Дом насупраць «Рэнесансу» прадалі з аўкцыёну разам з прапісанымі там людзьмі

Дом прадалі за 18 мільярдаў рублёў, праігнараваўшы людзей, які ў ім прапісаныя.

Паўгектара зямлі на праспекце Дзяржынскага (насупраць гатэля «Рэнесанс») у 2016 годзе выйграла на аўкцыёне кампанія ТАА «Белхантэр». Гэй лот дастаўся за 18 мільярдаў рублёў з невялікім клопатам. Трэба было знесці стары домік па вуліцы Розы Люксембург, 89а. Яшчэ да таргоў было вядома, што дом нежылы, належыць фірме і ёй трэба заплаціць за яго знос. «Але ў гэтым доме прапісаныя мы з дачкой!» — патэлефанавала ў рэдакцыю tut.by Яўгенія Каласоўская і распавяла сваю гісторыю.

— Пляцоўку з домам прадалі з аўкцыёну разам з намі, прапісанымі там людзьмі, — распавядае Яўгенія. — Дзесяць месяцаў судзіліся праз гэта з забудоўшчыкам. І дагэтуль не разумеем, чаму нас з дачкой выкідваюць на вуліцу? У судзе прасілі, каб нашы, як і фірмы, маёмасныя правы ўлічылі. Нам не патрэбныя палацы, але хай бы забудоўшчык, які заплаціў за пляц 18 мільярдаў, даў хаця б маленькую аднапакаёвую кватэру...

У гэтай гісторыі не ўсё так проста. У двухкватэрным доме па вуліцы Розы Люксембург, 89а сям'я першага мужа Яўгеніі Каласоўскай пражывала з 1962 года. Кватэра №1, у якой яны жылі, была ўсяго 26 квадратных метраў. Выгод там не было, ацяпленне — пячное. Да 2015 года гэты дом знаходзіўся на балансе БелНДІ эпідэміялогіі і мікрабіялогіі (цяпер УП «Дыялек». — Заўв.). Магчыма, гісторыя гэтага дома склалася б па-іншаму, калі б у кватэры №2 не здарыўся пажар. Было гэта ў 1989 годзе. Праз два гады камісія прыняла пастанову аб пераводзе кватэры №2 у нежылы фонд і наступнай яе продажы НККП «Фламінга».

— Гэта была звычайная фірма, якая зрабіла ў кватэры №2 рамонт і там працавала, — распавядае Яўгенія. — У 1995 годзе гэты офіс быў прададзены іншай фірме — СТАА «Ліўбел». У судзе стала вядома, што ў той час пры рэгістрацыі дамовы ўласнасці была дапушчаная памылка: «Ліўбелу» прыпісалі ва ўласнасць усю капітальную забудову. Напраўду гэтая фірма з'яўлялася ўласніцай толькі памяшкання (кватэры №2). Гэтая памылка была выпраўленая ў 2006 годзе.

Яўгеніі ў 2006-м у выканкаме распавялі, што дом у 1991 годзе быў пераведзены ў нежылы фонд, а сама Яўгенія Каласоўская на чарзе для паляпшэння жыллёвых умоў не стаіць.

— У мяне быў шок: мы плацілі камунальныя паслугі, усе квітанцыі былі на руках! Які ж гэта нежылы дом, калі мяне прапісвалі тут у 1996 годзе, дачку прапісвалі сюды ў 2000-м годзе. Я была ў роспачы: на чарзе мы не стаялі і адзінае, што нам параілі ў выканкаме, гэта стаць на чаргу і чакаць зносу. Нават прыватызаваць гэта жыллё ўжо не маглі праз тое, што яно нібыта было пераведзенае ў нежылы фонд.

Яўгенія дагэтуль упэўненая, што перавод усяго дома ў нежылы фонд у 1991 годзе не адбыўся. Адзіны дакумент, які захаваўся і быў пададзены ў судзе, гэта пастанова на дазвол перавесці дом у нежылы фонд. Больш ніякіх дакументаў на гэты конт няма.

— СТАА «Ліўбел» і ТАА «Белхантэр» падалі сустрэчны пазоў, дзе спасылаліся на пастанову №79 Менскага гарадскога савета народных дэпутатаў выканаўчага камітэта ад 26 красавіка 1991 года аб тым, што жылы дом 89а па вуліцы Розы Люксембург быў пераведзены ў нежылы фонд, — кажа Яўгенія. — Толькі паводле двух запытаў, якія былі пададзеныя ў архіўны фонд Менскага гарадскога савета народных дэпутатаў», прыйшоў адзін і той жа адказ: у пратаколах пасяджэнняў выканкама за красавік 1991 года пастанова аб пераводзе жылога дома №89а па вуліцы Розы Люксембург у нежылы фонд адсутнічае.

Зрэшты, мы трохі забеглі наперад. У 2008 годзе сям'я Яўгеніі Каласоўскай забіла вокны ў сваёй кватэры і з’ехала — жыць, з яе слоў, там стала немагчыма.

— Там усё развальвалася і сыпалася, выгод ніякіх не было, а трэба было гадаваць дзіця, — кажа Яўгенія. — Дом ужо настолькі дрэнна выглядаў, што калі ў 2014 годзе адкрывалі гатэль «Рэнесанс» і чакалі з гэтай нагоды прэзідэнта, то яго абцягнулі спецыяльнай плёнкай. На ёй быў надрукаваны дом, толькі як новы.

Гадзіну таму з публікацыі Яўгенія Каласоўская даведалася, што дом прададзены з аўкцыёну.

— Я так разгубілася, што месца сабе не знаходзіла, — кажа Яўгенія. — У інтэрнэце стала шукаць кантакты кампаніі, што перамагла на таргах (ТАА «Белхантэр». — Заўв.), але так і не знайшла. Тады ўзяла і надрукавала аб'яву з нашымі тэлефонамі, яшчэ напісала, што дом прададзены разам з людзьмі. Ператэлефанавалі мне хутка, выслухалі, але ўлічваць мае інтарэсы там не сталі. Вось і падала ў суд. 16 сакавіка была вынесеная пастанова, дзе ў пазове мне было адмоўлена. Асноўны довад — няма дамовы найму на кватэру. Атрымліваецца, што мяне і маю дачку проста так выкідваюць на вуліцу. Я другі раз замужам, але няўдала: муж не ладзіць з дачкой, і дзяўчына ў 21 год вымушаная жыць у сяброў-знаёмых. Адна надзея засталася: дачакаюся пастановы і буду яе абскарджваць — можа, суд усё ж разбярэцца ў гэтай гісторыі.

Забудоўшчык: аб людзях не ведалі

— Толькі на судзе даведаліся, што ў гэтым доме прапісаныя людзі, — распавялі ў ТАА «Белхантэр». — Згодна з законам, маёмасныя правы будуць рэалізоўвацца толькі ў дачыненні да СТАА «Ліўбел» у частцы нежылога будынка. На гэтай пляцоўцы будзе будавацца шматкватэрны жылы дом, праект якога цяпер у распрацоўцы. Плануецца, што гэта будзе гмах, блізу дваццаці паверхаў з убудаванымі-прыбудаванымі памяшканнямі.