«Пасля разводу тры гады з дачкой былі без прытулку»

Жыхарку Горак былая свякроў выпісала з дома на вуліцу.

Жыхарку Горак з 12-гадовай дачкой свякроў выпісала з дома, калі Вікторыя развялася з мужам. Выселілі на пастанову суда на вуліцу - без выдачы жылля. «Фактычна мы 3 гады былі валацугамі - без прапіскі», - кажа жанчына. Цяпер яна спрабуе аднавіць справядлівасць: вярнуць дачцэ яе законную частку жылля і атрымаць кампенсацыю за ўкладзеныя ў будаўніцтва дома грошы падчас супольнага жыцця з мужам. І Вярхоўны суд з ёй згодны, паведамляе tut.by.

Муж і жонка Сераковы пажаніліся ў 1994 годзе і сталі жыць у доме, уласніцай якога была маці мужа. З яе вуснага дазволу. Праз год у маладой сям'і нарадзіўся сын, у 2001 годзе - дачка. Яшчэ праз тры гады муж і жонка наважылі зрабіць «рэканструкцыю» старэнькага дому - з дазволу ўласніцы знеслі ўсё да падмурка і пачалі будаваць цагляны катэдж у тры паверхі. Жылі ў гэты час на здымнай кватэры.

Дом пабудавалі. Уклалі ў яго ў тым ліку грошы, якія Вікторыя атрымала ў дар ад сваяка. А потым Сераковы развяліся. Сын датуль быў ужо паўналетнім, дачцэ было 14 гадоў.

Свякроў Вікторыі падала пазоў у суд. Спачатку папрасіла прызнаць нявестку і ўнучку страціўшымі права карыстання домам, бо яны ў ім не жывуць. А потым змяніла патрабаванні - папрасіла, каб іх выселілі без надання жылля, гэта значыць, фактычна на вуліцу.

У пастанове суда Горацкага раёна паказана, што пазоўніца - свякроў - як уласніца дома не складала з сям'ёй сына дамову найму жылога памяшкання. Што яшчэ за 9 месяцаў да разводу Вікторыя «кінула сына, забрала дачку і выехала на сталае жыхарства» да бацькоў у Магілёў. Што свякроў «неаднаразова звярталася да адказніцы, каб яна выпісалася з яе дома і зарэгістравалася па месцы свайго новага жыхарства», але тая адказвала адмовай.

Горацкі суд вызначыў выселіць Вікторыю з 14-гадовай дачкой з дому на вуліцу, бо «адказчыца ў домаўладанні не жыве і не нясе ніякіх выдаткаў для яго ўтрымання». А дзяўчынку суд прызнаў таксама «страціўшай права карыстання жылым памяшканнем ў сувязі з пераездам на сталае месца жыхарства ў іншае жылое памяшканне». Сустрэчны пазоў Вікторыі з просьбай спагнаць укладзеныя ў будаўніцтва дома за час супольнага жыцця з мужам грошы - амаль 24 тысяч рублёў - суд адхіліў.

Вікторыя тлумачыць, што працавала ў Расеі. Сын вучыўся і жыў у інтэрнаце, а дачку яна забрала да сваёй маці, каб яна даглядала за ўнучкай.

- Пасля выраку суда я не стала падаваць апеляцыю - мне не сказалі, што гэта трэба зрабіць у 10-дзённы тэрмін. Потым маім клопатам было ўтрымліваць сям'ю. Пакуль былі грошы, мы здымалі жыллё. Потым я вярнулася, уладкавалася на працу прыбіральшчыцай. Так, атрымліваю грошы, але нам хоць бы ёсць дзе жыць - далі пакой у інтэрнаце. Цяпер мы з дзецьмі жывем у ім, - распавяла жанчына.

Вярнуўшыся, Вікторыя наважылася апратэставаць пастанову суда. Дайшла да Вярхоўнага, які адправіў справу на перагляд у Горацкі суд. Падстава - выселеная з маці дзяўчынка, нягледзячы на скасаванне шлюбу бацькамі, не перастала быць чальцом сям'і бацькі, унучкай пазоўніцы. А значыць, не можа быць пазбаўленая права карыстання домам.

Што тычыцца спрэчнага дома, то, з азначэння Вярхоўнага суда, Гарэцкі суд не высветліў, на якіх умовах Сераковы «набылі і жылі ў доме», а таксама абставіны рэканструкцыі дома ў інтарэсах сям'і, супольныя фундаванні мужа і жонкі ў яго будаўніцтва. Таму пастанову раённага суда Вярхоўны скасаваў і адправіў на новы разгляд з патрабаваннем улічыць выкладзенае ім у вызначэнні.

- Як былы муж адрэагаваў на працэс? Ніяк. Думаю, свякроў дзейнічае з ягонай згоды, - кажа Вікторыя. - Так, гэта ягоныя дзеці, але гэта не перашкодзіла былому мужу прадаць без майго ведама краму, палова якой паводле закону належала мне. Я дамаглася таго, што вярнула правы на краму і перапісала яе на сына. Дык што вы думаеце - сын дагэтуль не можа атрымаць у бацькі ключы, каб хаця б трапіць у памяшканне.