Сустрэча прызначаецца на плошчы
6- Уладзімір Халіп
- 19.03.2009, 18:29
У нашай краіне зноў прагучала гэта фраза. Нібы сігнал трывогі. Не брутальная каманда. І нават не пагроза.
У нашай краіне зноў прагучала гэта фраза. Нібы сігнал трывогі. Не брутальная каманда. І нават не пагроза.
War & war?
ОтветитьВы правы - вариантов нет.
Дзякуй Вам за цудоўны артыкул-эсэ!
ОтветитьСпадар Уладзімір, падчас наведваньня Беларусі, згаданых вамі чатырох расейцаў, знайшоўся "палтык" які папрасіў плошчу разыходзіцца. То быў С.Шарэцкі.
ОтветитьЦікава было б пачуць меркаванне спадара Мілінкевіча наконт гэтага артыкулу. Нешта знік ен з палатычнага поля Беларусі, не бачна яго і не чутна.
ОтветитьУладзімір Халіп: "...браты не памірацца ніколі."
ОтветитьМой сказ крыху адрозневаецца, але і крыху схож з вашым.
Я, старэйшы брат, вось ужо шэсць гадоў жыву ў Штатах, выехаўшы з Мінску, дзе пражыў амаль поўвека і дзе застаўся мой малодшы брат. Сярэдні ж брат ужо болей за 30 гадоў грамадзянін Расеі.
Мае браты ня сунуць нос у палітыку і адчуваюць сябе добра, а я перасыціўся лукашызмам і таму назад у лукашызм не жадаю.
Але спадзяюся, што ў нашым з братамі жыцці хутка ўсё ж будзе час, калі мы зноў зможам сабрацца ў вольнай краіне ў Мінску каля бацькаўскай хаты, дзе я буду адчуваць сябе вольным чалавекам. Такім жа вольным як тут на чужыне ў ЗША.
P.S.
Стаяў я тады ў лістападзе 1996-га на плошчы Незалежнасці. Тры дні быў з раніцы дапазна. Стаяў бы і болей, але замерз і моцна захварэў, а таму астатняе глядзеў па ТБ.
Паважаны аўтар. Лепш вернемся да гэтай тэмы 26.03.
Ответить