Войска з туману
17- Уладзімір Халіп
- 26.11.2007, 12:02
Яны прыходзяць. Кожную восень. З халоднай імжы, з туманоў. У зношаных шынялях, у сялянскіх шэрых світках. З цяжкімі вінтоўкамі за плячыма. Моўчкі стаяць. Чагосьці чакаюць. І, не дачакаўшыся, сыходзяць зноў у змрок. Войска, якое не зведала хмелю вялікай перамогі. І пашаны ўдзячнай Айчыны. Слуцкія ваяры. Героі забытай вайны.
Слава Героям
ОтветитьЖыве Беларусь
Дзякуй, Уладзімір!
ОтветитьЖыве!!!
ОтветитьСлуцкiя ваяры яшчо вернуцца! Час прыдзе!
Слава Змагарам!!!
ОтветитьПочему у нас всегда так получается: защитить честь = умереть. Грустно как-то. Хочется гордится не только былыми героями, военскими подвигами, а еще и достижениями сегодняшнего дня и желательно не военными. У Беларуси грустная история. Надеюсь что когда-нибудь, может если не моя дочь, то хоть внучка будут гордиться настоящим своей родины, а не робко изучать запрещенное прошлое.
ОтветитьСлава Слуцкаму Збройнаму Чыну!
ОтветитьЖыве Беларусь!
Преклоняю голову перед земляками.
ОтветитьВелькi дзякуй автору за статью.
Iхныя конi ужо скочуць
ОтветитьВялики дзякуй за артыкул.
ОтветитьЯ веру, слуцкия паустанчы вярнуцца да усих беларусау.
Нядауна яны ужо прыходзили на плошчу Калиноускага и разам з жыхарами наметовга гарадка баранили годнасць нацыи.
Герои не згинаюць и рукаписы не гараць.
Я когда то купил на аукционе за границей 2 старые марки с надпечаткой герба Погоня и буквы ЧРСЛ - Часовая Рада Случчыны. Надпечатка на польских марках. Похоже, что раритеты.
ОтветитьНастане час, калі і мы, а не толькі ўнукі, будзем ганарыцца сучаснасцю Беларусі. Прыгадайце пасля мае словы.
ОтветитьДзякуй вялики, сапрацды чапляе за саме сэрца... тым болей што, карани мае са Случчыны... И гисторыяй сямьи цикаулюся ужо дауно. И ведаю, што есць и рэпрэсираваныя сародзичы у 20ыя годы...
ОтветитьДзякуй вялики.
Сьвятлане.
ОтветитьБезумоўна, паважаная Сьвятлана, вашыя нашчадкі некалі будуць ганарыцца сёньняшнім днём сваёй радзімы, як кожны грамадзянін ганарыцца сваёй краінай, але адбудзецца гэта не раней, чым яны дасканала вывучаць забароненае мінулае. І не раней.
А я чытаў кнігу "Слуцкі збройны чын у дакумэнтах і ўспамінах". Вільмі спадабалася...
ОтветитьАле нажаль навет у самым Слуцку, мала хто ведае пра вялікі подзьвіг землякоў, шкада...
Але нічога не забыта, калі ў 90-тых усталявалі крыж, дык і праз 10-ць ці 20-ць год ён там будзе стаяць...
НЯХАЙ ВЕЧНА ЖЫВЕ!!! ПАМЯЦЬ ВЕРНЫХ СЫНОЎ БЕЛАРУСІ...
"...І абудзілі рэха. Якое не згасне ніколі. І рана ці позна абудзіць гэты маўклівы край. " Дай божа
Ответитьmozet ,eti napominania,pomogyt poniat svoi prava na ety zemly, i vooryzennii otpor, polpoty i protsim marionetkam,ryskim ili kitaiskim,mozet pora perestat bit Olbaniei,systestvyestei blagodaria isklytsitelno ynizitelnoy roli MLADSEGO BRATA .
ОтветитьИщу фильм "На чорных лядах" про слуцких повстанцев.
Ответить