26 красавiка 2024, Пятніца, 3:55
Падтрымайце
сайт
Сім сім,
Хартыя 97!
Рубрыкі

«Дармаед»: Не магу глядзець, як улады вучаць нас жыць

29
«Дармаед»: Не магу глядзець, як улады вучаць нас жыць
МІКАЛАЙ ПЯШКО
ФОТА: ЛЕАНІД СУДАЛЕНКА

Жыхар Гомеля мерыцца абвясціць галадоўку.

Выконваючы дэкрэт Лукашэнкі аб «дармаедах», беларускія чыноўнікі ўключаюць у базу «незанятых у эканоміцы» людзей самага рознага тыпу дзейнасці і нават рэлігійных поглядаў.

Сваёй гісторыяй з сайтам Charter97.org падзяліўся 45-гадовы жыхар Гомеля Мікалай Пяшко.

- Як вы даведаліся пра тое, што вас уключылі ў базу дармаедаў?

- Вы ведаеце, атрымалася як у анекдоце: мне ў паштовую скрыню паклалі рахунак суседа. Таму сума ў ім была такая ж, як я звык плаціць. А калі пайшоў аплачваць - сума была значна большая: замест звычайнага тарыфу за гарачую ваду на 16,92 рублёў мне выставілі да аплаты тарыф сумай 88,99 рублёў за 1 гкал. Гэта было не так жорстка, як я падазраваў, але, на маю думку, несправядліва.

Я патэлефанаваў у бухгалтэрыю разліковага цэнтра - і ў выніку мне адказалі: вас унеслі ў базу «дармаедаў».

Пасля гэтага я звярнуўся па дапамогу да юрыста прафсаюза РЭП Леаніда Судаленкі і мы надумалі напісаць афіцыйную заяву на імя дырэктара разлікова-даведачнага цэнтра (РДЦ) горада Гомеля з просьбай растлумачыць, чаму былі падвышаны тарыфы. Мне адказалі: з Менска прыйшла інфармацыя аб тым, што я знаходжуся ў базе «дармаедаў» і ў РДЦ павінны былі рэагаваць.

- Вы казалі ў СМІ, што не працуеце афіцыйна з рэлігійных прычын. Можна патлумачыць гэты момант?

- Рэч у тым, што я - вернік, крышнаіт, які займаецца актыўнымі набажэнствамі. Мой статус можна параўнаць са статусам хрысціянскага паслушніка, якому яго духоўны настаўнік таксама дазволіў ужо весці самастойныя набажэнствы.

І ўзнікае заканамернае пытанне: калі дзяржава вызваляе праваслаўных манахаў і святароў ад усіх падаткаў - то чаму прадстаўнікоў іншых рэлігій абкладаюць яшчэ і дадатковымі паборамі за «дармаедства»?

Я практыкую сваю рэлігію ўжо шмат гадоў, у мяне ёсць духоўны настаўнік, які надзяліў мяне паўнамоцтвамі праводзіць рэлігійныя набажэнствы. Але калі я скажу каму-небудзь з чыноўнікаў, што я святар - яны як мінімум пакруцяць пальцам ля скроні. Мне вельмі часта даводзілася сутыкацца на гэтай глебе з абразамі, дыскрымінацыяй і іншымі неспадзяванымі і непрыемнымі выпадкамі – аж да выкліку «хуткай» і карнай медыцыны.

Цяпер праз моцны ціск уладаў дзеля сустрэчы з духоўным настаўнікам даводзіцца выязджаць за мяжу - напрыклад, ва Украіну. А раней я, як і належыць святару, прапаведаваў - але затым за гэта пачалі ціснуць.

Зразумела, што нейкія мінімальныя даходы ў мяне ёсць за кошт выпадковых заробкаў, дапамогі знаёмым і гэтак далей. Афіцыйна ў нашай краіне немагчыма заснаваць ашрам (манастыр - рэд.) і быць там брахмачары (вучнем, паслушнікам – рэд.). Але я стараюся пільнавацца рэлігійных прынцыпаў брахмачары ў паўсядзённым жыцці - менш думаць пра матэрыяльнае, больш займацца духоўным развіццём. Раней, пакуль улады цалкам не забаранілі маю дзейнасць, я прапаведаваў і збіраў ахвяраванні. Але гэта вельмі не падабалася чыноўнікам і міліцыі - бо такім чынам чалавек ім не падпарадкоўваецца. У выніку пачалі «заломваць рукі» і забараняць пропаведзі і набажэнствы. Хоць праваслаўным манахам дазваляюць жыць за кошт ахвяраванняў і не працаваць афіцыйна паводле найму.

