На палі Гомельшчыны выгналі тысячы жанчын і студэнтаў

У вобласці праходзіць масавая «мабілізацыя» на ўборку лёну.

«Дарожна-будаўнічы, падыходзім да мяне. Гэта ўсе, ці што? Цяпер пералічу, каго няма — стаўлю прагул!», — чуецца навокал грознае папярэджанне. За паўтары гадзіны дарогі з Гомеля, на буда-кашалёўскія палі многіх размарыла, і выходзіць у макроту і бруд з аўтобусаў людзі не спяшаюцца. Але давядзецца, раз ужо прыехалі, гаворыцца ў рэпартажы tut.by.

Аперацыя «Мабілізацыя» была абвешчаная ў Гомельскай вобласці некалькі дзён таму, калі аграрыі зразумелі — самі не справяцца. Халоднае надвор'е, якое назіралася ў пачатку лета, кажуць, затрымала вегетацыю лёну — і тэрміны паспявання ссунуліся амаль на месяц. Большую частку ўраджаю прыбралі, але потым пайшлі зацяжныя дажджы. У выніку тэхніка не можа падняць сырую льнотрасту. Трэба гэта рабіць уручную — але дзе ўзяць столькі рук?

У райвыканкамы, на прадпрыемствы і ў навучальныя ўстановы паляцелі лісты. А праз дзень у Кармянскі, Рагачоўскі, Буда-Кашалёўскі і Чачэрскі раёны з усёй вобласці пацягнуліся караваны МАЗ з тысячамі памочнікаў.

У працоўную суботу на выратаванне ўраджаю сцягнулі ў асноўным студэнтаў гомельскіх ВНУ і навучэнцаў тэхнікумаў, а таксама работнікаў навучальных устаноў і выкладчыкаў. Усяго, са слоў кіраўніка Буда-Кашалёўшчыны Андрэя Гарбачова, на палі раёна прыбыло 1,5 тысячы добраахвотнікаў. У іх ліку і работнікі райвыканкама, падкрэсліў чыноўнік.

ГДУ ім. Ф. Скарыны адправіў на лён у суботу 110 чалавек, у асноўным — студэнтаў факультэта фізічнай культуры. З імі прыбыў і выкладчыцкі склад. Падрыхтаваліся грунтоўна. Старэйшы групы раздае работнікам пальчаткі, універсітэцкая сталовая забяспечыла пайком. Андрэй, напрыклад, разам з цёзкам-аднакурснікам раней лён бачылі толькі на малюнках у Google — а цяпер настаў час не проста на яго глядзець. «Стра-а-ашна», — кажуць — і смяюцца.

Пасажырам іншых аўтобусаў пашанцавала менш — абед кожнаму давялося браць свой. Такім чынам, і незадаволеных там больш. Паводле старабеларускай традыцыі моляць не называць іх імёнаў і прозвішчаў і пачынаюць скардзіцца:

— Мы ж не супраць дапамагчы краіне прыбраць, але арганізацыя павінна быць адпаведнай! Мабілізуюць, як на вайну, — за 10 хвілін трэба сабрацца. Так вунь у сераду было. У чым прыйшлі на працу, у тым і паехалі! Сёння, да прыкладу, нас сабралі, але аўтобус не падалі — так да пункту збору да «Еўраопту» давялося ўсім дабірацца самастойна.

— Затое хоць туалет паставілі, у тыя дні і ў яго не было. Нам то што, а вось жанчынам не пазайздросціш, — дапаўняе калегу мужчына.

Гаварыць доўга не даводзіцца. Пара працаваць. План такі — лён трэба падняць з зямлі і паставіць у конусы.

— Чым вышэй, тым лепш. Па ім павінен гуляць вецер. Тут вось добра паднялі, а тут ужо брак. Тэхніка яго не возьме, — інструктуе сваіх работнікаў дырэктар КУП «УПТК» Гомельскага гарвыканкама Леанід Шапараў. Начальнік сам ужо другі раз на полі. Успамінае, як прыбіраў лён у дзяцінстве, і трохі настальгуе. Моладзі, кажа, не зразумець. Сёння на поле выйшаў з радасцю.

— Наш народ гэтым і славіцца, што, калі трэба дапамагчы, выйдуць талакой і зробяць. Людзі зразумелі, прыйшлі. Малайцы! З нашага прадпрыемства тут — толькі адны добраахвотнікі. Субота усё адно рабочая. Мы вызначылі, што адгул ім потым дамо ў кожны зручны час, — абяцае дырэктар.

Найбольш цяжкі ўчастак дастаўся працаўніцам гомельскага медкаледжа — лён на іх участку літаральна ўрос у зямлю, зверху яго паспеў заслаць зялёны параснік маладых пабегаў. Але жанчыны не сумуюць — жвава падымаюць набрынялыя пласты і мадэлююць конусы.

— У нашым узросце сорамна нядобрасумленна выконваць сваю працу. Ды і што нам? Мы хоць апрануліся цёпла. А вось дзеці голыя прыехалі. Гляджу, хто ў красоўках, хто ў кедах. Калі не гомельскі, дадому не паспеў з'ездзіць — дзе было ўзяць цёплую вопратку? Вось і прыйшлі, у чым ёсць, — перажывае за хоць і чужых, але ўсё ж дзяцей жанчына.

— А што ж рабіць? Трэба дапамагаць. Гаспадарцы, ведаеце, у якія бабкі ўляціць, калі не прыбраць? — хвалюецца яе калега.

— Так, гэты лён ўсё адно ўжо не пойдзе вышэйшым гатункам. Аграном тут нейкі ўсё хадзіў, мяў, кажа, што нармальны. Але я асабіста ўпэўненая: добра, калі палову з таго, што падымаем, атрымаецца «адкачаць». Відаць, што быў нармальны лён, але дажджы яго даканалі. І чаго яны раней нас не паклікалі? — разважае трэцяя працаўніца.

— Кітайцам трэба аддаць яго. Яны дакладна прыдумаюць, што з ім рабіць. Усё адно ў іх усё аднаразовае, — прапануе выхад чацвёртая — і жанчыны дружна смяюцца.

У намесніка дырэктара Уваравіцкага льнозавода Мікалая Бабушкіна больш вясёлкавыя чаканні. Кажа, што калі ўсё пойдзе так, як сёння, то для іх прадпрыемства ўдасца выратаваць яшчэ 800 тон льнотрасты — а гэта амаль пятая частка ад агульнай колькасці ўжо нарыхтаванай.

Каб лён прасох, дастаткова двух дзён без дажджоў. Трэба спяшацца. У панядзелак сіноптыкі зноў абяцаюць у Гомельскай вобласці ападкі.