29 сакавiка 2024, Пятніца, 14:02
Падтрымайце
сайт
Сім сім,
Хартыя 97!
Рубрыкі

Зінаіда Міхнюк: Бунты будуць толькі нарастаць

60
Зінаіда Міхнюк: Бунты будуць толькі нарастаць
АРХІЎНАЕ ФОТА ONLINER.BY

Паўкраіны жыве на $150.

У Беларусі ўсё часцей страйкуюць працоўныя. Толькі ў пятніцу ў Віцебскай вобласці распачаўся стыхійны страйк працоўных Сенненскага раённага жыллёва-камунальнай гаспадаркі праз заробак $35 за месяц, а ўчора стала вядома аб тым, што бунт дворнікаў праз змяншэнне заробкаў спее ў Бабруйску.

Сацыяльную сітуацыю з заробкамі і працаўладкаваннем у краіне для сайта Charter97.org пракаментавала старшыня Берасцейскага абласнога незалежнага прафзвязу радыёэлектроннай прамысловасці (РЭП) Зінаіда Міхнюк:

- У нашай краіне ёсць як тыя, што жывуць ля рысы беднасці людзі, так і тыя, у якіх узровень жыцця вышэйшы. Але другіх менш і яны выдатна разумеюць, што заўтра могуць апынуцца на месцы тых, хто ледзь канцы з канцамі сточвае, таму не баяцца абурацца.

Большасць беларусаў апынулася ў шокавай сітуацыі, калі заплаціўшы за «камуналку», амаль не застаецца сродкаў на жыццё.

Цяпер гэта галоўная тэма размоў паміж людзьмі, у транспарце, на прыпынках: «Заканчваецца летні сезон, вернемся ўсе ў кватэры, «камуналка» невядома колькі заважыць, як жыць?» Думаю, што ўспышкі бунтаў, якія апошнім часам пачасціліся, будуць толькі ўзрастаць.

Працоўныя дайшлі да жабрацтва разам з прадпрыемствамі. Хачу адзначыць, што ўсё менш людзей, якія выязджаюць у Расею, бо там нашы работнікі ўжо нікому не патрэбныя і там у іх няма ніякіх правоў. Праца ў Расеі пагражае траўмамі і іншымі праблемамі. Затое ўсё больш людзей едзе ў Еўропу, напрыклад, Польшчу. Я раблю такія высновы з апавяданняў чальцоў нашага прафзвязу, якія гэтак жа вымушаныя ездзіць на заробкі.

- Рабочым у Віцебскай вобласці плацілі за месяц працы $35. Ці можна выжыць сям'і на такі «заробак»?

- Разумееце, чыноўнічкі ў гарвыканкамах, якія паперкі з аднаго месца на іншае перакладаюць, кажуць, што «мужчына за 35 гадоў можа пяць работ мець, бегаць туды-сюды». Але мы ж не для гэтага жывем! Мы хочам годнага жыцця, нармальнае месца працы, каб мужчына спакойна вяртаўся з працы дадому і ведаў, што забяспечвае сваю сям'ю. Мог паглядзець у вочы жонцы і дзецям. На жаль, у нашай краіне такога няма. Ідзе, можна сказаць, барацьба за выжыванне.

Нават узяць Берасце. У нас мала прадпрыемстваў, якія яшчэ трымаюцца на плаве. Спрэс галеча. Летам яшчэ нейкую падпрацоўку можна знайсці, а што зімой?!

- У пятніцу менскі суд вынес прысуд лідарам прафзвязу РЭП Генадзю Фядынічу і Ігару Комліку. Але ж незалежны прафзвяз вядомы гучнымі справамі менавіта ў абароне правоў працоўных.

- Ведаеце, скажу шчыра, я засмучаная ўсёй гэтай «справай прафзвязаў». Бязмежжа. Мала ім было прысуду Фядынічу і Комліку, дык яны яшчэ пасля вынясення прысуду арыштавалі актывістаў грамадзянскай кампаніі «Еўрапейская Беларусь».

На апошні суд паводле «справы прафсаюзаў» нас з Берасцейскай вобласці ездзіла больш за 10 чалавек. Адзін актывіст прыехаў са сваім бел-чырвона-белым сцягам, які купіў у берасцейскай краме і яго, можна сказаць, ні за што затрымалі. Хіба гэта нармальна? Хіба такое магчыма ў цывілізаванай краіне?

- Чаго менавіта цяпер, на ваш погляд, так спалохаліся ўлады?

- Улады спрабуюць закрыць рот нашаму прафзвязу. Бо, у адрозненне ад нас, праўладныя прафсаюзы маўчаць. Прыемна, што людзі нармальна рэагуюць на крымінальную справу супраць РЭП. На тое, што нам «шыюць» падтрымку ад міжнародных прафзвязаў.

Шмат хто так і кажа, «ваш лідар карыстаўся ўнёскамі міжнароднага пралетарыяту, а праўладныя прафсаюзы атрымліваюць заробкі ад нашых небаракаў і нічога для іх не робяць». Разумееце, мне прыемна, што людзі разбіраюцца і разумею, што да чаго.

