«Метэор-М» і 18 мікраспадарожнікаў можна лічыць страчанымі

Расейская ракета з 19 спадарожнікамі цяпер уяўляе сабой касмічнае смецце.

Касмічны апарат «Метэор-М» 2-1 і 18 мікраспадарожнікаў, запушчаныя ў аўторак на ракеце-носьбіце «Саюз-2.1б» з касмадрома «Усходні», будуць недаступныя для выкарыстання, яны ўяўляюць сабой касмічнае смецце, месцазнаходжанне якога высветліцца найбліжэйшым часам, паведамілi РІА Навінам крыніца ў касмічнай галіне.

«Усе спадарожнікі - расейскія і замежныя, якія выводзяцца на розныя арбіты з дапамогай разгоннага блока «Фрэгат» - адназначна можна лічыць страчанымі, незалежна ад таго, ці знаходзяцца яны на неразліковай арбіце або ўпалі ў акіян. Калі нават першае ўключэнне разгоннага блока прайшло штатна, вышыні, на якой гэта адбылося, відавочна недастаткова для таго, каб вывесці апараты на разліковыя арбіты», - адзначыў суразмоўца агенцтва.

«Таму з пункту гледжання засмечвання касмічнай прасторы нават горш, калі спадарожнікі разам з «Фрэгатам» засталіся на нізкай арбіце: выратаваць іх немагчыма, і цяпер гэта проста касмічнае смецце», - дадаў ён.

Асноўную карысную нагрузку запуску складаў расейскі апарат «Метэор-М» №2-1. У выглядзе спадарожнай нагрузкі разам на арбіту на «Саюзе» былі адпраўленыя 18 малых касмічных апаратаў з розных краін, у тым ліку «Бауманец-2»(Расея), LEO Vantage (Канада), AISSat-З (Нарвегія), IDEA (Японія). Таксама планавалася вывесці спадарожнікі SEAM (Швецыя), два апараты Landmapper-BC (ЗША), 10 спадарожнікаў LEMUR (ЗША) і D-Star One (Нямеччына).

«Метэор-М» №2-1 - трэці спадарожнік касмічнай групоўкі «Метэор-3М». З дапамогай гэтага апарата маглі б быць атрыманы глабальныя і лакальныя малюнка аблокаў ля паверхні Зямлі, лядовага і снежнага покрыва ў розных дыяпазонах. Звесткі, якія мог бы атрымліваць спадарожнік, дазволілі б вызначаць тэмпературу на паверхні мораў, размеркаванне тэмпературы і вільготнасці ў атмасферы Зямлі, а таксама ацэньваць складнікі радыяцыйнага балансу сістэмы «Зямля-атмасфера».

Інфармацыю з «Метэора-М» №2 маглі б адначасова атрымліваць 150 лядовых, наземных і марскіх платформаў сістэмы збору звестак. Прылада для сканавання воблачнага і ледзянога покрыва, а таксама фур'е-спектрометр для вывучэння тэмпературы і вільготнасці атмасферы далі б магчымасць «бачыць» участкі Зямлі шырынёй блізу 3 тысяч кіламетраў.

Таксама на разліковую арбіту не дастаўлены «Бауманец-2» - апарат, распрацаваны студэнтамі МГТУ імя Баўмана і створаны на замову ўніверсітэта ў НВА машынабудавання. Паводле інфармацыі з адкрытых крыніц, на яго борце была ўсталяваная камера разрозненнем ад 18 да 36 метраў, малапамерная лазерная рухальная ўстаноўка з нізкім спажываннем энэргіі, прызначаная для эксперыментальнай адпрацоўкі, а таксама вылічальная апаратура для эксперыментаў, у тым ліку для праверкі радыёэлектронных кампанентаў элементнай базы на радыяцыйную стойкасць.

З Усходняга таксама не ўдалося вывесці на арбіту спадарожнікі LEO Vantage - групоўка малых апаратаў сувязі павінна была пачаць працу ў 2021 годзе, AISSat - серыя нарвежскіх спадарожнікаў маніторынгу мораў, IDEA - спадарожнікі аналізу стану паветранага покрыва, якія выкарыстоўваюцца NASA і NOAA (кіраванне па даследаванні акіянаў і атмасферы ЗША) і SEAM - апараты для даследавання магнітнага і электрычнага палёў магнітасферы Зямлі, створаныя кансорцыумам васьмі прадпрыемстваў са Швецыі, Нямеччыны, Украіны, ЗША, Даніі, Вугоршчыны і Італіі.