Гісторыя пра няўдалы адпачынак у беларускім санаторыі

Цуд, што жанчына не забілася падчас адпачынку ў санаторыі «Расінка».

Пасля Новага года Наталля надумала зрабіць падарунак сабе і сваёй дачушцы — купіла тур у беларускую санаторыю, каб адпачыць ад працы, а заадно і аздаравіцца. Адпачынак ад паўсядзённых спраў сапраўды атрымаўся, але не ў санаторыі, а ў шпіталі, куды жанчыну з шматлікімі ўдарамі даставілі ў дзень доўгачаканага засялення. «Замест таго каб аздаравіцца, я атрымала шмат калецтваў», — уздыхае Наталля і распавядае onliner.by, як усё адбылося.

«Раблю крок — і правальваюся ў склеп з прыстойнай вышыні»

Гаворка ідзе аб дзіцячым санаторыі «Расінка», які знаходзіцца ў горадзе Міёры Віцебскай вобласці. Наталля з 10-гадовай дачкой накіравалася туды 10 студзеня.

— Прыехалі туды раніцай, дзесьці а палове на сёмую. Там была неймаверная цемра, я ўзяла ў дзіцяці тэлефон, каб падсвятліць дарогу. Патэлефанавала знаёмаму, які адпачываў тут, і ён мне патлумачыў, куды і ў які корпус ісці. У адным з будынкаў спрацавалі датчыкі руху, уключылася святло, я пакінула дзіця з торбабі на канапе на першым паверсе, а сама пайшла рэгістравацца, — успамінае яна.

Зноў цемра, іду, нічога не бачу. Побач ішла жанчына і таксама асвятляла ліхтарыкам тэрыторыю. У медпункце мне сказалі, што зарэгістравацца можна толькі а палове на дзявятую. Вярнулася да дачкі, яна спала. Я падумала, можа, да васьмі гадзін ужо хтосьці прыедзе ў адміністрацыю, спадзявалася заехаць у санаторый крыху раней, каб пакласці дзіцяці спаць. Тэлефон з ліхтарыкам пакінула з ёй і зноў выйшла на двор.

На адным з будынкаў на белым фоне зялёнымі літарамі напісана: адміністрацыя. У будынку — двое дзвярэй, адныя з іх былі насцеж адкрыта. На дзвярах не было таблічак. Цёмна, нічога не відаць, але калі дзверы адчыненыя, значыць, гэта ўваход — так бы ўсе падумалі. Я падумала: напэўна, трэба зрабіць крок, каб зноў спрацаваў датчык руху. Раблю крок — і правальваюся ў склеп з прыстойнай вышыні. Высвятляецца, хтосьці не зачыніў дапаможнае памяшканне... Паўтаруся, гэта было ў апраметнай цемры.

Са слоў Наталлі, пасля падзення яна неяк у стане афекту выбралася на двор:

— Адразу зразумела, што аднаго зуба няма, два хістаюцца, моцна цячэ кроў. Забегла да дачкі, крыкнула ёй: сядзі тут. Сама пабегла ў медпункт, там мне надалі першую медыцынскую дапамогу. Я выклікала міліцыю, яны ўсё зафіксавалі.

Цяпер ляжу ў шпіталі ў Міёрах. У выніку: адзін зуб вылецеў адразу, яшчэ 3 пярэднія зубы замацаваныя шынай (не факт, што яны застануцца на сваіх месцах), страсенне мозгу і шматлікія раны і ўдары на ўсім целе... Твар апухлы і ўвесь у сіняках... Трэба будзе доўгае, цяжкае і дарагое лячэнне (мы ўсе ў курсе кошту паслуг якаснай стаматалогіі, ды і астатнія траўмы без следу не праходзяць).

