Гамельчуку амаль год не выплочваюць $7 тысяч запазычанасці ў заробку

Будаўнічае прадпрыемства паслала работніка ў Туркменістан на 3 месяцы, але не заплаціла ні капейкі.

Супрацоўнік гомельскага будаўнічага прадпрыемства Іосіф Л. тры месяцы прапрацаваў у Туркменістане. Аднак за выкананую працу кампанія заробак мужчыну не выплаціла і нават не кампенсавала камандзіровачныя выдаткі – сумарная запазычанасць прадпрыемства перад працаўніком складае 14 тысяч рублёў. Каб вярнуць заробленыя грошы, Іосіф звярнуўся ў Гомельскае абласное аб'яднанне прафзвязаў, піша сайт belchas.by.

У жніўні 2012-га Іосіф уладкаваўся бетоншчыкам 5-га разраду на гомельскі ўчастак ЗАТ «Белмантажхімабарона». У верасні 2016 Іосіф адправіўся працаваць ад кампаніі ў Туркменістан (на горна-абагачальны камбінат, які будуецца на базе Гарлыкскага радовішча калійных соляў) для футравання. За мяжой ён працаваў роўна 3 месяцы (з невялікім перапынкам - ездзіў дадому на навагоднія святы).

- Згодна з часткай 2 артыкула 95 Працоўнага кодэкса (ПК) пры службовых камандзіроўках наймальнік абавязаны выдаць аванс і аплаціць работніку выдаткі: па праезду да месца службовай выправы і назад; па найму жылога памяшкання; за пражыванне па-за месцам пастаяннага жыхарства (камандзіровачныя); іншыя расходы работніка, што былі зроблены з дазволу або ведама наймальніка, - пракаментавала сітуацыю галоўная правававая інспектарка працы Гомельскага абласнога аб'яднання прафзвязаў Кацярына Філіпцава. - Аднак камандзіровачныя выдаткі ў выглядзе авансу наймальнік Язэпу не кампенсаваў, а гэтая сума склала каля 3,5 тысяч рублёў.

Заробак быў усталяваны 1000 даляраў пры ўмове выканання даведзеных нормаў. Разлік павінен быў вырабляцца па курсе Нацбанка на дзень налічэння і выплачвацца ў беларускіх рублях. Разам з тым у працоўным пагадненні наймальнік не ўсталяваў канкрэтную дату налічэння і выплаты работніку заробленых грошай. Іосіф не надаў значэння гэтаму факту: ранейшай працоўнай дамовай, заключанай у 2012 годзе пры прыёме на працу, прадугледжаная выплата заробку 30-га чысла кожнага месяца.

Аднак абяцаных грошай Іосіф не атрымаў. Прадпрыемства абгрунтоўвае гэта тым, што заказчыкі разлічваюцца не ў час, і трэба пачакаць. Пасля вяртання ў Беларусь Іосіфу таксама не выплацілі абяцаную суму, хоць ён працягваў працаваць на прадпрыемстве. Звольніўся мужчына ў траўні 2017 года, але ў дзень звальнення наймальнік таксама не разлічыўся з былым супрацоўнікам. Тады мужчына звярнуўся ў абласное аб'яднанне прафзвязаў.

За тры месяцы працы ў Туркменістане запазычанасць прадпрыемства перад былым работнікам толькі па заробку склала 3 тысячы даляраў (5627 рублёў па курсе Нацбанка), яшчэ блізу 3,5 тысячы рублёў - камандзіровачныя выдаткі, амаль 5300 рублёў - заробак за фактычна адпрацаваны час да дня звальнення. У выніку атрымалася больш за 14 тысяч рублёў.

- У адпаведнасці з арт. 77 ПК пры звальненні работніка ўсе выплаты, належныя яму ад наймальніка, вырабляюцца ў дзень звальнення, аднак наймальнік гэтага не зрабіў, парушыўшы тым самым заканадаўства, - пракаментавала Кацярына Аляксандраўна. - У адпаведнасці з патрабаваннямі арт. 78 ПК работнік мае права спагнаць з наймальніка сярэдні заробак і за кожны дзень пратэрміноўкі правядзення канчатковага разліку.

Сабраўшы неабходныя дакументы, Іосіф звярнуўся ў суд. Месяц таму суд Цэнтральнага раёна Гомеля задаволіў іскавыя патрабаванні Язэпа Л. на суму 15 тысяч 832,13 рубля з улікам індэксацыі. Але, нават атрымаўшы пастанову суда, кіраўніцтва ААТ «Белмантажхімабарона» адмовілася выплачваць грошы свайму былому работніку. Тады Іосіф звярнуўся ў органы прымусовага выканання.