Што хаваюць пры дапамозе Дэкрэта №7?

Прыняты Дэкрэт №7 - досыць спрэчны спосаб развязання ўзніклых праблем у фінансавым сектары.

Дэкрэтам №7 ад 11 лістапада ў Беларусі ўводзіцца два новаўвядзенні ў банкаўскі сектар. Па-першае, цяпер усё дэпазітныя рахункі будуць падзеленыя на адзыўныя і безадзыўные, з апошніх сродкі можна будзе забраць толькі з дазволу банка. Па-другое, з 1 красавіка 2016 года, калі грамадзянін захоўвае свае сродкі менш за год у рублях і да двух гадоў у валюце на дэпазітным рахунку, то пры зняцці грошай ён выплацiць падаходны падатак з атрыманых адсоткаў. Сутнасць гэтых зменаў на першы погляд відавочная: яны накіраваныя на павышэнне стабільнасці фінансавай сістэмы краіны, між іншым - на зніжэнне рызыкі ўзнікнення банкаўскага крызісу ліквіднасці. Іншымі словамі, Нацбанк наважыў падстрахаваць астатнія банкі ад набегу ўкладчыкаў у будучыні, піша БДГ.

Мяркуецца, што стаўкі паміж адзыўнымі і безадзыўнымі дэпазітамі будуць адрознівацца. Адзыўныя - тыя, якія маюць на ўвазе магчымасць датэрміновага зняцце сродкаў - будуць мець меншую стаўку адсотка. Адпаведна іх прывабнасць таксама будзе меншай. Гэта знізіць рызыку хуткага адтоку грошай з рахункаў у выпадку крызісных з'яў у эканоміцы. Напрыклад, падчас дэвальвацыйных працэсаў у канцы 2014 года - пачатку 2015 года, а таксама ў жніўні, беларусы асушылі дэпазітнае балота на некалькі трыльёнаў рублёў. Такія паводзіны ўкладчыкаў з'яўляюцца сур'ёзным стрэсам для сістэмы. З новым механізмам такіх з'яў павінна паменшыцца.

У сваю чаргу падаходны падатак на адсотак у кароткіх дэпазітах павінен пазбавіць банкі ад спекулятыўнага капіталу, які назапасіўся ў сістэме за час высокіх адсоткавых ставак. Камерцыйныя банкі будуць толькі радыя змяніць структуру ўкладаў у бок доўгатэрміновых укладанняў. Бо ў такім выпадку яны могуць крэдытаваць больш працяглыя інвестыцыйныя праекты, без боязі страціць неабходную ліквіднасць у сістэме.

Але гэта бачны бок пытання. У цяні застаецца некалькі нюансаў абранай стратэгіі Нацбанка, якія варта таксама ўлічваць.

Мяркуючы з ўсяго, галоўны банк краіны пры дапамозе Дэкрэта №7 імкнецца не толькі падправіць баланс камерцыйных банкаў і знізіць рызыкі, якія ўласцівыя беларускім рэаліям. Яшчэ адной задачай новаўвядзенняў з'яўляецца ўстанаўленне максімальнага кантролю над грашова-крэдытным механізмам краіны. Нацбанк з пачатку 2015 вядзе паслядоўную палітыку па ўзвядзенню сябе ў статус мегарэгулятара.

Дэкрэт №7 у кароткатэрміновай перспектыве адназначна пацягне за сабой адток укладаў насельніцтва з банкаўскай сістэмы. І не ўсе беларусы вернуць свае грошы назад на рахункі ў беларускіх рублях. З вялікай верагоднасцю, пасівы банкаў папоўняцца замежнай валютай. Пры гэтым будзе адчувацца недахоп беларускіх рублёў.

Гэты недахоп ліквіднасці Нацбанк плануе кампенсаваць пры дапамозе ўнутраных аперацый падтрымкі камерцыйных банкаў грашыма. Кошт пазыковых рэсурсаў будзе вызначаць сам мегарэгулятар, што азначае - стаўкі адсоткаў яшчэ больш будуць пад кантролем. Адпаведна, іх зніжэнне ці павышэнне - гэта ўжо не спантанны парадак, які знаходзіцца ў залежнасці ад паводзінаў насельніцтва, а вынік прынятай пастановы ў галоўным банку краіны.

Дарэчы, менавіта гэтая падаплёка ўжо прасочваецца ў першыя дні дзеяння Дэкрэта №7. Так, 12 лістапада - на наступны дзень пасля падпісання дакумента - камерцыйныя банкі атрымалі ліст з Нацбанка, згодна з якім «раілася» ўсталяваць стаўкі адзыўных і безадзыўных дэпазітаў на пэўным узроўні. Напрыклад, для беларускіх рублёў, якія захоўваюцца на адзыўным дэпазіце - на ўзроўні стаўкі рэфінансавання; для безадзыўнога ў нацыянальнай валюце - на ўзроўні стаўкі па пастаянна даступных аперацыях Нацбанк у форме крэдыту овернайт.

Існуе шэраг рызык, які могуць наадварот узмацніцца праз Дэкрэт №7.

Пачнём з таго, што дырэктыўнае вызначэнне адсоткавых ставак на фінансавым рынку ні чым не адрозніваецца ад аналагічнага кіравання коштамі, напрыклад, у рознічным гандлі. Адсоткавыя стаўкі - гэта кошт грошай, які павінен ўстанаўлівацца пад уплывам попыту і прапановы. Вынікам такога рэгулявання можа стаць узмацненне ціску на паказчык інфляцыі ў краіне.

Штучнае зніжэнне кошту крэдыту чарговым разам разагрэе рынак, нават калі эфектыўнасць выкарыстання выдзеленых сродкаў будзе павышаная. Хоць, як паказвае досвед папярэдніх перыядаў, з павышэнне эфектыўнасці рэалізацыі тых ці іншых праектаў ёсць сур'ёзная праблема. Гэта пацвярджаюць пастаянныя справаздачы Камітэта дзяржаўнага кантролю Беларусі.

Канвертацыя ўкладаў з беларускіх рублёў у замежную валюту толькі ўзмоцніць далярызацыю эканомікі. У некаторых банках да 80% ад усіх укладаў намінаваныя не ў нацыянальнай валюце. І ў крызісных сітуацыях банкам давядзецца адшукваць тыя сродкі, якія Нацбанк даць не зможа пры дапамозе пастаянных аперацый падтрымкі ліквіднасці: калі беларускія рублі можна эмітаваць, то даляры ЗША або еўра - абмежаваны рэсурс у краіне. У выніку - у выпадку ўзнікнення такой сітуацыі - давядзецца ўводзіць дадатковыя абмежаванні, якія так негатыўна ўспрымаюцца насельніцтвам.

Такім чынам, прыняты Дэкрэт №7 - досыць спрэчны спосаб развязання ўзніклых праблем у фінансавым сектары. Хоць з дапамогай яго Нацбанк узмоцніць свае функцыі мегарэгулятара.