Біятэрарысты

Каго не даб'е Вялікдзень і «суботнік», тых пагоняць на парад.

Калі я глядзела трансляцыю велікодных набажэнстваў, ніяк не магла зразумець адну рэч. Людзі ў царкве, якія стаялі поплеч без усялякіх масак, былі пераважна сталага веку. Парачка маладзіц, што загарнула твары хусткамі да самых вачэй на капыл маскі, не ў залік - статыстычная хібнасць на фоне натоўпу. Дык вось, усе гэтыя людзі перажылі СССР. Напэўна, трыццаць гадоў таму яны ставілі слоікі з вадой перад тэлевізарам, каб ваду сілкаваў Чумак. Дык што ім перашкаджала асвяціць паскі праз Інтэрнэт і паглядзець трансляцыю на тэлевізіі?

А што замінала архіепіскапу Гурыю, якога павезлі з Жыровічаў у лякарню проста пасярод велікоднага набажэнства, застацца дома? Яму, высвятляецца, не проста раптам стала млосна - ён прыйшоў на набажэнства хворым. Калі стала вядома, што архіепіскапа павезлі ў лякарню, журналісты «Газеты Слонімскай» звязаліся з айцом Вадзімам, інспектарам Слонімскай царкоўнай акругі. І айцец Вадзім ім сказаў: «Сапраўды, уладыка ляжыць у рэанімацыі ў Гародні. Яму на велікоднай службе стала млосна. Ён да Вербнай нядзелі ляжаў у Гародні ў шпіталі, лячыўся. Прыехаў не зусім ачунялы, знаходзіўся тыдзень на самаізаляцыі. На велікоднай службе ён пабыў крыху, яму стала блага. Медыкі забралі і сказалі, што ў яго запаленне лёгкіх. Узялі аналіз на каранавірус, кажуць, нібыта вынік дадатны, а як напраўду, не ведаю... Пакуль дакладна магу сказаць, што ўладыка мае пнэўманію. Цяпер санстанцыя правярае сэмінарыю».

Святар, магчыма, сам не зразумеў, якую жудасную навіну ён расказаў журналістам. Выяўляецца, архіепіскап Гурый ляжаў у лякарні і выпісаўся за тыдзень да Вялікадня яшчэ хворым. Не дачакаўшыся аздараўлення, ён адправіўся на велікодную службу, адкуль і трапіў у рэанімацыю. Гэта што? Прыдуркаватасць і адвага? Не, гэта ўжо злачынства. Шчыры біятэрарызм. Ісці хворым туды, дзе на невялікай прасторы збярэцца натоўп – ужо, выбачайце, на дурасць не спішаш. Ах, так, яму ж мітрапаліт асабіста не выпісаў вызваленне.

Мітрапаліту Паўлу, дарэчы, можна толькі дзякуй сказаць за ягоную пазіцыю. Ён не толькі заклікаў людзей заставацца дома на Вялікдзень, не толькі папрасіў не ездзіць на могілкі на Радаўніцу, але і ўспомніў, як захоўвалі веру ў часы пераследу царквы, і супакоіў праваслаўных: няма такой сілы, якая змагла б адабраць у іх веру, царкву, Вялікдзень. Удвая крыўдна, што нават гэта не дапамагло, і адукаваны мітрапаліт не здолеўг супрацьстаяць сярэднявечнаму цемрашальства. У выніку архіепіскап Гурый у рэанімацыі. Спадзяюся, ён ачуняе. А вось ці акрыяюць бабулі-прыхаджанкі, якіх ён мог заразіць? Іншы цемрашал, настаяцель Свята-Лізавецінскага манастыра Андрэй Лемяшонак, наогул сцвярджаў, што святыня не можа быць пераносчыкам інфекцый, так што цалаваць абразы можна і трэба, і наогул, у царкве ніхто заразіцца не можа. Ну, гэтага ніхто ўжо не вылечыць, што яшчэ больш небяспечна. І, мяркуючы з урыўкаў інфармацыі, што далятаюць адтуль «у свет», у тым манастыры цяпер сапраўднае Дантава пекла.

А калі хто-небудзь з святароў яшчэ застаўся неінфікаваны, тых заразіць Лукашэнка. Пасля хакея з заражанымі COVID-19 ён - кантакт першага ўзроўню і абавязаны сядзець у самаізаляцыі, ды каб яго міліцыя правярала штодзень. А ён усё дурэе, усе блукае, як мядзведзь увесну, усё ніяк не супакоіцца. І ў царкву, вядома, прыехаў пасля свайго хакею. І ўшчуваў тых, хто не прыйшоў - маўляў, няправільна гэта, з царквы ўцякаць. У выніку мітрапаліт Павел зноў кліча застацца дома на Радаўніцу, а дробнае чынавенства ў гэты час арганізуе дадатковыя аўтобусы на могілкі і нават адкрывае на тры дні вольны ўезд у зону адсялення. Мала вам каранавіруса - ласкава запрашаем у чарнобыльскую зону. Пасля «суботніка», вядома. Каго не даб'е Вялікдзень, «суботнік» і чарнобыльскія могілкі, тых пагоняць на парад.

А наогул увесь гэты разнастайны велікодны разлад - гэта зусім не канфлікт паміж уладай і грамадствам, або Лукашэнкам і царквой, або правільнымі і няправільнымі вернікамі, або святарамі-цемрашаламі і святарамі-рэфарматарамі. Гэта гуманітарны канфлікт: паміж адказнасцю і безадказнасцю, крытычным мысленнем і дзікасцю пітэкантрапаў, рэчаіснасцю і адрэтушаванай выявай. І калі б рэч была толькі ў выяве, то няма пра што было б гаварыць. Проста пакуль адны рэтушуюць, іншыя паміраюць. Вось і ўсё.

Так што калі хто-небудзь заўтра ладзіцца на «суботнік» - не палянуйцеся, зайдзіце за адным скрыпам у царкву і асвяціце ленінскае бервяно. Гуляць дык гуляць!

Ірына Халіп, спецыяльна для Charter97.org

Калі вам спадабаўся артыкул, вы можаце падтрымаць сайт Charter97.org наступным чынам:

РАЗЛІКОВЫ МУЛЬТЫВАЛЮТНЫ РАХУНАК ДЛЯ АХВЯРАВАННЯЎ:

Назва банка: Bank Millennium S.A.
Адрас: ul. Stanislawa Zaryna, 2A, 02-593, Warszawa
IBAN: PL 97 1160 2202 0000 0002 1671 1123
SWIFT: BIGBPLPW
Імя ўладальніка рахунку: Fundacja “KARTA ‘97”
рызначэнне аплаты: Darowizna na cele statutowe

Звязацца з намі можна праз адрас charter97@gmail.com