Відэафакт: Ваўкі здзівілі навукоўцаў сваімі паводзінамі

Яны гулялі з людзьмі проста як сабакі.

Навукоўцы, якія праводзілі эксперыменты з ваўчанятамі, былі здзіўленыя, выявіўшы, што яны гуляюць з людзьмі сапраўды гэтак жа, як сабакі. Раней меркавалася, што ў сабак гэтыя паводзіны з'яўляецца набытымі, піша «Вокруг света».

Папярэднія даследаванні паказвалі, што здольнасць сабак разумець сігналы, якія зыходзяць ад людзей, развівалася ўжо пасля таго, як жывёліны былі прыручаныя, блізу 15 000 гадоў таму. Таму аўтары новага даследавання, апублікаванага ў часопісе «iScience», не чакалі ўбачыць такі тып паводзінаў у ваўкоў.

Напраўду каманда не збіралася правяраць, ці ўмеюць шчанюкі гуляць з людзьмі. Даследнікі выявілі гэта падчас шырокага кола тэстаў, як паведаміла суаўтарка даследавання Крысціна Хансэн Уіт са Стакгольмскага ўніверсітэта.

Са слоў Хансэн Уіт, для правядзення даследавання навукоўцы самастойна выгадавалі 13 ваўкоў з трох памётаў, атрыманых з еўрапейскіх запаведнікаў. Ваўчаняты, якіх ніколі нічому не навучалі, узялі ўдзел у стандартных тэстах. Падчас эксперыментаў даследнікі выкарысталі голас, каб заахвоціць жывёл прынесці назад выкінуты тэнісны мяч. Гэта залучыла жывёл, якія атрымліваюць сацыяльны сігнал ад чалавека, хоць яны не рабілі такога раней.

Вынікі даследавання

Ваўчаняты прыносілі мячык назад чалавеку, нават калі яны яго не ведалі. Тры ваўкі з аднаго прыплоду прыносілі мяч як мінімум двойчы, а адзін - усе тры разы. Восем іншых ваўчанят з двух кодлаў не праяўлялі цікавасці да мяча.

Хансэн Уіт адзначыла, што даследаванне было абмежаваным, бо каманда прадэманстравала вынікі, заснаваныя на тэстах з невялікай колькасцю ваўкоў. Аднак яна сцвярджае, што вынікі пацвярджаюць наяўнасць спецыфічнай паводніцкай рысы ў ваўкоў, «таму колькасць правераных асобін не мае вызначальнага значэння для інтэрпрэтацыі вынікаў».

Са слоў навукоўцы, вынікі даследавання паказваюць, што пэўныя паводніцкія рэакцыі на сацыяльна-камунікатыўныя сігналы чалавека не з'яўляюцца ўнікальнымі для сабак.

Аднак, Хансэн не выключае імавернасці, што ваўчаняты, якія праяўляюць на чалавека паводзіны, маглі, такім чынам, мець эвалюцыйную перавагу на ранніх стадыях.