Калі афіцыйныя прафсаюзы заўтра ліквідуюць, то нічога ад гэтага не зменіцца. Ні правы працоўных, ні ўзровень заробку. Яны ж нічога не значаць. Наш жа прафзвяз спрабуе дапамагаць людзям, тлумачыць, што галоўнае, каб было годнае жыццё і годны заробак і ўсё астатняе дадасца. На адпачынак з'ездзіце, палепшыце жыллёвыя варункі, харчаванне, але за ўсё гэта трэба змагацца.

Улады наважылі зрабіць усё, каб прафзвязу стала не да дзейнасці. Вядома, лідары ёсць лідары і імі яны застануцца, нягледзячы ні на што. Скажу шчыра - нам начхаць на вынесеныя прысуды.

Але ж мы стараемся і працуем для таго, каб і ў краіны была будучыня, і ў нашых дзяцей. Калі ўлады будуць працягваць сваю палітыку, то надыдзе момант, калі ў краіне застануцца адны пенсіянеры. З чаго тады будуць плаціць пенсіі? Вось бы цяпер усіх чыноўнікаў, дэпутатаў, міліцыянтаў і іншых, пасадзіць не на сапраўдную, а хаця б на афіцыйны сярэдні заробак у краіне, які яны самі і малююць пад «папіцьсот». Паглядзела б я тады на іх!

- Прафзвяз РЭП працягне сваю дзейнасць?

- Наш офіс у Менску быў незаконна арыштаваны цэлы год. Мы за яго перажывалі, вы ж разумееце, у якой краіне мы жывем. Але, дзякуй Богу, зняты арышт. Дарэчы, офіс мы калісьці прыватызавалі за прафзвязныя ўнёскі яшчэ ў «добрыя часы». Увогуле, прафзвяз наш не закрыты. І Генадзь Фёдаравіч, і Ігар Аляксеевіч будуць прыходзіць на працу і ўпэўненая, што для іх занятак знойдзецца. Згодна з прысудам ім нельга займаць кіроўныя пасады, але нічога, мы знойдзем выхад. Наша справа будзе жыць.

Ігар Аляксеевіч правільна казаў, што «справа прафзвязаў» - «узнагарода», найвышэйшая ацэнка дзейнасці. Я была на пасяджэнні, калі ён сказаў, што ў дзяцінстве марыў стаць міліцыянерам, а цяпер саромеецца сваёй мары.

На кожнага, хто прыйшоў у залу суда падтрымаць Фядыніча і Комліка, было па дармаеду, якія нас здымалі. Дык я ім шчыра і сказала: «Вы ж чыесьці дзеці, чыесьці сыны. Вось як можна было выхаваць дзіця, каб яму падабалася такая праца?» У мяне, як у маці, проста ў галаве не ўкладваецца. Можна ўсялякі занятак выбраць, але хіба гэта праца ў нашай краіне?

Яшчэ што да дзейнасці прафзвязу магу сказаць, што нам увесь час тэлефануюць. Напрыклад, у Іванаўскім раёне нядаўна свінакомплекс закрылі з надуманых прычын. У выніку, 270 чалавек апынуліся на вуліцы. Вось чым можам, тым мы рабочым і дапамагаем.

- Улады часта любяць выкарыстоўваць выраз «сацыяльная дзяржава». Але пра якую «дзяржаву для народа» можа ісці гаворка, калі людзі зарабляюць за месяц 35 даляраў або на адным прадпрыемстве без працы застаецца 270 чалавек?

- Сапраўды, чуць такое ад ураду проста смешна. Народ давялі да таго, што ў людзей няма ніякага запасу, сродкаў на чорны дзень. Гэта значыць, калі месяц-другі заробак не атрымаюць, то ўсё...

Сваімі вачыма бачыла ў Берасці аб'явы - «каб сабраць дзіця ў школу, вы можаце ўзяць крэдыт у банку». Гэта якой павінна быць краіна, колькі павінны зарабляць бацька і маці разам, каб не мець грошай на пару школьных формаў, кеды і няшчасны партфель?! Вось вам і «сацыяльная дзяржава». Вядома, калі маці зарабляе 35 даляраў, а бацька — 50, то тут ужо нічога не дапаможа. Бо цяпер усё каштуе шалёныя грошай, дзіцячыя рэчы даражэйшыя за дарослыя!

Цяпер людзі не хаваюць, што адзяваюцца ў сэканд-хэндах. Толькі там і маюць магчымасць абнавіць свой гардэроб. І гэтага дастаткова, гэта найлепшыя паказчыкі сапраўднай эканамічнай сітуацыі ў краіне.

Я магу аб'ектыўна судзіць з рабочых, якія знаходзяцца ў нашай гарадской арганізацыі - калі яны зарабляюць 500 рублёў (250 даляраў), то гэта ўжо ой як добра.

Мне цяпер неяк прыгадалася, калі на судзе паводле «справы прафзвязу» прагучала, што ў Фядыніча сярэдні заробак - 300 рублёў, то суддзя здзіўлена спытала:

- І як вы жывяце? Вы што, на ўтрыманні ў сям'і?

Я ж з залы абурана сказала, што паўкраіны жыве на такі заробак!

Ведаеце, Беларусь ужо стала краінай трэцяга свету. Вось куды нас завёў Лукашэнка. Таму, падкрэслю, успышкі бунтаў рабочых у рэгіёнах будуць толькі пачашчацца.

Напісаць каментар 60

Таксама сачыце за акаўнтамі Charter97.org у сацыяльных сетках