Уладзіміру Някляеву — 75!

Владимир Прокопьевич !
С днём рождения!
Долгих Вам лет творческой жизни,политической и благодарю Вас за то, что имела счастье быть рядом и слышать Вас .
Жыве Беларусь !

З юбілеем спадар Уладзімір! Вы пражылі годнае жыццё і заставілі добры след на зямлі. З павагай да вас.

С новым годом!
удачи и здоровья хорошему человеку.

Вiншую з 75годзем!
Мара адна- свабода наРОДУ i краiне!

Крепкого здоровья Вам, счастья, творческих успехов, исторического оптимизма!!! Спасибо Вам большое за Ваш труд!!

З 75- годдзем сапраўднага свядомага беларуса! Праўду кажа ён пра тое, што вельмі мала толькі называцца беларусам ! Трэба быць беларусам па сваёй сутнасці! Ведаць нацыянальную мову сваёй Айчыны і ўжываць яе! Ведаць яе гісторыю, культуру! Калі прааналізаваць гэтыя патрабаванні, то нават на "Хартыі" такіх беларусаў вельмі і вельмі мала! Антынацыянальная палітыка ўлады за чвэрць стагоддзя скасавала беларускасць! Вядома ў тых, у каго была свядомасць засталіся сабой! А тая большасць, якая мовіць па- руску дае Пуціну права называць нас адным народам з імі!

Паважаны Уладзимир Пракопавич (100)сто лят жыця табе и поспехау у справе якая для цябе вельми важная,творчая.Я,беларус,дзякую табе,за усе што ты робиш для нашай бацькаушчыны.Жыве Беларусь!!!

Далучаюся да віншаванняў з нагоды 75- годдзя вядомага паэта, нават і празаіка Беларусі! Але гэта толькі прафесія! Бо ёсць яшчэ і грамадзянскі патрыятычны абавязак- змагацца за свабоду сваёй Айчыны! А гэта і палітыка і барыкады і гэтак далей ! Уладзіміру пашчасліла добра захавацца! На дзеда ён нават не цягне! Малады прыгожы мужчына, ад якога зыходзіць цяпло і шчырая любоў да сваёй Айчыны!
Таму "Жыве Беларусь"!

С Днем рождения!!!!!!!!! Вами гордится Беларусь. Вы соль земли нашей.

Вiншую!!! Здоровья!Пусть будет ещё 5 по 25 лет жизни.

Веншую и слухаю Ваш Паланез !!!

Здоровья на долгие годы !!!

Здароуя,щасця поспехау. Ганаруся .што слухала ,бачыла ВАС.

Я решила узнать про Некляева больше и нашла в интернете вот это:
Некляев признался, что в детстве убил котенка, что подробно описал в произведении «Армагедон. Драматычная паэма»
Цитата из книги: "Мне было гадоў дзесяць, калі я злавіў і забіў котку. Яна жыла ў свіране, бяздомная. Я забіў яе, узяўшы за заднія лапы — галавой аб бетонны слуп. Доўга, размахваючыся, я біў і біў каціным целам аб бетон, у коткі галавы ўжо не было, а я ўсё лупіў, лупіў і лупіў!.."

Ответ Некляева: "Реальный. Многое в детстве — в воспоминаниях о нем и в его фиксациях — тайна. Например, приступы детской жестокости… Во мне такое случилось только раз, но все же случилось. Как, почему?.. Обычными способами сам себе я не мог это объяснить, поэтому и попытался проанализировать в драматической поэме"