Нямеччына, Вялікая Брытанія і яшчэ некалькі краін рыхтуюць Расеі сюрпрызы

Эфект будзе для яе катастрафічным.

Дапамога Захаду Украіне даволі нестабільная. Перыяды, калі яе дастаткова, змяняюцца перыядамі голаду набояў, калі ўкраінскае войска вымушанае пакідаць пазіцыі. Але ў крытычны момант Захад зноў актывізуецца і сітуацыя выраўноўваецца.

Ці можна, улічваючы такія паводзіны хаўруснікаў Кіева, рабіць высновы, што Захад хацеў бы зрабіць распад Расеі кантраляваным і таму дакладна дазуе дапамогу Украіне? І калі можа распачацца распад Расейскай Федэрацыі? На гэтыя пытанні ў эксклюзіўным інтэрв'ю OBOZ.UA адказаў расейскі публіцыст, кіраўнік фонду «Стоп Інфарм Тэрор» (ЗША) Герман Абухоў.

- Сакратар РНБА (ужо былы) Аляксей Данілаў заявіў: «Расея пачынае працэс абсалютнай дэкаланізацыі. Гэта будзе адбывацца паскоранымі тэмпамі. Менавіта да гэтага трэба рыхтавацца Захаду». Ці бачыце вы сёння некаторыя прыкметы таго, што нацыянальныя наваколлі Расеі задумваюцца аб тым, каб сысці з-пад кантролю Масквы?

- Увогуле паступова ўсё ідзе менавіта да гэтага. Наконт таго, ці трэба рыхтавацца, думаю, нават прэзідэнт Байдэн не ведае, будзе гэта ці не, бо такія працэсы непрадказальныя. Гэта як працэс распаду Савецкага Саюза. Ён таксама быў нечаканым для ЦРУ, Амерыкі і ўсяго Захаду.

Таму, калі і што адбудзецца ў Расеі, мусіць, вядома толькі Богу. Але да гэтага ўсё ідзе, бо гэта будзе вынікам паразы ў вайне, якую вядзе Расея ва Украіне.

Мы мяркуем, якія сюрпрызы для Расеі рыхтуе Захад, напрыклад, Нямеччына, Вялікая Брытанія і пара-тройка іншых краін. Пакуль пра гэта ніхто не гаворыць публічна, але шмат хто здагадваецца. Я б таксама не хацеў удакладняць. Але ад гэтага будзе мяняцца ландшафт на полі бою і будуць контраперацыі, якія пацягнуць проста катастрафічны эфект на ўвесь расклад, які мы сёння маем.

Пасля гэтага пачнуцца працэсы, аб якіх мы гаворым. Пакуль невядома, што гэта будзе: дэкаланізацыя ці, наадварот, «каланізацыя», калі Расея страціць тэрыторыі Украіны, якія яна з такім пафасам «прымала» ў свой склад. Калі будуць страчаныя некалькі такіх рэгіёнаў, размовы пра нейкую перамогу стануць поўным нонсэнсам.

Хутчэй за ўсё, гэта адбудзецца, нягледзячы на голад набояў УСУ, пра які зараз шмат пішуць. Патроху працэс ідзе. І я, будучы ў Кіеве, ведаю, што ніякага катастрафічнага становішча на фронце ва ўкраінскага войска няма. Так, ёсць пэўны недахоп набояў, ракет, але гэта кампенсуецца ўжо ў найбліжэйшыя дні, усё будзе наладжана.

Што да Расеі, то я не ведаю, што яны будуць рабіць. Эканоміка тамака трашчыць, праблемы з нафтай, палівам і т. д.

- Ёсць такая канспіралагічная тэорыя, што Захад хацеў бы зрабіць распад Расеі кантраляваным і таму дакладна дазуе дапамогу Украіне. Ізноў жа, вы сказалі вышэй, што пройгрыш у вайне і стане пачаткам распаду РФ.

- Так, у гэтай тэорыі нешта ёсць. Больш за тое, зацягнутая вайна ўплывае і дзейнічае на эканоміку Расеі. Насамрэч там не ўсё так добра, як здаецца. Кошты растуць, народ усё больш і больш незадаволены, нягледзячы на ўсе лічбы, якія павінны выклікаць аптымізм. Гэтыя лічбы не адпавядаюць рэчаіснасці.

Аднак я мяркую, што блізу паловы ці крыху больш насельніцтва Расеі не надта разумныя. Вядома, яны прагаласавалі за Пуціна проста з тых меркаванняў, што няхай лепш будзе так, галоўнае, каб не горш.

Магчыма, у дачыненні да Расеі будуць прыняты яшчэ больш жорсткія санкцыі. Як мы памятаем, у вайне ў Афганістане саступілі ў выніку санкцыяў, перш за ўсё эмбарга на расейскую нафту. І эканоміка сказала сваё слова. І гэта таксама трэба ўлічваць, што акрамя супрацьстаяння на полі бою ёсць яшчэ і моцны эканамічны фактар.

- Вы кажаце аб эканамічных стратах Расеі ад гэтай вайны, але яшчэ ёсць немалыя чалавечыя страты. Іх ужо больш за 400 тысяч. Прычым перш за ўсё гэта гарматнае мяса з нацыянальных наваколляў, не з Масквы і не з Пецярбурга. І менавіта пра нацыянальныя наваколлі, якія могуць зрабіць свой выбар, мы сёння і гаворым. На вашыя ацэнкі, ці могуць гэтыя вялікія страты стаць каталізатарам аддзялення рэгіёнаў ад Расеі?

- Могуць, але калі ўжо зусім не будзе чаго есці. Усё зводзіцца да вельмі празаічнай формулы. Калі цэнтральная ўлада, Масква, расейскае войска будзе аслабленае настолькі, што не зможа кантраляваць аддаленыя аўтаномныя рэспублікі, ускраіну, людзі проста скажуць: навошта нам карміць Маскву? Пра гэта ўжо некалі гаварылі. Напрыклад, многія раёны ў Сібіры не ведаюць, што такое Масква. Да яе ляцець і ляцець.

Фактычна, нешта такое адбылося ў Савецкім Саюзе. Цэнтральная ўлада аслабла, і ўсе гэтыя рэспублікі - Грузія, Украіна, Беларусь, асабліва краіны Балтыі - адразу ж уцяклі ад Масквы далей. Я чакаю, што тое самае здарыцца і з РФ. Але на першым месцы тут эканоміка.

Пройгрыш у вайне, вядома, будзе садзейнічаць гэтаму. Але стан эканомікі будзе следствам вайны, тут наўпроставая сувязь, наўпроставае следства.

Звярніце ўвагу, што сёння амаль усе грошы ў Расеі выдаткоўваюцца на вайну. Ні аб якім развіцці размова не ідзе. Усе гэтыя размовы ў Крамлі толькі для ўнутранага спажывання. Усе ведаюць, што рэальныя справы зусім іншыя.

І, вядома, Захад хацеў бы неяк кантраляваць працэсы ў Расеі. Але як ён можа кантраляваць, мне застаецца загадкай. Бо немагчыма прадказаць, хто куды сыдзе, чаму, хто раней, хто пазней.

Але гэта не будзе заўтра, не будзе сёлета. З маіх адчуванняў, я мяркую, што гэта будзе 2026 год.