Белорусскую семью в США наградили за мужество
4- 25.03.2015, 20:08
- 22,067
Недавно в американском городе Палм-Бич, штат Флорида, прошла торжественная церемония, которая напрямую коснулась и нашей страны.
Недавно в американском городе Палм-Бич, штат Флорида, прошла торжественная церемония, которая напрямую коснулась и нашей страны.
Думаю,истории эти не столь редки.Аналогичная,только с более взрослой девочкой,была и с моей бабулей в местечке Могилёвской области.Кстати многие немцы(зенитчики их называла),квартировавшие знали об этом и даже сами предупреждали о спецоперациях зондеркоманд.После войны уехала в Могилёв,где "удачно"(так любила говорить,муж имел отношение к продовольствию) вышла замуж,и при малейшей возможности помогала продуктами.Потом переехали в Минск и с годами пути разошлись.Но таких случаев было не мало.
ОтветитьЛіцьвіны , габрэі і палякі за столькі гадоў сумеснага пражывання сталі адным народам - людзьмі паспалітымі (людзьмі з'яднанымі). Цяжка ад таго, што нас разбрасалі па свеце войны . І асноўны выток пяцісотгадовай вайны - маскоўская арда , таму на Беларусі зараз 9,5 мільёна чалавек , а на Польшчы 40, бо менавіта мы мяжуем з гэтай ардой . Памятайце, браты , аб нашай цяжкай долі , аб хранічна гераічнай зямлі .
ОтветитьЛітва - бацькоўскі край - ты -як здароў'е тое...
мая мать с бабушкай в вайну спасали евреяв и всю вайну еврейка пражила с ними мы жители деревни трастенец мая фамилия гаврик леокадия так что премии не ждали
ОтветитьТак, пра нашу Бацькаўшчыну вельмі мала ведаюць на захадзе і Амерыцы. І вінаваты не толькі ўлады, якія не займаюцца распаўсюджваннем інфармацыі пра беларусаў. але і мы самі. У многіх за мяжою жывуць сваякі, сябры, блізкія людзі -- чаму б не ініцыіраваць там стварэнне такіх беларускіх суполак, якія публічна будуць распавядаць ўсім пра нашу краіну, яе гісторыю, увогуле -- хто мы -- БЕЛАРУСЫ-ЛІЦВІНЫ!
ОтветитьА насамрэч нашы беларускія эмігранты стараюцца паменей кантактаваць паміж сабой, асабліва эмігранты розных патокаў эміграцыі і розных сацыяльных слаёў, не падтрымліваюць адзін аднаго, не кажучы ўжо пра папулярызатарства сябе сярод карэннага насельніцтва.
Таму за мяжой пра нас нічога і не ведаюць -- сумна -- мы падзелены не толькі тут, у сябе на радзіме, але і там -- на захадзе і Амерыцы. Мы самі не паважаем сябе і сваю мову і гісторыю, нам трэба браць прыклад з украінцаў -- вось дзе згуртаваныя суполкі за мяжой! А іначай нас не будуць нідзе ў свеце паважаць -- бо проста не будуць ведаць -- ХТО МЫ!