Наталля кажа, што санаторый прапанаваў ёй кампенсацыю $300, але за гэтыя грошы яна наўрад ці вылечыцца, рэабілітуецца і верне прыгожую ўсмешку:

— Мяркую за неабходнае прыцягнуць увагу грамадскасці да гэтай праблемы хоць бы таму, што гэта санаторый, куды едуць людзі з усёй краіны і не толькі. Пакідаць адчыненымі дзверы ў неасветленыя падвальныя памяшканні — гэта прынамсі халатнасць. Гэта цуд, што я не забілася і са мной не было дзіцяці. Тэхніка бяспекі не выкананая паводле трох пунктаў: не было святла, дзверы не былі пазначаныя, дзверы ў склеп былі адчыненыя. Вось так пачаўся доўгачаканы адпачынак... Замест таго каб аздаравіцца, я атрымала шмат калецтваў.

Дырэктар санаторыя: «Чаму чалавек пайшоў у цемру? Нічога тлумачыць не буду, пакуль ідзе разбіральніцтва»

Дырэктар санаторыя «Расінка» Юрый Баранаў пільнуецца пазіцыі: спачатку трэба дачакацца заканчэння следства, а ўжо потым ацэньваць сітуацыю.

— Сутарэннае памяшканне сапраўды было не зачыненае, але асвятленне працавала, — пракаментаваў кіраўнік санаторыя. — Цяпер ідзе разбіральніцтва, працуе міліцыя, Следчы камітэт. Гэты выпадак ніхто замінаць не збіраецца.

— Што наконт кампенсацыі?

— Гэты размова будзе ўжо пасля разгляду праваахоўных органаў. Цяпер з гэтай нагоды я нічога тлумачыць не магу.

— Але ж грошы на лячэнне патрэбныя цяпер.

— У мяне тады сустрэчнае пытанне: чаму чалавек пайшоў у цемру? Яшчэ раз: нічога тлумачыць не буду, пакуль ідзе разбіральніцтва.

— Дык якая пазіцыя санаторыя?

— Я нічога каментаваць не буду.

Юрыст: можна патрабаваць поўнай кампенсацыі шкоды

Сітуацыю пракаментаваў юрыст Сяргей Зікрацкі:

— Грамадзянскі кодэкс у гэтым выпадку прадугледжвае магчымасць патрабаваць поўную кампенсацыю шкоды. У адпаведнасці з артыкулам 933 Грамадзянскага кодэкса Беларусі асоба, што ўчыніла шкоду, вызваляецца ад выплаты шкоды, калі давядзе, што шкода прычыненая не з ягонай віны.

Праверка, якую цяпер праводзяць праваахоўныя органы, павінна будзе высветліць, хто вінаваты ў тым, што дзверы ў склеп не былі зачыненыя, а таксама ці было ўключанае асвятленне. Аднак для гераіні публікацыі асоба вінаватага прынцыповага значэння мець не павінна, бо за шкоду, прычыненую сваімі супрацоўнікамі, у кожным выпадку адказнасць будзе несці сам санаторый.

Але калі вінаваты, хутчэй за ўсё, будзе вызначаны ў рамках праверкі, якая праводзіцца праваахоўнымі органамі, то суму шкоды трэба будзе даказаць самой гераіні публікацыі. Пад сумай шкоды будуць разумецца выдаткі на лячэнне (у выпадку, калі яны будуць прызнаныя неабходнымі ў гэтым выпадку) і лекі. Таму рэкамендую, каб у гэтай сітуацыі збіраць усе высновы лекараў для абгрунтавання неабходнасці лячэння, а таксама чэкі на якія набываюцца лекі і выконваюцца платныя медыцынскія паслугі.

Паколькі знаходжанне ў санаторыі сарвалася праз знаходжанне Наталлі ў шпіталі, яна таксама можа патрабаваць вяртання сродкаў, выдаткаваных на выправу.

Акрамя патрабавання аб кампенсацыі прычыненай шкоды і вяртання сродкаў за тур, спадарыня мае права патрабаваць дадаткова кампенсацыю маральнай шкоды. Сума кампенсацыі маральнай шкоды заканадаўствам не ўстаноўленая, яна вызначаецца самой пацярпелай, а ў выпадку недасягнення згоды з асобай, што прычыніла шкоду — судом зыходзячы з фізічных і маральных пакут, ступені віны таго, хто ўчыніў шкоду, патрабаванняў разумнасці і справядлівасці.