Дзярждума РФ прыняла закон, які дазваляе заблакаваць cацсеткі, «Вікіпедыю» і YouTube

Папярэдні пералік сайтаў, якія трапляюць пад закон, уключае 20 імёнаў.

Дзярждума РФ на фінальным пленарным пасяджэнні сесіі VII склікання прыняла ў трэцім, канчатковым чытанні законапраект, які ўзмацняе жорсткасць рэгулявання для буйных замежных інтэрнэт-кампаній у Расеі, паведамляе finanz.ru.

Дакумент, унесены групай дэпутатаў з камітэта інфармацыйнай палітыкі і сенатарам Аляксеем Пушковым, абавязвае ўладальнікаў рэсурсаў з дзённай аўдыторыяй больш за 500 тысяч карыстальнікаў стварыць філіялы, адкрыць прадстаўніцтвы або заснаваць расейскія юрыдычныя асобы, «якія павінны цалкам прадстаўляць інтарэсы галаўных кампаній».

З 1 студзеня 2022 года міжнародныя IT-гіганты павінны будуць усталяваць сабе абраны Раскамнаглядам лічыльнік карыстальнікаў, адкрыць асабісты кабінет на сайце РКН, каб узаемадзейнічаць з уладамі, і размясціць онлайн-форму для зваротаў грамадзян.

Для парушальнікаў закон прадугледжвае жорсткія захады. Гэта забарона на распаўсюджванне рэкламы, забарона на правядзенне аплат і пошукавую выдачу, на збор і трансгранічную перадачу персанальных звестак расейцаў.

У якасці крайняга захаду прадугледжваецца магчымасць частковага або поўнага блакавання рэсурсу. Папярэдні пералік сайтаў, якія трапляюць пад закон, уключае 20 імёнаў.

У яго ўваходзяць сацсеткі (Facebook, Instagram, TikTok, Twitter), відэахостынгі (YouTube, Twitch.tv), мэсэнджары (WhatsApp, Telegram, Viber), паштовы сэрвіс (Gmail), пашукавікі (Google, Bing.com), правайдэры хостынгу (Amazon, Digital Ocean, Cloudflare, GoDaddy), онлайн-крамы (Aliexpress.com, Ikea.com, Iherb.com), а таксама wikipedia.org.

Пры гэтым спіс можа карэктавацца. Як раней запэўніваў адзін з аўтараў ініцыятывы, кіраўнік профільнага камітэта Дзярждумы ў інфармпалітыцы Аляксандр Хінштэйн, захады прымусу да IT-кампаній, якія парушаюць законы РФ, будуць ужывацца паэтапна і толькі пасля неаднаразовага ігнаравання прадпісанняў Раскамнагляду.

Спікер Дзярждумы Вячаслаў Валодзін адзначаў, што рэгуляванне IT-гігантаў з'яўляецца звычайнай прававой практыкай многіх краін. На ягоную думку, у замежных кампаній была магчымасць пайсці шляхам самарэгулявання, але яны ім не скарысталіся, таму неабходнае заканадаўчае рэгуляванне, у тым ліку ўвядзенне захадаў прымусу.