Пры гэтым мне «не пашанцавала» ў тым сэнсе, што я з'яўляюся ўласнікам невялікай кватэры ў Гомелі і трапляю пад дэкрэт аб «дармаедах». Добра, што хоць кватэра маленькая і камуналку нават згодна з «дармаедскім» дэкрэтам не могуць налічыць астранамічную. Бо штраф за яе - 0,3% за месяц, што дае ўладам магчымасць з часам высяляць маламаёмных і беспрацоўных.

- Як вы пракаментуеце тое, што беспрацоўныя павінны плаціць за гарачую ваду ў 5,5 разоў больш, чым звычайныя грамадзяне?

- Я заўсёды абураўся з гэтай нагоды, у тым ліку і ў размовах са сваімі сябрамі і аднадумцамі. З усіх афіцыйных СМІ нам кажуць, што мы нібыта жывем у «сацыяльнай дзяржаве».

Але напраўду высвятляецца, што як толькі ты застаешся без працы ці проста хочаш займацца тым, што табе цікава – духоўнымі практыкамі, творчасцю, нават літаратурнай дзейнасцю – на цябе замест дапамогі навальваюцца рэпрэсіі.

Вы толькі падумайце: маламаёмасным патрэбна дапамога - а дзяржава забірае ў іх апошнюю кашулю і выстаўляе рахунак. Не дапамагаюць, а дабіваюць. Сацыяльнай дзяржавы для простых людзей у нас няма - яна ёсць толькі для чыноўнікаў, якія прызначаюць сабе вялікія заробкі.

- Стала вядома, што вам удалося вызваліцца ад падвышанай «камуналкі» хоць бы на квартал. Як гэта атрымалася зрабіць?

- З рознай несправядлівасцю ад дзяржавы праз маю веру я настолькі шмат сутыкаўся, што ўжо выпрацаваліся сякія-такія навыкі супрацьстаяць ёй.

Рэч у тым, што ў мяне вельмі дрэнны зрок, высокая ступень нізкавокасці. У паліклініцы я ўзяў даведку аб абмежаваных магчымасцях для працаўладкавання і мы з Леанідам Судаленкам адправіліся ў пятніцу, 14 чэрвеня, у камісію Чыгуначнага раёна Гомеля, дзе я прапісаны.

Калі б на пытанне камісіі «чаму не працуеце?», я пачаў гаварыць, што я духоўны настаўнік і блаславёны на набажэнствы, то наўрад ці б гэта скончылася чымсьці добрым. Таму я проста падаў даведку аб вельмі высокай нізкавокасці, якая абмяжоўвае для мяне магчымасць працаваць у многіх сферах.

Спачатку камісія прапаноўвала нейкія рабочыя спецыяльнасці, на якія яшчэ і трэба было перавучвацца, але ў выніку аргументы са зрокам падзейнічалі. Акрамя таго, я сказаў, што думаю: замест таго, каб чалавеку дапамагчы, вы ў яго апошнія грошы забіраеце. І запатрабаваў выдаліць сябе з базы «дармаедаў».

У выніку яны параіліся і пастанавілі вызваліць ад падвышаных тарыфаў тэрмінам на квартал.

- Але ж тры месяцы хутка пройдуць. Што маюць намер рабіць далей?

- Так, і з восені, акрамя падагрэву вады, будуць падвышаныя тарыфы на газ і ацяпленне.

Але я маю намер не здавацца. Не хачу быць ахвярнай авечкай для дзяржавы. Я магу сябе забяспечваць, дапамагаючы сябрам за невялікае ўзнагароджанне, і пры гэтым займацца сваёй асноўнай справай, якой я прысвяціў ужо палову жыцця.

Калі не выключаць з базы «дармаедаў», калі будзе трэба - абвяшчу галадоўку. І гатовы трымаць яе досыць доўга. Прынамсі, я так сябе настройваю.

Нарэшце, галадоўка нават спрыяе ачышчэнню свядомасці. Акрамя таго, мне давядзецца плаціць апошнія грошы паводле падвышаных камунальных рахункаў - так што і выхаду іншага няма. Магчыма, галадоўка і дазволіць дастукацца да нашага кіроўнага класа. Прынамсі, я настройваю сябе на сур'ёзную барацьбу з тымі людзьмі, якія знаходзяцца ля стырна ўлады, але належным чынам не выконваюць свае абавязкі.

Многія аднадумцы-крышнаіты пазбягаюць размоў пра палітыку, мяркуючы, што гэта не іх справа.

Але я проста не магу абыякава глядзець, як тыя, хто знаходзяцца ва ўладзе, не валодаюць належнымі маральнымі якасцямі, але пры гэтым вучаць нас жыць і кажуць, што «клапоцяцца пра народ». Хоць напраўду ўсё інакш.

Напісаць каментар 29

Таксама сачыце за акаўнтамі Charter97.org у сацыяльных сетках