in no longer with us....in the words of Bahdanovich, "I will live drearily yet journey on"...
ReplyВельмi прыемна даведацца аб такiх людзях. На мой погляд, яе iмем трэба назваць адну з вулiц Мiнска.
ReplyВось адзін з цудоўных Верыных вершаў пра Беларусь (у аўтарызаваным перакладзе Бэлы Перкінай-Аксельрод)
ReplyВера Рыч. РЭЦЭПТ ЦУДУ
Спачатку вазьмі зямлю –
Як што на мапе даўно белых плямаў няма, дык шукай
Зьніклую, выедзеную, выпетраную, выдзяўбаную
Дашчэнту суседзямі; потым дадай сюды мову,
Ужываную хіба дзеля прымаўкі; дамяшай гісторыю,
Што выкладаецца як гісторыя іншых; ды народ,
Які доўга вучыўся гісторыі, нацыі, мовы ня помніць...
Вымясі гэта, і дай падыйсьці...
Тады вазьмі
Сьцяг простых колераў, колераў косткі
І крыві, хлеба і віна, вады і вагню,
Колераў веры й любові; дадай яшчэ сымбаль,
Адрынуты й забаронены (й да таго ж карыстаны суседам);
Вылі туды поўную меру сьлёз, ачышчаных ад смутку,
Старога й новага, цень трох бярозаў, дзе б мусілі стаяць чатыры,
Жыцьці, зачатыя пад Зоркай Палын,
Косткі, гузікі й кулі ў кветках-курапатах;
Зьмяшай гэта ўсё, кроплю па кроплі,
У кубку часу...
Тады, ў прызначаны дзень
(Ты пазнаеш яго, дружа, ты пазнаеш), калі сьвет глядзіць
У іншы бок, вазьмі кубак і далікатна, вельмі далікатна,
Пералі сумесь у паднятае цеста,
І выпякай яго ў печы Кліо...
Хтосьці адразу пачне
Нагадваць пра асьцярожнасьць, пра тое, што блізка зіма,
Што цяпло і сьвятло набываюцца ад заможнага суседа,
Пра пустыя майстроўні, вырабы, якіх ніхто ня купіць,
І пра сьвет, якому зазвычай напляваць...
Не зважай на гэтыя перасьцярогі, дружа! Вымай свой бохан,
Загарні яго ў лён, спаві яго валошкамі,
Тады гукай сяброў (яны ўсе стануцца сябрамі ў той дзень,
Сямікроць сем і болей) і абвясьці, што йдзеш
Заняць сваё крэсла на іхнай бяседзе.
Апошняя Верына праца - пераклады вершаў Тацяны Сапач. Кніга выйшла па-беларуску і па-ангельску. Гэта адзіны прыклад добрых перакладаў сучаснай беларускай паэзіі.
ReplyШчырыя спачуваннi усiм родным i знаёмым спад. Рыч
ReplyПовезло тем, кого она переводила. Сейчас там будет пустое место. Как жаль...
ReplyСветлая память, пухом земля.....
упокой Господи ее душу
ReplyТой выпадак, калі выпадае ўжыць традыцыйнае галашэньне: на каго ты нас пакідаеш? Хай зямля будзе пухам.
ReplyСветлая памяць і шчыра дзякуй за ўсё, што зроблена.
ReplyI agree with the others who write here and on the Radio Svaboda Web site.
ReplyShe made a HUGE contribution to Belarusian culture by making so much poetry available to a much wider audience.
Examples of many of her translations (and links to a bio, etc.) are at:
http://www.belarus-misc.org/v-rich-trans.htm#links
You will be sorely missed.
ReplyTe quiero y me quedo corto.
John
Five years ago you saw something in me that I couldn't see for myself...you also saw my naivete and that mild coating of arrogance...& how you threw oil into my flames! You made me determined to glow golden...even if just to prove you wrong - and that's how you nurtured me...with tough love and truth. We spoke only 2 weeks ago and you recognised my voice...I finally felt like I'd achieved what I set out to do. Thank you Vera...for helping me to find me and the poet you knew lived inside my soul, I shall be eternally grateful. May you rest in peace...
ReplyThank you Vera, for supporting me, giving me honest and fair criticism and publishing one of my poems, Holodomor, in your Ukranian Newsletter. Though we never met, I feel I knew you. I know you loved Scotland. I will think of you when I look upon its glorious scenery. R.I.P.
ReplyIt's only now that I can even begin to put my thoughts together. Vera, you could infuriate, astound and endear all in the space of a few minutes. How much you wanted to live to complete the work you had already started! I will try to do what I can. I miss you.
ReplyVera was a foundation member when I began the online group Winklings. She always encouraged me to keep it going and not only for her sake alone but for her love of poetry and for those honest enough to heed her suggestions. Many times she offered to publish me in Manifold. I was too silly to become involved there. She was an honourable lady of tremendous principles, faith and a lover of freedom and popularised those who wrote for freedom through her life of translating. Most ... she was most vital. .
ReplyVera's funeral on Monday at the Ukrainian cathedral in London, jointly carried out by Belarusian and Ukrainian priests, was moving and very fitting. The flowers on her coffin - one blue, one yellow, and one red and one white spoke volumes about what and where she held most dear. I was honoured to be there and to have been part of her life.
Replyкак жаль......я была знакома с ней лично.....когда ездила в Англию, мы там познакомились....решили встретиться в Беларуси....а тут.......очень жаль!
Reply