«Маладзёны пад дрэвам былі ў шоку, казалі, што не адчуваюць ног»

Аповед відавочцы аб тым, як маланка ўдарыла ў групу людзей пад Менскам.

У суботу побач з возерам у вёсцы Ельніцы пад Менскам маланка ўдарыла ў дрэва, пад якім стаялі людзі. Чацвёра хлопцаў пасля гэтага апынуліся ў рэанімацыі, загінула дзяўчына. Мянчук Вячаслаў быў відавочцам таго, што адбылося - знаходзіўся ў аўтамабілі метрах у дзясяці ад месца, а да прыбыцця медыкаў надаваў дапамогу аднаму з хлопцаў, піша onliner.by.

Са слоў Вячаслава, навальніца пачалася блізу 16:00. Народ, які адпачываў на беразе, разбегся па розных хованках, хтосьці застаўся купацца. Сам ён са сваёй кампаніяй схаваўся ў аўтамабілі. Дрэва і пяць чалавек перад ім апынуліся проста перад аўтамабілем, але праз запацелыя шыбы агляд быў не вельмі добры.

- Там ці то ліпа, ці то дуб стаіць. Увогуле, нешта лісцёвае вышынёй з паверхі тры, напэўна, - распавядае мужчына. - Відавочна, пад дрэвам знаходзіліся людзі з розных кампаній. Далей я ўбачыў яркі чырвоны выбліск і пачуў трэск. Маланка ўдарыла проста ў ствол, там адляцеў прыстойны кавалак кары. Тады я яшчэ не зразумеў, што з людзьмі нешта адбылося. Выйшаў з аўто і ўбачыў, што ў той бок бяжыць чалавек. Тады і разглядзеў іх.

З таго, што запомніў Вячаслаў, - ляжаць на зямлі дзяўчына і двое хлопцаў, яшчэ двое сядзяць на кукішках. Тут жа валяліся мабільнікі, бегаў чыйсьці сабачка. Дзяўчына прыкмет жыцця ўжо не падавала. Хлопцы, якія сядзелі, былі ў шоку, казалі, што не адчуваюць ног.

Падбег першым мужчына, рабіў дзяўчыне непрамы масаж сэрца. Вячаслаў загадаў сваім тэлефанаваць у «хуткую», сам узяўся ратаваць ляжачага хлопца.

- Яго нібыта Віталік клічуць, ён паступова пачаў падаваць прыкметы жыцця. Даведацца б, што з ім далей... Але тады выявілася, што, паколькі мы не ведаем дакладнага адраса, то і «хуткую» выклікаць не атрымліваецца. Па 103 нам прадыктавалі нейкі яшчэ доўгі нумар, спрабавалі тэлефанаваць туды. Гэта вядома, не справа, неабходна, каб у такіх выпадках дыспетчар мог неяк вызначаць становішча праз нумар тэлефона, ёсць жа такія тэхналогіі! Потым я бегаў у нейкія навакольныя хаты, каб даведацца адрас. У выніку «хуткія» прыехалі, па адчуваннях, хвілін праз 30 пасля ўдару маланкі. Брыгадам вялікі дзякуй за прафесіяналізм.

Людзі, якія знаходзіліся побачя, таксама дапамагалі як маглі. Тэлефоны аддалі медыкам, сабаку, які, відавочна, належаў дзяўчыне, узяла нейкая жанчына.