«Лукашэнка днямі напралёт глядзіць рэпартажы з Венесуэлы»

Узурпатарам варта падумаць пра свой далейшы лёс.

Дзяржаўнае ТВ малююць выдатную карцінку жыцця беларусаў, дзе сярэдняя заробак ужо дасягнуў $500, улады клапоцяцца пра ўсіх і кожнага, а ўсе вакол толькі нам і зайздросцяць.

Як паказвае практыка, рэальная Беларусь адрозніваецца ад той, якую паказваюць па БТ.

«Усе вакансіі ў Воршы, як зачараваныя, круцяцца вакол лічбы $187», - распавядае аршанец Раман Кузьмянкоў, які выходзіў на акцыю пратэсту з плакатам «Па 500 тут няма».

Як на самой справе ідуць справы з заробкам у беларускіх рэгіёнах?

На пытанні cайта Charter97.org адказвае прадстаўнік Беларускага Нацыянальнага Кангрэсу ў Слоніме Віктар Марчык.

- Што тычыцца Слоніма, то добры заробак у маім горадзе - гэта 400 рублёў. За такія вакансіі выстройваюцца ў чаргу. Бо людзі працуюць за меншыя грошы. Нават пры поўнай занятасці выходзіць ад 200 рублёў да 350 рублёў на месяц. Ёсць вакансіі, дзе людзі зарабляюць і таго менш.

Так, дзяржава рапартуе, што ў нас поўным-поўна вакансій, той жа цэнтр занятасці кажа, што праца ёсць, але пытанне стаіць у якасці прапанаваных вакансій.

Ёсць яшчэ адзін трук: чалавек тэлефануе па тэлефоне, а яму кажуць, што на гэтую працу ўжо ўзялі чалавека, а вакансіі ўсё яшчэ «вісяць» на сайце. Усім зразумела, што гэта робіцца для паказухі. Таму ў справаздачах вакансіі ёсць, беспрацоўе практычна нулявое, а на справе - усё ходзяць у «дармаедах». Ёсць шмат вакансій, дзе плацяць удвая менш ад той сумы, якую заяўляюць першапачаткова. Такім чынам малюецца прыгожая статыстыка.

Таму не варта верыць у казкі пра «папіццот». Рэгіёны - выдатная лакмусавая паперка стану эканомікі. Узровень жыцця чалавека дэвальвуе не з кожным годам, а з кожным кварталам.

- А каго людзі вінавацяць ва ўсіх гэтых бедах?

- Ва ўсім вінавацяць Лукашэнку. Праклінаюць яго на кухнях, у асабістых размовах, нават у грамадскім транспарце. Былы электарат Лукашэнкі ператварыўся ў самую «ядраную» апазіцыю. Бо менавіта пенсіянеры і бюджэтнікі, якія так яго любілі, сёння жывуць горш за ўсіх.

У апошні час павялічылася колькасць людзей, якія з'язджаюць на заробкі ў Польшчу. «Расейскі вектар» адышоў на другі план, людзі выязджаюць на Захад. Некаторыя выязджаюць на некалькі месяцаў, а потым да канца года сядзяць дома. Бо ў Польшчы можна нядрэнна зарабіць. Вось скажыце мне, навошта чалавеку ісці працаваць на гэтыя жабрацкія $150 у месяц, калі ён можа паехаць на Захад і сябе нядрэнна забяспечыць? Калісьці Лукашэнка абяцаў кожнаму «чарку і скварку», дык вось, сёння ў людзей засталася толькі «чарка», ніякай «скваркі» няма і ў памоўцы.

Эміграцыйны хлеб не такі лёгкі. Развальваюцца сем'і, шмат хто з'язджае на Захад і застаюцца там. А нашы людзі хочуць працаваць у сваёй краіне, там дзе пахаваныя нашы дзяды і прадзеды. Бо беларус - гэта самы сапраўдны рабацяга. Але ўлады назвалі наш працавіты і таленавіты народ «дармаедамі». Абразілі нашых людзей.

Сёння я чую ад беларусаў, што «мы хочам жыць, як жывуць нашы суседзі, дайце нам працу». На Захадзе людзі за такое ж кола абавязкаў атрымліваюць ад $1000 даляраў, а нашы людзі, цяжка працуючы, атрымліваюць $150.

- Сёння народ Венесуэлы, даведзены да галечы дыктатарам Мадура, выходзіць на акцыі пратэсту. Як вы думаеце, беларусы натхняцца прыкладам венесуэльцаў?

- З аднаго боку, мы маем беларускі народ, які прынята лічыць спакойным і разважлівым, а з другога боку - улады, над якімі злы жарт сыграў «эфект жабы». Кіруючыя колы дваццаць пяць гадоў сядзяць у вадзе, градус якой усе павышаецца.

Лукашэнку здаецца, што нічога не памянялася, але вада ўжо кіпіць. Праз тое, што ва ўладаў няма зваротнай сувязі, яны рызыкуюць зварыцца ў гэтым кіпені. Калі спадзявацца на прыдворных сацыёлагаў, якія ліслівяць «яго каралеўскай вялікасці» і малююць прыгожыя лічбы падтрымкі, то нічога добрага з гэтага не выйдзе. Хачу нагадаць, што ў Чаўшэску за два тыдні да рэвалюцыі таксама былі славутыя 85-90 адсоткаў.

А свежы прыклад, Нікалас Мадура, які «элегантна» перамог на выбарах, але сёння мільёны венесуэльцаў выходзяць на вуліцы і кажуць: «Ты ўзурпатар!». Думаю, што Лукашэнка днямі напралёт глядзіце рэпартажы з Венесуэлы. У Беларусі ёсць свае Гуайдо і Пашынян, а узурпатару варта падумаць пра свой далейшы лёс.