«У крамы пускаюць пасля вымярэння тэмпературы»

Беларускі музыка апавёў пра жыццё ў Кітаі ў разгар каранавірусу.

Беларускі музыка Віктар Рудэнка з ROSTANY апавёў у сацсетках, як ледзь-ледзь дастаў маску ў разгар эпідэміі ў Кітаі, а яшчэ пра тое, што давялося перапыніць гастролі гурта, піша kp.by.

ROSTANY выконваюць альтэрнатыўную танцавальную музыку. Да пачатку эпідэміі каранавірусу хлопцы паспелі адыграць блізу 20 канцэртаў у кітайскіх клубах. Пабывалі музыкі на востраве Ханьнань, у Чэнду, Чжанчжоу, Гуанчжоу, у Ганконгу і многіх іншых гарадах.

– А вось ва Ухані, на шчасце, не выступалі. Калі пачаліся ўсе гэтыя праблемы мы спецыяльна праверылі, ці не здаралася нам там быць. Але гэта, мяркуючы з мапы, не так і далёка ад Чжанчжоу, дзе мы цяпер. Увогуле, у шчыльным графіку ты толькі і паспяваеш даведацца, што сёння ляціш, а куды і адкуль – не так і важна. Бо наша турнэ і спынілася нечакана: я прыляцеў з Шэньжэнь у Чжанчжоу, і тут абвесцілі пра эпідэмію, – апавядае лідар гурта Віктар Рудэнка.

Спачатку, успамінае ён, была інфармацыя пра нейкі вірус, а потым у сацсетках пайшлі пасты, што ледзь не мёртвых на вуліцах падбіраюць. Тады і загаварылі пра небяспеку ў тусоўцы музыкаў і мадэляў, якія прыехалі ў Кітай з постсавецкай прасторы. «У нас людзі навучаныя досведам СССР з традыцыяй замоўчваць рэальныя небяспекі», – кажа Віктар.

«Нам прапанавалі пераседзець эпідэмію ў гатэлі»

На вуліцах, апавядае беларус, практычна ўсе ходзяць у масках.

– У кітайцаў і раней была такая традыцыя – гэта ўжо частка штодзённага жыцця. Часцяком іх апраналі, да прыкладу, праз загазаванасць. Або зусім каб быць на стылі. Таму яны сталі модным аксэсуарам, з рознымі малюнкамі. Але цяпер носяць іх пагалоўна – ніводнага чалавека не бачыў на вуліцы без маскі. І гэта пры ўсёй іх пафігістычнасці да многіх рэчаў. Магчыма, гэта звязана з рэкамендацыямі ўрада.

Пры гэтым, апавядае музыка, сітуацыя ажыятажная: масак даўно няма ў аптэках, зніклі яны і ў супермаркетах – супрацоўнікі толькі разводзяць рукамі.

– Я ўзяў апошнія ў аддаленым супермаркеце Чжанчжоу – наўздагад зайшоў у адпаведны аддзел. Ды і маскі такія, хутчэй, для моды, чым для рэальнай абароны. Мне пішуць сябры, да прыкладу, з Аўстраліі, дзе таксама на ўсю моц ідзе інфармацыя пра каранавірус. І там кажуць, што гэтыя маскі – як мёртваму прыпаркі, бо заражэнне можа адбыцца, скажам, праз слізістую вачэй. Яшчэ на афіцыйных каналах рэкамендуюць лекі. Я дакладна не ведаю, што я прымаю, але самі кітайцы мне сказалі: урад кажа піць гэта.

Яшчэ Віктар бачыў на ўваходзе ў супермаркет дзвюх жанчынаў з ультрасучаснымі градуснікамі, якія імгненна вызначаюць тэмпературу цела чалавека. І ўвайсці ў краму без такой праверкі было нельга.

– Такія моманты нагадваюць які-небудзь амерыканскі фільм пра зомбі-апакаліпсіс, – сумна смяецца Віктар Рудэнка. – Вядома, спачатку ставішся да такіх рэчаў па-славянску спакойна, з надзеяй на авось, але за пару дзён мы пастанавілі: тур турам, а жыццё – даражэйшае, і прыпынілі гастролі. Так, нам прапаноўвалі пераседзець эпідэмію ў Кітаі, і некаторыя выхадцы з СНД, якія працуюць у Кітаі, так і робяць. Кажуць, што будуць есці рыс і толькі тое, што не пераносіць хваробу. Але гэта ж, што называецца, бой з ценем... І мы прыкінулі: для нас сэнсу проста сядзець у гатэлі няма. А клубы, дзе мы працуем, як і ўсе грамадскія ўстановы, цяпер зачыненыя па ўсім Кітаі. Кажуць, на тэрмін да месяца. Увогуле, варыянт адпачынку вельмі сумнеўны...

«Ва Ухань высокімі заробкамі завабліваюць настаўнікаў і мадэляў: тарыфы выраслі люта»

ROSTANY яшчэ трэба будзе адчуць на сабе ўвесь ажыятаж, бо гурту з дня на дзень трэба будзе выбірацца з Кітая і ляцець у Беларусь.

– Кажуць, вылецець цяпер з Пекіна, як мы плануем, – той яшчэ квэст. Паглядзім, як справімся з гэтымі прыгодамі. Пакуль чакаем дастаўку нашых рэчаў, якія апынуліся па ўсім Кітаі праз гастрольныя планы – мы не падарожнічаем з усім багажом. Але, шчыра кажучы, хочацца хутчэй вылецець дадому.

А пакуль Віктар з калегамі сочаць за тым, як каранавірус абрастае мемамі ў сацыяльных сетках. Напрыклад, з Аўстраліі яму даслалі афішу ў духу старых амерыканскіх фільмаў да пакуль няіснай кінастужкі «Апошні самалёт з Ухані». А яшчэ ён бачыў плакат, дзе чалавек у касцюме хімабароны адгукаецца на заклік ехаць настаўнікам у Ухань.

– Бо ва Ухані жыццё не спынілася, і дэфіцыт спецыялістаў там з'явіўся. Нават на мадэляў! І тарыфы там люта ўзляцелі. Але гэта ж трэба быць фатальным авантурнікам, каб туды ехаць зарабляць... – рэзюмуе Віктар.

ДАВЕДКА

Група ROSTANY гастралюе ў Кітаі з 2015 года. Як правіла, гэта туры на 2-3 месяцы па буйных клубах вялікіх гарадоў усёй Паднябеснай – залы на некалькі тысячаў чалавек і нават больш. «Вялізныя ангары, дзе нават не бачыш процілеглай сцяны – настолькі ён велізарны», – удакладняе Віктар Рудэнка. Беларусы выступаюць там у якасці спецыяльна запрошаных зорак. Возіць іх артыстычнае агенцтва – адпаведна, на ім была рэклама, кантракты з клубамі, пералёты, жыллё.