Яшчэ раз пра прызначэнцаў Ціханоўскай

Што чакаць ад гэтых людзей?

Каардынатар грамадзянскай кампаніі “Еўрапейская Беларусь” Зміцер Бандарэнка ў інтэрв'ю Charter97.org адказаў на пытанне, як бы ён ахарактарызаваў персанальны склад так званага пераходнага ўрада, абвешчанага Святланай Ціханоўскай:

- Названыя фігуры ніяк нельга назваць новымі гульцамі. Яны ўжо даўно супрацоўнічаюць і з віленскім офісам, і з НАУ. З усімі з гэтых людзей я камунікаваў, з кімсьці больш, з кімсьці менш. Магу прайсціся яшчэ раз.

Павел Латушка - гэта шматгадовы халуй лукашэнкаўскага рэжыму, які 25 гадоў лізаў боты дыктатару. Працуючы лукашэнкаўскім паслом у розных краінах свету і будучы ў свой час прэс-сакратаром МЗС, ён расказваў Захаду аб “дасягненнях Лукашэнкі ў абароне правоў чалавека”, што “ніякіх палітвязняў у Беларусі няма”, што “Лукашэнка — гарант незалежнасці і стабільнасці ў рэгіёне” …А калі Латушка быў на пасадзе міністра культуры, ён праславіўся “чорнымі спісамі” ў дачыненні да беларускіх музыкаў, мастакоў, іншых дзеячаў культуры. У 2020-м годзе, абсалютна бессаромна, гэты персанаж пачаў называць сябе лідарам беларускай апазіцыі. Стварыў структуру НАУ, якая займалася бурнай імітацыйнай дзейнасцю, але раскідалася. Спачатку там былі дзясяткі людзей, калі не сотні, якія паверылі Латушку, але потым гэтая структура проста знікла.

Пра Кавалеўскага можна сказаць, што гэта такі шматгадовы цёмны конік беларускай эміграцыі. Нічым добрым гэты былы лукашэнкаўскі чыноўнік асабліва не вызначыўся.

Спадар Азараў - наогул арыгінальная асоба, такі «мацёры гестапавец», які доўгі час працаваў не пакладаючы рук у самай агіднай і жорсткай сілавой структуры фашысцкага рэжыму Лукашэнкі - ГУБАЗіКу. Ёсць людзі, якія абвінавачваюць яго нават у катаваннях, калі той паводле абавязку службы змагаўся з рознымі нефармальнымі моладзевымі рухамі.

Ён яшчэ праславіўся тым, што ў 20-м годзе напісаў тэарэтычную працу, дзе казаў, што найбольшую пагрозу для беларускага рэжыму нясуць беларускія добраахвотнікі, якія ваююць на баку Украіны. Азараў таксама даўно супрацоўнічае з офісам Ціханаўскай. Ён адказваў за няўдачу "гарачай вясны" 21-га года, а потым узначаліў такую структуру, як сітуацыйна-аналітычны цэнтр, адной з галоўных задач якога з'яўляўся збор інфармацыі аб пратэстах і пратэстоўцах. Тамака афіцыйна такія задачы ставіліся.

Яшчэ Азараў адзначыўся тым, што разам са сваімі падручнымі з ByPol пагражаў кіраўніку Беларускага аб'яднання рабочых Сяргею Дылеўскаму, калі была зроблена спроба арганізацыі страйку ў канцы 21-га года. Губопавец Азараў пагражаў Сяргею ўсялякімі аўтамабілямі, каб той спыніў страйк.

Іншае стаўленне ў мяне да Валерыя Сахашчыка. Складана сказаць, як ён увогуле апынуўся сярод гэтых персон. Гэта таленавіты чалавек, харызматычны, былы камандзір 38-ай брыгады. Магу сказаць, што, на мой погляд, Валеры Сцяпанавіч - выдатны савецкі афіцэр. Ці зможа ён стаць сапраўды беларускім ваенна-палітычным стратэгам? Пабачым. Я ведаю, што ён вельмі крытычна настроены да палка Каліноўскага. Спадзяюся, што падпалкоўнік Сахашчык разумее, што беларусы хочуць найхутчэйшага вызвалення краіны ад рэжыму Лукашэнкі і расейскіх акупантаў і ў яго заўсёды ёсць магчымасць звярнуцца да беларусаў наўпрост і ад свайго імя.

Агулам, для тых людзей, хто сёння знаходзіцца ў турмах ці хто ў беларускім Супраціве даўно (а ў мяне, напрыклад, было восем адміністрацыйных арыштаў у Беларусі, крымінальны тэрмін амаль паўтара гады), гэтыя сябры “пераходнага ўрада” ніякімі аўтарытэтамі не з'яўляюцца.

Думаю, адна з мэт гэтай структуры — акурат задушыць полк Каліноўскага і рэальна аслабіць нацыянальна-вызваленчы рух Беларусі.