Меркаванне: Захад, Расея і Кітай робяць Лукашэнку «палітычным нулём»

Цыкл замкнуўся.

Прайшоў год з буйных мітынгаў, але сістэма ізноў пераходзіць у фазу напалу.

Рэжым па ступені страху дасягнуў вераснёўскіх велічынь. Цяперашняя абстаноўка для яго - гэта поўны правал, піша тэлеграм-канал CYNIC.

1) Захад кансалідаваны. Усе лаяльныя Лукашэнку рэжымы па збегу абставін (выбары, карупцыйныя скандалы) рассыпаюцца. «Лакаматыў ЕЗ» - Нямеччына - афіцыйна пачынае заяўляць тое, што раней немагчыма было сабе ўявіць.

Еўропа бачыць вінаватым міграцыйнага крызісу выключна Лукашэнку, таму не саромеецца з афіцыйных трыбун выказваць правільную пазіцыю.

Польшча кажа пра тое, што рэжым павінен захлынуцца ў мігрантах, што, насамрэч, - самая жорсткая фармулёўка, якую калі-небудзь сабе дазваляў ЕЗ і яго прадстаўнікі.

2) Кітай і Індыя займаюць нейтральную пазіцыю. Прычым Кітай вельмі блізкі да фазы магчымых перамоў з апазіцыяй.

Кітаю патрэбны ўсяго толькі «тунэль» у Еўропу са стабільным рэжымам, стабільнымі міжнароднымі стасункамі і адкрытым рынкам. Нічога з гэтага рэжым Лукашэнкі забяспечыць не можа, таму замест яго стабілізацыі значна прасцей і танней будзе дамовіцца з новымі ўладамі, тым больш, яны будуць легітымнымі і надзейнымі, у адрозненне ад падманшчыка.

Пакуль Лукашэнка не адновіць ранейшы ўзровень адкрытага супрацоўніцтва з Еўропай (а ён гэта ўжо не зробіць ніколі), Кітай не будзе на яго баку. І чым мацней будзе пагаршацца крызіс, тым большы шанец, што кітайцы выйдуць на «ўрад у выгнанні», якому дапамогуць перавярнуць дошку. За пэўныя прэферэнцыі, вядома, але ў асноўным гандлёвага плана.

Кітайцы - мудрацы, яны зразумелі, што «экспарт ідэалогіі» шкодны для пабудовы «імперыі», асабліва калі гэтая імперыя не абвяшчае ліберальныя правы і свабоды.

3) Расея ўсё мацней штурхае Лукашэнку да рэферэндуму, таму дыктатар баіцца, што пачнуць глядзець на ўладу скрозь яго, вядучы перамовы з іншымі асобамі з адміністрацыі ці нават апазіцыі.

Але колькі б ён не крычаў, што «ўладу не аддасць», ён ужо нічога не вызначае: ён можа пабуяніць у канцлагеры, але на большае не здольны - суб'ектнасці не засталося, нават Еўропа і тая прагаворвае кейс мігрантаў з Расеяй, кажучы, каб Ласю адарвалі рогі.

Балюча станавіцца палітычным нулём, але гэта ўжо адбылося.

Беларусь сыходзіць на другое кола. Другога «жніўня» рэжым не перажыве.