Бойцеся абурэння цярплівых!

Як блогасфера адрэагавала на «Марш мацярынскага абурэння» ў Расеі.

«Марш мацярынскага абурэння» — акцыя ў падтрымку актывісткі «Адкрытай Расеі» Анастасіі Шаўчэнкі і іншых, якіх пераследуюць паводле палітычных матываў — прайшла 10 лютага ў Маскве, Санкт-Пецярбургу і іншых гарадах краіны, піша kasparov.ru.

У Маскве і Санкт-Пецярбургу мітынгі не былі ўзгодненыя, але людзі выйшлі на вуліцы. Акцыі адбыліся, нягледзячы на правакацыі руху SERB. Некалькі чалавек затрыманыя. Пікеты праводзіліся ў Екацярынбургу, Яраслаўлі, Арле, Казані, Махачкале, Кіраве, Растове-на-Доне.

Улада Шаўчэнка:

«Прывітанне. Вялікі дзякуй арганізатарам Маршу мацярынскага абурэння 10 лютага. Гэтая падтрымка вельмі шмат значыць для нашай невялікай сям'і, якая нядаўна стала яшчэ меншай. Мая мама пакараная несправядліва, а выносіць несправядлівасць вельмі цяжка. Мы адчуваем падтрымку, ад гэтага лягчэй.

Мне самой вельмі хочацца выйсці на марш, але ён далёка, а я не магу пакінуць маму і брата. Я думала стаць арганізатаркай такога маршу ў Растове, але мне толькі 14 гадоў. Паводле закона я занадта маленькая, каб быць арганізатаркай шэсця. Так сказаў мамін адвакат. Але, мабыць, досыць дарослая, каб вынесці сваю частку болю ад таго, што адбываецца з нашай сям'ёй.

Дзякуй вам усім ад мяне, брата і бабулі. Думаю, і мама таксама вельмі ўдзячная. Праўда, па ўмовах арышту ёй забаронена казаць вам гэта ўслых».

Тэлеграм-канал «Запретное мнение»:

«Прыкладна 1500 чалавек узялі ўдзел ва Усерасейскім Маршы мацярынскага абурэння.

Найбольшую колькасць удзельнікаў сабралі акцыі пратэсту ў Маскве і Санкт - Пецярбургу, дзе на вуліцы выйшлі сотні неабыякавых грамадзян.

Не абышлося без чарговых, дастаткова жорсткіх, затрыманняў грамадзянскіх актывістаў з плакатамі супрацоўнікамі паліцыі, а таксама правакацый пракрамлёўскіх цітушак-баевікоў з экстрэмісцкага руху «Serb», якія з усіх сіл правакавалі людзей, што сабраліся, спрабуючы выклікаць рэакцыю ў адказ».

Ягор Сядоў:

«Зноў пачаліся галашэнні «ах, так мала было людзей!», «ах, ды гэты народ ніяк не зменіш!» і г. д.

Так. 1000 чалавек у Маскве, 1500 агулам у краіне (звесткі МУС хай цікавяць толькі МУС) - гэта няшмат.

Але гледзячы, як лічыць.

Была акцыя «Марш мацярынскага гневу», так? А яшчэ была і контракцыя. Ну вось усе гэтыя тарасевічы з SERB, НВР у Пецярбургу. Тыя, каму, відавочна, рэпрэсіі падабаюцца. Такім чынам, 1500 чалавек агулам у краіне. І ў вельмі спрыяльным для прыхільнікаў рэпрэсій выпадку суадносіны 1:40.

Вось менавіта гэта і важна. На 40 праціўнікаў рэпрэсій - адзін прыхільнік. Прычым праціўнікі выйшлі на загад душы, а вось прыхільнікі...на нешта ж жывуць гэтыя самыя прыхільнікі - і многія здагадваюцца, на што.

А гэта, аднак, замер грамадскай думкі. Значэнне маюць менавіта суадносіны, а не колькасць. Выйшлі тыя, каму неабыякавая «справа Шаўчэнкі» і іншыя «справы» такога ж кшталту. І цалкам выбраныя ўдзельнікі кантракцый. «Дрэнны – рабскі» народ чамусьці далучацца да прыхільнікаў рэпрэсій (сярод якіх, у дадатак, наколькі вядома, ёсць неграмадзяне РФ) не бяжыць. Такі вось ён «дрэнны», напэўна.

Так што акцыя адбылася, енчыць не трэба, большасць на нашым баку!»

Валерый Салавей:

«Маральная дылема

У чацвер, 7 лютага, нам з жонкай пашчасціла пабываць на прэм'еры п'есы Стопарда «Праблема» ў РАМТ. А 10 лютага мы былі на «Маршы мацярынскага гневу».

І дзве гэтыя падзеі асабіста для мяне звязаныя. П'еса прысвечаная маральнаму выбару, які часам даводзіцца рабіць кожнаму з нас - у прафесійнай сферы або ў асабістым жыцці. Як бы мы не адкладалі і не бегалі ад выбару, яго неабходнасць прыпірае нас да сценкі.

Марш - жывая ілюстрацыя п'есы на актуальным матэрыяле. Пераважная большасць добрапрыстойных людзей Расеі да гэтай пары знаходзіцца ў наіўным перакананні, што яны застаюцца сумленнымі і годнымі хоць бы таму, што пазбягаюць актыўнага супрацоўніцтва са злом.

Мне здаецца, магчымасці самападману вычарпалі сябе. Мы ўшчыльную падышлі да рысы, дзе непраціўленне злу ператварылася ў патуранне яму.

Тое, з чым мы цяпер сутыкнуліся, не пытанне палітычнага выбару, не пытанне стаўлення да канкрэтных палітыкаў і арганізацый. Гэта значна больш проста, грунтоўна і страшна. Гэта праблема зла і дабра і асабістага ўдзелу ў ёй».

Аляксандр Падрабінек:

«Я ўсё ж зрабіў невялікі ліловы трохкутнік і выйшаў сёння з ім на марш у падтрымку палітвязняў. Рэдка бяру ўдзел у такіх акцыях, але гэты марш не быў санкцыянаваны ўладамі. А на маё глыбокае перакананне, змяніць штосьці ў нашай краіне змогуць толькі тыя людзі, якія не пытаюцца дазволу ўладаў на пратэст. Таму я і прыйшоў падтрымаць іх.

Заадно стаў сведкам быццам бы зусім непрыкметнай падзеі, якая напраўду кажа пра многае. Ля Арбата калоне дэманстрантаў трэба было перайсці дарогу па пешаходным пераходзе. Святлафор паказваў нам чырвонае святло і ўсе спыніліся, але афіцэр дарожна-патрульнай службы спыніў рух аўтамабіляў. «Праходзьце, праходзьце», - казаў ён нам і паказваў, што шлях вольны. Праходзячы побач з ім я з ветлівасці сказаў «дзякуй», у адказ на што ён кіўнуў і сказаў зусім нягучна: «Вы давайце, старайцеся там».

Мабыць, нават звычайных паліцыянтаў гэтая ўлада таксама дастала. Вядома, да пары да часу яны будуць выконваць загады свайго начальства, але, можа быць, толькі да некаторай пары…»

Зоя Светава:

«Усё паўтараецца.

І ў Крымінальным кодэксе РФ зноў палітычныя артыкулы. І тыя, хто не хочуць назад, у глухое гідкае мінулае — зноў выходзяць на плошчу».

Анастасія Буракова:

«Прыехала ў 28 аддзел паліцыі да Святланы Уткінай, затрыманай сёння на Маршы мацярынскага абурэння. Свету, адну з нямногіх, пакідаюць на ноч.

У аддзеле нязвыкла шмат людзей: усім гэтым няшчасным пашкодзіла аўто лёдам і снегам з дахаў.

Слава часоваму губернатару Бяглову».